Yalnızlıkdan üşüdüğüm zamanlarım vardı benim..!

[harc31]

yalnızlıkdan üşüdüğüm zamanlarım vardı benim.
yalnız acılarım.
umudun artık tükendiği bir ülkenin prensiydim ben.
sonra biri geldi
onun prensi olmamı istedi
hayat '0'dan başlayacaktı güçsüzdüm.
küçüktüm
küçük kalbim
küçük ellerim
titreyen ruhum ve sen
başlamak zaten kolay olandı dimi?
devam etmek zor...
öğrenerek,acı çekerek..
gecelerce ağlayarak...
ve tekrar toparlanarak.
en büyük zafer hiç düşmemek değildi dimi?
her düşüşde tekrar ayağa kalkabilmekdi...
bidaha düşersem kalkacak gücüm olmayabilir sevgilim.
bana yardım edersin dimi?
ne zaman büyücez biz?
ne zaman büyük insanlar olucaz?
her yolu birlikte yürücez dimi sevgilim?
bana kızsan da hep seninim dimi?
hep seversin beni?
çünkü ben son nefesime kadar sevicem seni!​