yalnızlığımıza esiriz

FiLaMaN

New member
Neydi kalbimizden dileyipte ulaşamadıklarımız, en yakınımızla bile paylaşamadıklarımız? Acaba eksik noktalar mı ulaşılmayı engelleyen yada derin çukurlar mı açıyoruz ilerlemeyi kesen? Neden diye sorduğumuzda sorunlara çözüm bulamadığımız zayıf kalmış yanımız mı? Yoksa ruhumuzu teslim ettiğimiz zaaflarımız mı? Hep saklanma hissi yaratan korkularımız mı? Uçurumdan bedenleri bırakmamızın sebebi…El uzatıp dokunamadığımız mı veya dokunduğumuzu sandıklarımız mı sırrına eremediklerimiz? Verilmiş sözlerin tutulmaması mı, söylenen yalanlar mı beyni uğultulara boğan?
Bitmişlikleri hala yaşamaya çalışmamız mı bağımlı halimiz? Görmek istediklerimizle yaşatmaya çalışıyoruz her anı.
Bazen de en güvendiklerinden alıyor insan darbeyi , işte yalnızlığın perdesini en çokta o zaman aralıyorsun, güvensizliklerle doluveriyor yaralı yürek, karamsarlıklar dolduruyorsun o tozpembe hayalleri…
Hayallerine dalıp hiç yaşayamadığımız aşkımız mı hayattan bezginliğimize sebep…
Yok yok kendimiziz her şeyin nedeni. Görülmeyi isteriz olmasakta, duyulmayı isteriz konuşmasakta, hissedilmek isteriz dokunmasakta, yaşamının ne kadarında olduğumuzu bilmeden sevilmek isteriz. Ama şunu hiç düşünmeyiz; farklıyızdır yaşanmışlıklarla, duygularla, düşüncelerle hissedilen farklıdır. Farklılıklar sarmış yaşantıyı. Nasıl sarmasınki akan kan bakılan pencere hayat veren can farklı..
Çabalama boş yere yaşayacakların bundan öte değildir, olduğuna inanırsanda bilki yalandır…
 

HTML

Üst