nedensiz35
New member
Şimdi yalnızım odamda
Bedenimi üşüten bir müzik çalmakta
Loş bir ışık var düşüncelerimi yormayan
Titriyorum arada bir nöbetler halinde
Beyaz bir gömlek var üzerimde ütülenmiş
Son ütülediğin beyaz gömleğim...
Yalnızlığı seviyorum aslında biliyor musun
Bir kenara attığım, savurduğum şeyleri hemen bulmayı
Aynı melodiyi günlerce,haftalarca dinlemeyi
Yastıklara sarılmayı...uykuları deliksiz uyumayı
Aklına her estiğinde çıkıp dolaşmayı...hava almayı
Seviyorum aslında biliyor musun ıslık çalarak şarkı söylemeyi
Seviyorum sabahları kalktığımda pijamalarla gezmeyi
Penceremden içeri süzülen gün ışığını
Üç bardak çıkasıya demlenmiş tomurcuk çayını
Yüzlerini güneşe dönmüş balkon çiçeklerini sulamayı
Seviyorum yalnızlığa dair her ne varsa
Sokak çocuklarını ,telefon kulübelerini ,posta kutularını...
Zamanı geçmiş faturaları,göndereni yazmayan mektupları
Seviyorum otobüs duraklarında yalnız bekleyen insanları
Yenicuma avlusuna mendil açan ihtiyar dilencileri...seviyorum
İçim bir hoş oluyor artık almadığını düşününce
İçimsıra daha bir seviyorum yalnız olmayı...
Daha bir seviyorum kafesteki küçük kanaryayı
Seviyorum kendi kendime bu da geçer demeyi
Aklından bir sayı tutup hayatı sıfırlamış sonlar bulmayı
Ellerini cebine atıp çocukluktan kalma misketler aramayı
Seviyorum bir sigara yakıp dumanında hayaller kurmayı
Derin bir nefes çekip ardına yaslanmayı
Saçlarını okşamayı kendi kendine
Kelimeler düştükçe aklına dönüp bir şeyler karalamayı
Seviyorum tek olan her şeyi köyleri kasabaları kırsal alanları
İçim bir hoş oluyor artık olmağını düşününce
İçimsıra daha bir seviyorum yalnız olmayı
Seviyorum ardında kalan her şeyi
Okuduğun kitapları henüz yıkanmış çoraplarını
Banyodan sonra sürdüğün kokuyu
Omuzlarına atıp kurulandığın havluları
Adını söylediğimde yankılanıp tekrarlayan duvarları
Seviyorum olmadığında senden kalma pişmanlıkları
Gülmekten konuşamadığımız bir anı hatırlayıp gülümsemeyi...
Seviyorum saatlerin tik tak seslerini duyabilmeyi
Seviyorum zembereğim boşaldığında delice koşmayı
Şimdi yalnızım odamda
Bedenimi üşüten bir müzik çalmakta
Loş bir ışık var düşüncelerimi yormayan
Titriyorum arada bir nöbetler halinde
İçim bir hoş oluyor artık olmadığını düşününce
İçimsıra daha bir seviyorum yalnız olmayı...
İçimsıra daha bir seviyorum yokluğunda yazmayı...
Bedenimi üşüten bir müzik çalmakta
Loş bir ışık var düşüncelerimi yormayan
Titriyorum arada bir nöbetler halinde
Beyaz bir gömlek var üzerimde ütülenmiş
Son ütülediğin beyaz gömleğim...
Yalnızlığı seviyorum aslında biliyor musun
Bir kenara attığım, savurduğum şeyleri hemen bulmayı
Aynı melodiyi günlerce,haftalarca dinlemeyi
Yastıklara sarılmayı...uykuları deliksiz uyumayı
Aklına her estiğinde çıkıp dolaşmayı...hava almayı
Seviyorum aslında biliyor musun ıslık çalarak şarkı söylemeyi
Seviyorum sabahları kalktığımda pijamalarla gezmeyi
Penceremden içeri süzülen gün ışığını
Üç bardak çıkasıya demlenmiş tomurcuk çayını
Yüzlerini güneşe dönmüş balkon çiçeklerini sulamayı
Seviyorum yalnızlığa dair her ne varsa
Sokak çocuklarını ,telefon kulübelerini ,posta kutularını...
Zamanı geçmiş faturaları,göndereni yazmayan mektupları
Seviyorum otobüs duraklarında yalnız bekleyen insanları
Yenicuma avlusuna mendil açan ihtiyar dilencileri...seviyorum
İçim bir hoş oluyor artık almadığını düşününce
İçimsıra daha bir seviyorum yalnız olmayı...
Daha bir seviyorum kafesteki küçük kanaryayı
Seviyorum kendi kendime bu da geçer demeyi
Aklından bir sayı tutup hayatı sıfırlamış sonlar bulmayı
Ellerini cebine atıp çocukluktan kalma misketler aramayı
Seviyorum bir sigara yakıp dumanında hayaller kurmayı
Derin bir nefes çekip ardına yaslanmayı
Saçlarını okşamayı kendi kendine
Kelimeler düştükçe aklına dönüp bir şeyler karalamayı
Seviyorum tek olan her şeyi köyleri kasabaları kırsal alanları
İçim bir hoş oluyor artık olmağını düşününce
İçimsıra daha bir seviyorum yalnız olmayı
Seviyorum ardında kalan her şeyi
Okuduğun kitapları henüz yıkanmış çoraplarını
Banyodan sonra sürdüğün kokuyu
Omuzlarına atıp kurulandığın havluları
Adını söylediğimde yankılanıp tekrarlayan duvarları
Seviyorum olmadığında senden kalma pişmanlıkları
Gülmekten konuşamadığımız bir anı hatırlayıp gülümsemeyi...
Seviyorum saatlerin tik tak seslerini duyabilmeyi
Seviyorum zembereğim boşaldığında delice koşmayı
Şimdi yalnızım odamda
Bedenimi üşüten bir müzik çalmakta
Loş bir ışık var düşüncelerimi yormayan
Titriyorum arada bir nöbetler halinde
İçim bir hoş oluyor artık olmadığını düşününce
İçimsıra daha bir seviyorum yalnız olmayı...
İçimsıra daha bir seviyorum yokluğunda yazmayı...
