atn42
New member
29 Ocak Perşembe günü bu köşede Tayyip Erdoğan’ın Filistin ve İsrail politikaları ile ilgili olarak şu satırlar yer alıyordu:
“ABD’nin büyük Yahudi lobileri Tayyip Bey’i New York’taki merkezlerinde ayaklarının altına kırmızı halı sererek, ikbale yolcu etmişlerdi.
‘Eee, etme bulma dünyası’ dedim, FKÖ’ye karşı Hamas olgusunun çıkarılması olayını anımsayarak…
Tayyip Bey kendisine iktidar yolunun açılmasını sağlayan Amerikan desteğine icazetlerini verenleri, şimdi Filistin’e destek bahanesiyle belediye seçimlerine feda etmektedir.
Tayyip Bey’in Filistin’e destek olarak sunduğu politika bir yalandır. Tayyip Bey İsrail’in kabul edilmesi imkânsız Filistin politikasından desteğini çekecek yerde, iç tüketime yönelik olarak saf Müslümanı kandırmak üzere, Yahudi düşmanlığı yapmaktadır.
Oysa İsrail’in insanlık suçu oluşturan Filistin politikasına karşı çıkmanın yolu, Gazze’yi bombalayan uçakların eğitim uçuşlarını Türk toprakları üzerinde yapmalarını sağlayan anlaşmaları iptal etmekle başlayıp, ilişkileri gözden geçirmeye varan bir sürü önlemi içerebilirdi.”
Bu satırların yayımlandığı günün akşamı Davos’ta Peres ile tartışan Erdoğan, yeni bir gösteri yapıyor ve konunun tartışıldığı salonu terk ediyor, ardından da İstanbul’da AKP yandaşlarının coşkulu tezahüratıyla karşılanıyordu.
***
Tayyip Bey ulusal bağımsızlığın simgesi bir kahramana dönüştürülmüştü birden.
Ertesi gün, İstanbul’da kürsüye çıkıp, Kadir Topbaş’ı destekliyordu.
Aynı gün, MHP’nin Dışişleri kökenli milletvekili, Deniz Bölükbaşı şunları söylüyordu:
- Tartışma salonunu terk etmek yetmez. Tayyip Erdoğan üç şey daha yapmalıydı. Askeri ilişkileri askıya almalı, BOP eşbaşkanlığından çekilmeli, Musevi lobileri ve İsrail’den aldığı övünç madalyalarını iade etmeliydi.
Gerçekten de, Gazze’ye destek verdiğini söyler, İsrail’in Gazze bombardımanlarını kınarken, bunların eğitim uçuşlarının kendi ülkesinde yapılmasına göz yuman bir başbakan ne ulusal bağımsızlıkçı olabilirdi ne de mazlumun içten bir destekçisi.
“BOP’un eşbaşkanıyım” diyen bir başbakanın, onun uzantısı olan İsrail’in Filistin politikasına karşı çıkışındaki samimiyete kim inanırdı ki?..
İktidarının icazetini, Amerika’daki etkin Yahudi lobisi ile Beyaz Saray’dan alan bir başbakan, o çevrelere karşı nasıl bağımsız bir politika güdebilirdi ki?…
Bu satırlarla bir temenniyi değil, sadece gözlemi dile getiriyorum.
Keşke tersi olsaydı da, biz de bu ulusalcı tavra destek verebilseydik…
***
BOP’un eşbaşkanı olduğunu iftiharla yedi düvele ilan eden, saldırgan İsrail’in daha önce de mazlum Müslümanları bombalamış olan ve daha sonra da bombalayacağı herkesçe bilinen uçaklarının kendi semalarında eğitim uçuşu yapmasına göz yuman, Musevi lobilerinin ve İsrail’in övünç madalyalarını övünçle alan bir politikacıdan ulusal bağımsızlık, haysiyetli duruş simgesi yaratmaya kalkmak ancak sağlıksız bir toplumun işidir.
Tayyip Bey, Deniz Bölükbaşı’nın önerdiği şeyleri yapabilir mi?
Ne dersiniz?
Tayyip Bey, Deniz Bölükbaşı’nın savunduğu ulusal bağımsızlık ve ulusal dış politika ilkelerinin gerçekleşmesini isteyen güçlerin desteğiyle mi geldi iktidara?
Yoksa Tayyip Bey’i iktidara taşıyan Amerika’daki Yahudi lobileri ve Beyaz Saray mıydı? ABD, İsrail ve AB acaba Tayyip Bey’in Davos’taki çıkışından rahatsız mı oldular, yoksa ilk bakışta çelişkili gibi de görünse memnuniyet mi duydular?
Esas amacı isteneni vermek olan bir politikacı, bu görüntüsüyle mi, yoksa ödünsüz ulusalcı, dik duran, bağımsızcı maskesiyle mi daha kolay ödün verir?
Bütün bu sorulara yanıt vermeden yapay bir kahramanın ardından koşanların akıllılar diyarı sakinleri olduğunu kim iddia edebilir?
KAYNAK
“ABD’nin büyük Yahudi lobileri Tayyip Bey’i New York’taki merkezlerinde ayaklarının altına kırmızı halı sererek, ikbale yolcu etmişlerdi.
‘Eee, etme bulma dünyası’ dedim, FKÖ’ye karşı Hamas olgusunun çıkarılması olayını anımsayarak…
Tayyip Bey kendisine iktidar yolunun açılmasını sağlayan Amerikan desteğine icazetlerini verenleri, şimdi Filistin’e destek bahanesiyle belediye seçimlerine feda etmektedir.
Tayyip Bey’in Filistin’e destek olarak sunduğu politika bir yalandır. Tayyip Bey İsrail’in kabul edilmesi imkânsız Filistin politikasından desteğini çekecek yerde, iç tüketime yönelik olarak saf Müslümanı kandırmak üzere, Yahudi düşmanlığı yapmaktadır.
Oysa İsrail’in insanlık suçu oluşturan Filistin politikasına karşı çıkmanın yolu, Gazze’yi bombalayan uçakların eğitim uçuşlarını Türk toprakları üzerinde yapmalarını sağlayan anlaşmaları iptal etmekle başlayıp, ilişkileri gözden geçirmeye varan bir sürü önlemi içerebilirdi.”
Bu satırların yayımlandığı günün akşamı Davos’ta Peres ile tartışan Erdoğan, yeni bir gösteri yapıyor ve konunun tartışıldığı salonu terk ediyor, ardından da İstanbul’da AKP yandaşlarının coşkulu tezahüratıyla karşılanıyordu.
***
Tayyip Bey ulusal bağımsızlığın simgesi bir kahramana dönüştürülmüştü birden.
Ertesi gün, İstanbul’da kürsüye çıkıp, Kadir Topbaş’ı destekliyordu.
Aynı gün, MHP’nin Dışişleri kökenli milletvekili, Deniz Bölükbaşı şunları söylüyordu:
- Tartışma salonunu terk etmek yetmez. Tayyip Erdoğan üç şey daha yapmalıydı. Askeri ilişkileri askıya almalı, BOP eşbaşkanlığından çekilmeli, Musevi lobileri ve İsrail’den aldığı övünç madalyalarını iade etmeliydi.
Gerçekten de, Gazze’ye destek verdiğini söyler, İsrail’in Gazze bombardımanlarını kınarken, bunların eğitim uçuşlarının kendi ülkesinde yapılmasına göz yuman bir başbakan ne ulusal bağımsızlıkçı olabilirdi ne de mazlumun içten bir destekçisi.
“BOP’un eşbaşkanıyım” diyen bir başbakanın, onun uzantısı olan İsrail’in Filistin politikasına karşı çıkışındaki samimiyete kim inanırdı ki?..
İktidarının icazetini, Amerika’daki etkin Yahudi lobisi ile Beyaz Saray’dan alan bir başbakan, o çevrelere karşı nasıl bağımsız bir politika güdebilirdi ki?…
Bu satırlarla bir temenniyi değil, sadece gözlemi dile getiriyorum.
Keşke tersi olsaydı da, biz de bu ulusalcı tavra destek verebilseydik…
***
BOP’un eşbaşkanı olduğunu iftiharla yedi düvele ilan eden, saldırgan İsrail’in daha önce de mazlum Müslümanları bombalamış olan ve daha sonra da bombalayacağı herkesçe bilinen uçaklarının kendi semalarında eğitim uçuşu yapmasına göz yuman, Musevi lobilerinin ve İsrail’in övünç madalyalarını övünçle alan bir politikacıdan ulusal bağımsızlık, haysiyetli duruş simgesi yaratmaya kalkmak ancak sağlıksız bir toplumun işidir.
Tayyip Bey, Deniz Bölükbaşı’nın önerdiği şeyleri yapabilir mi?
Ne dersiniz?
Tayyip Bey, Deniz Bölükbaşı’nın savunduğu ulusal bağımsızlık ve ulusal dış politika ilkelerinin gerçekleşmesini isteyen güçlerin desteğiyle mi geldi iktidara?
Yoksa Tayyip Bey’i iktidara taşıyan Amerika’daki Yahudi lobileri ve Beyaz Saray mıydı? ABD, İsrail ve AB acaba Tayyip Bey’in Davos’taki çıkışından rahatsız mı oldular, yoksa ilk bakışta çelişkili gibi de görünse memnuniyet mi duydular?
Esas amacı isteneni vermek olan bir politikacı, bu görüntüsüyle mi, yoksa ödünsüz ulusalcı, dik duran, bağımsızcı maskesiyle mi daha kolay ödün verir?
Bütün bu sorulara yanıt vermeden yapay bir kahramanın ardından koşanların akıllılar diyarı sakinleri olduğunu kim iddia edebilir?
KAYNAK
