bir çift düşünün... yalanlarla başlamışlar ilşkiye... çevrelerinden müdehale edenler olmuş ilişkilerine... karşımdaki beni böyle istiyor sanarak kendileri bile olamadan bir başkasını oynayıp durmuşlar birbirlerine... sonra üçüncü şahışlarda gelip dalmış aralarına...
ve kendi bireysel hayatlarında da bir sürü çalkalanma söz konusuymuş aynı zamanlarda..
ama...
bir zaman sonra bakmışlarki kendilerini eleveriyorlar...
ve bakmışlarki birbirlerinden vazgeçemiyorlar...tutmuşlar itiraf etmeye başlamışlar birbirleine her şeyi... mi? ... hayr... tabiki ibrçok şeyi söylemeye utanmışlar...
yine de yeni bir sayfa açmak demişler bunun adına... gelin görün ki yeni sayfada buluvermişler yine en eskileri...
uzunca bir zaman geçmiş aradan...
ayrılası tutuyormuş ikisininde sık sık... birbirlerini kovar olmuşlar ilişkiden...
derken bir de bakmışlar ki bu da olmuyor....
çünkü anlamışlar...oyunlara yalanlara hatta üçüncü şahıslara rağmen sevmişler birbirlerini...vazgeçemeyecek kadar...
büyük bir kavga koparmışlar aynı anda... yıkıp yakmışlar her şeyi..
bitti demişler...
bitirememişler...
hal böyleyse elden ne gelir?yine yeni bir sayfa demişler...
ve bu defa öz verili olmaya karar vermişler...
yalanlar oyunlar yatırılmış masaya önce...
sonra bakmışlar ki çare değil olduğu gibi bırakmışlar masada yalanları dolanları...
unuttuk saymışlar hepsini...
bir birlerine dikkatli ve iyimser bakmaya başlamışlar..
ama nereye kadar?
sizce bu ilşki sağlamlaşır mı?
birbirlerini çok sevmeleri geçmişi unutmaya yeter mi?
zemindeki çatlaklar, üstüne çıkılan katlardan sonra onarılabilir mi?
peki unuttum saymakla unutulur mu?
ya ne yapmalı?
çekip gitmeli mi?
karşımdaki gitsin diye mi beklemeli?
yoksa savaşmalı mı?
kendi içlerinde iyi olan ve birbirlerine sığınma açlığı içide kıvranan iki insan...
ve kendi bireysel hayatlarında da bir sürü çalkalanma söz konusuymuş aynı zamanlarda..
ama...
bir zaman sonra bakmışlarki kendilerini eleveriyorlar...
ve bakmışlarki birbirlerinden vazgeçemiyorlar...tutmuşlar itiraf etmeye başlamışlar birbirleine her şeyi... mi? ... hayr... tabiki ibrçok şeyi söylemeye utanmışlar...
yine de yeni bir sayfa açmak demişler bunun adına... gelin görün ki yeni sayfada buluvermişler yine en eskileri...
uzunca bir zaman geçmiş aradan...
ayrılası tutuyormuş ikisininde sık sık... birbirlerini kovar olmuşlar ilişkiden...
derken bir de bakmışlar ki bu da olmuyor....
çünkü anlamışlar...oyunlara yalanlara hatta üçüncü şahıslara rağmen sevmişler birbirlerini...vazgeçemeyecek kadar...
büyük bir kavga koparmışlar aynı anda... yıkıp yakmışlar her şeyi..
bitti demişler...
bitirememişler...
hal böyleyse elden ne gelir?yine yeni bir sayfa demişler...
ve bu defa öz verili olmaya karar vermişler...
yalanlar oyunlar yatırılmış masaya önce...
sonra bakmışlar ki çare değil olduğu gibi bırakmışlar masada yalanları dolanları...
unuttuk saymışlar hepsini...
bir birlerine dikkatli ve iyimser bakmaya başlamışlar..
ama nereye kadar?
sizce bu ilşki sağlamlaşır mı?
birbirlerini çok sevmeleri geçmişi unutmaya yeter mi?
zemindeki çatlaklar, üstüne çıkılan katlardan sonra onarılabilir mi?
peki unuttum saymakla unutulur mu?
ya ne yapmalı?
çekip gitmeli mi?
karşımdaki gitsin diye mi beklemeli?
yoksa savaşmalı mı?
kendi içlerinde iyi olan ve birbirlerine sığınma açlığı içide kıvranan iki insan...