mfe41
M|F|E~41
Yolun Açık Olsun
Bir anlamı yok artık öpüşünün
Anlamı yok artık sevişinin
Gül değil sana dikenleri
Saplamadan git gönlümden
Eller yansın eller kansın
Eller baksın gözlerine
Haketmedin bu sevgimi
Yolun açık olsun bensizliğe
Bir anlamı yok gülüşünün
Anlamı yok artık gidişinin
O yalan sahte sözlerinin
Haykırmadan git gönlümden
Eller yansın eller kansın
Eller baksın gözlerine
Haketmedin bu sevgimi
Yolun açık olsun bensizliğe
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aşk Silahsız Bırakır Adamı
Ömrün nihayetine şafak sayarken yüreğim
Hiç beklenmedik bir anda,
Sol yanımdan baskın yedim.
Serseri bir mermiydi sanki gözlerin.
Geldin,
Göğsümün sol yanını deldin
Ve içimde bir yerleri
Bir gülüşünle
Sorgusuz sualsiz ateşe verdin.
Böyle başladı hikâyemiz
Eylüle bahar düşürdün sen
İçimde kalmadı, bir kuru dal
Adın filizlendi yüreğimde
Dudaklarımsa inadına lal.
Sadece aynalar bildi
Seni sevdiğimi,
Özlediğimi,
Sensizliğimi.
Olurda düşlerim dokunur
Ellerini, avuçlarımda,kirletirim diye korktum.
Bu yüzden
Kendimden bile sakladım seni
Baskın yediğim o günden beri
İlk kez bu kadar acıyor içim
İnan bana
Henüz yokluğuna dayanacak güçte değilim
İçimde hala sıcacık
Ve adın dudaklarıma her dokunuşunda
Hala göğsümü yırtarcasına,
Hırçın duruyor sevdan.
Bu baskın senindi
Yüreğimi ardında harap bırakıp
Çekip gitmekte sana yakışır ancak
Boş ver adına yazılmış şiirleri
Her iki kelimeden,
Bir mısra oluyor nasıl olsa…
Ama BİZ’den Sen eksilirse
Nasıl bir AŞK mısrası kalır ki elde?
Yıkık,dökük?
Sana gitme diyemem
Ama giderken içindeki beni kirletme ne olur
Sen benim içimde masmavi
bir gökyüzüydün
Ve ben senin göğsünü
Siyahı dokunur diye
Hiç geceyle kirletmedim
Ama artık seni özlemekten yoruldum
Saymıyorum sensiz geçen günleri
Yokluğuna gömdüm gözlerini
Adına söylediğim bütün şarkılar
Bugün sayende tükendi.
Anladım ki
Bir çift gözün bakışlarıyla vurulurken
Aşk silahsız bırakırmış adamı.
Yenildim.
Emin AKDUMAN
Hiç beklenmedik bir anda,
Sol yanımdan baskın yedim.
Serseri bir mermiydi sanki gözlerin.
Geldin,
Göğsümün sol yanını deldin
Ve içimde bir yerleri
Bir gülüşünle
Sorgusuz sualsiz ateşe verdin.
Böyle başladı hikâyemiz
Eylüle bahar düşürdün sen
İçimde kalmadı, bir kuru dal
Adın filizlendi yüreğimde
Dudaklarımsa inadına lal.
Sadece aynalar bildi
Seni sevdiğimi,
Özlediğimi,
Sensizliğimi.
Olurda düşlerim dokunur
Ellerini, avuçlarımda,kirletirim diye korktum.
Bu yüzden
Kendimden bile sakladım seni
Baskın yediğim o günden beri
İlk kez bu kadar acıyor içim
İnan bana
Henüz yokluğuna dayanacak güçte değilim
İçimde hala sıcacık
Ve adın dudaklarıma her dokunuşunda
Hala göğsümü yırtarcasına,
Hırçın duruyor sevdan.
Bu baskın senindi
Yüreğimi ardında harap bırakıp
Çekip gitmekte sana yakışır ancak
Boş ver adına yazılmış şiirleri
Her iki kelimeden,
Bir mısra oluyor nasıl olsa…
Ama BİZ’den Sen eksilirse
Nasıl bir AŞK mısrası kalır ki elde?
Yıkık,dökük?
Sana gitme diyemem
Ama giderken içindeki beni kirletme ne olur
Sen benim içimde masmavi
bir gökyüzüydün
Ve ben senin göğsünü
Siyahı dokunur diye
Hiç geceyle kirletmedim
Ama artık seni özlemekten yoruldum
Saymıyorum sensiz geçen günleri
Yokluğuna gömdüm gözlerini
Adına söylediğim bütün şarkılar
Bugün sayende tükendi.
Anladım ki
Bir çift gözün bakışlarıyla vurulurken
Aşk silahsız bırakırmış adamı.
Yenildim.
Emin AKDUMAN
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Güvenmek
Kimsenin kollarında yığılıp can vermek istemiyoruz...
Aşktan bunca korkmamızın sebebi bu yüzden...
Çünkü zaten, her yanımız kılıç yaralarıyla dolu...
Ama bir şekilde kapanmış, kabuk bağlanmış yaralar onlar...
Nasıl yapmışsak yapmışız üstesinden gelmişiz...
Ama biri, kabuk tutmuş yaraları okşamaya başladığında, cırt diye açılıveriyor ve oluk oluk kanama başlıyor yeniden...
Birine teslim olduğumuzda, anlatmaya başladığımızda, içimizi döktüğümüzde bedenimiz ve ruhumuz kan içinde kalıveriyor...
O yüzden değil mi içimizi tutmamız?...
Birisine teslim olmaktan korkmamız?...
Ortalıkta tedirgin ve gergin dolanmamız?...
“Anlatsam mı, anlatmasam mı” kararsızlığımız,
“Bu sevgi beni acıtır mı” kuşkularımız...
Her zaman seni üzecek birileri olacaktır... Yapman gereken insanlara güvenmeye devam etmek,
kime iki defa güveneceğini iyi seçmek...
(...Gabriel Garcia Marquez)
