- Katılım
- 25 Haz 2005
- Mesajlar
- 9,652
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 40
Ucuz kurtulduk... İdil Biret, cumartesi akşamı Topkapı Sarayı birinci avlusunda konser verdi. Bir şarap firmasının da sponsor olduğu konser geçtiğimiz hafta dinci bir gazete tarafından hedef gösterilmişti. Özünde çok acıklı ve absürd bir dille haber yapan bu gazete, 'kutsal emanetlerin' yakınında şarap içilmemesi gerektiğini savunuyordu. Hatta organizasyonu düzenleyenleri de kendi kendilerine ikna etmeye çalışmışlar.
Organizasyonun sahibi aslında onlara en güzel cevabı yapıştırmış: Kutsalmetre mi var? Bu yakınlığı neye göre hesaplıyorsunuz?
Tabii ki amaç haber yapmak ya da bir polemiği sayfaya taşımak değil...
O gazetenin birkaç bin dinci okuruna ve gaza gelmeye hazır İslamcı militanlara yeni hedefi işaret etmek.
Nitekim, bu provokasyon sonucu İdil Biret konserinin afişleri yırtıldı, yakıldı. Topkapı Sarayı önünde toplanan bir grup protestocu sloganlar attı, namaz kıldı ve bu konseri de yeni bir gösteri vesilesine dönüştürdü.
Sonradan yürüyüş yapmak isteyen gruba polis müdahale edince, zaten üç-beş kişiden oluşan protestocular dağıldı.
Şans mı acaba? Dinci gazetenin yeteri kadar güçlü bir provokasyon yapamaması yüzünden mi böyle ucuz atlatıldı bu olay?
Eğer haber amacına ulaşmış olsaydı bugün yeni bir Sivas olayını tartışıyor olacaktık...
Unutuluyor galiba, ya da yeteri kadar üzerinde durulmuyor, Türkiye'deki bütün büyük toplumsal olaylar bir din provokasyonunun sonucu çıktı... Birileri yine bu yarayı kaşımak ister gibi...
Hatırlayalım:
Aydınlık gazetesi Salman Rushdie'nin 'Şeytan Ayetleri'ni tefrika etmeye başladığı için Sivas'ta birileri düğmeye basmış, bu romanı 'dine düşman' diye nitelemiş olayların fitilini ateşlemişti...
Çorum'da 'Komünistler camiye saldırdı' gibi asılsız haberler yayılmış, insanlar sokağa dökülmüş, Aleviler ile Sünniler çatışmıştı... Olayların ardından 600 kadar aile Çorum'dan başka yerlere göç etmek zorunda kalmıştı...
12 Eylül darbesinin temelini oluşturan olaylardan biri de Kahramanmaraş'ta çıkmıştı. Sol görüşlü öğretmenlerin cenazesinin camiden kalkmayacağına dair yapılan provokasyon, cenazeye katılanların camiyi ateşe verdiği söylentisiyle birleşince kentin Alevi mahallelerine saldırılar düzenlenmişti...
Çorum'da da, Maraş'ta da ayrıca 'Sularımıza zehir katıldı' gibi absürd bir söylenti yayılmıştı...
Absürd, ama birilerini galeyana getirmeye yetiyordu.
O küçük dinci gazetenin de haberi absürddü... Dili komikti, okuyunca gülmeden edemiyordunuz. Ama birileri, üç-beş kişi de olsa, bu haberleri gülmeden okuyor, galeyana geliyor, hedefe saldırmayı kendisine misyon ediniyor.
İdil Biret konseri olaysız bitti...
Ama yarın?
Bu provokatörler huylarından vazgeçecek mi sanıyorsunuz, duracaklar, sakinleşecekler mi?
Elbette hayır. Yeni bir hedef bulacaklar, iştahla ona saldıracaklar, insanları galeyana getirmek için uğraşacaklar.
Bu arada küçük bir mesleki özeleştiri yapmanın da sırası.
Sanırım pek çok gazete okuru ve kimi meslektaşları gibi ben de Ahmet Hakan'ın yazılarında sık sık dinci meczuplar tarafından çıkarılan küçük gazeteyi fazla ciddiye aldığını düşünürdüm. Gülüp geçmesi, muhatap almaması gerektiğine inanırdım.
Hürriyet nerede, o dinci gazete nerede... Tirajı bile dövmeye yeter...
Anladım ki öyle değilmiş...
O dinci gazetenin tiraji birkaç bin bile olsa, aralarında her an harekete geçmeye hazır bir ordu da var... Kullanılmaya, piyon olarak yönlendirilmeye, saldırmaya hazır...
Cumartesi akşamı üç-beş kişi bu provokasyona gelmiş olabilir, bu yarın da sayının bu sınırlarda kalacağının garantisi değildir.
Ve sorumluluk o dinci gazetenindir.
Oray Eğin
Durumu çok güzel özetlemiş
Organizasyonun sahibi aslında onlara en güzel cevabı yapıştırmış: Kutsalmetre mi var? Bu yakınlığı neye göre hesaplıyorsunuz?
Tabii ki amaç haber yapmak ya da bir polemiği sayfaya taşımak değil...
O gazetenin birkaç bin dinci okuruna ve gaza gelmeye hazır İslamcı militanlara yeni hedefi işaret etmek.
Nitekim, bu provokasyon sonucu İdil Biret konserinin afişleri yırtıldı, yakıldı. Topkapı Sarayı önünde toplanan bir grup protestocu sloganlar attı, namaz kıldı ve bu konseri de yeni bir gösteri vesilesine dönüştürdü.
Sonradan yürüyüş yapmak isteyen gruba polis müdahale edince, zaten üç-beş kişiden oluşan protestocular dağıldı.
Şans mı acaba? Dinci gazetenin yeteri kadar güçlü bir provokasyon yapamaması yüzünden mi böyle ucuz atlatıldı bu olay?
Eğer haber amacına ulaşmış olsaydı bugün yeni bir Sivas olayını tartışıyor olacaktık...
Unutuluyor galiba, ya da yeteri kadar üzerinde durulmuyor, Türkiye'deki bütün büyük toplumsal olaylar bir din provokasyonunun sonucu çıktı... Birileri yine bu yarayı kaşımak ister gibi...
Hatırlayalım:
Aydınlık gazetesi Salman Rushdie'nin 'Şeytan Ayetleri'ni tefrika etmeye başladığı için Sivas'ta birileri düğmeye basmış, bu romanı 'dine düşman' diye nitelemiş olayların fitilini ateşlemişti...
Çorum'da 'Komünistler camiye saldırdı' gibi asılsız haberler yayılmış, insanlar sokağa dökülmüş, Aleviler ile Sünniler çatışmıştı... Olayların ardından 600 kadar aile Çorum'dan başka yerlere göç etmek zorunda kalmıştı...
12 Eylül darbesinin temelini oluşturan olaylardan biri de Kahramanmaraş'ta çıkmıştı. Sol görüşlü öğretmenlerin cenazesinin camiden kalkmayacağına dair yapılan provokasyon, cenazeye katılanların camiyi ateşe verdiği söylentisiyle birleşince kentin Alevi mahallelerine saldırılar düzenlenmişti...
Çorum'da da, Maraş'ta da ayrıca 'Sularımıza zehir katıldı' gibi absürd bir söylenti yayılmıştı...
Absürd, ama birilerini galeyana getirmeye yetiyordu.
O küçük dinci gazetenin de haberi absürddü... Dili komikti, okuyunca gülmeden edemiyordunuz. Ama birileri, üç-beş kişi de olsa, bu haberleri gülmeden okuyor, galeyana geliyor, hedefe saldırmayı kendisine misyon ediniyor.
İdil Biret konseri olaysız bitti...
Ama yarın?
Bu provokatörler huylarından vazgeçecek mi sanıyorsunuz, duracaklar, sakinleşecekler mi?
Elbette hayır. Yeni bir hedef bulacaklar, iştahla ona saldıracaklar, insanları galeyana getirmek için uğraşacaklar.
Bu arada küçük bir mesleki özeleştiri yapmanın da sırası.
Sanırım pek çok gazete okuru ve kimi meslektaşları gibi ben de Ahmet Hakan'ın yazılarında sık sık dinci meczuplar tarafından çıkarılan küçük gazeteyi fazla ciddiye aldığını düşünürdüm. Gülüp geçmesi, muhatap almaması gerektiğine inanırdım.
Hürriyet nerede, o dinci gazete nerede... Tirajı bile dövmeye yeter...
Anladım ki öyle değilmiş...
O dinci gazetenin tiraji birkaç bin bile olsa, aralarında her an harekete geçmeye hazır bir ordu da var... Kullanılmaya, piyon olarak yönlendirilmeye, saldırmaya hazır...
Cumartesi akşamı üç-beş kişi bu provokasyona gelmiş olabilir, bu yarın da sayının bu sınırlarda kalacağının garantisi değildir.
Ve sorumluluk o dinci gazetenindir.
Oray Eğin
Durumu çok güzel özetlemiş
