Oscar Wilde 'in dediği gibi birçoklarımız günü kurtarır,varolmakla yetinir ve kendi ağırlığı altında ezilir. Değiştiremeyeceği gerçekleri olduğu gibi kabul etmek ve bu değişmezlikten kendine yeni bir yaşam sevinci yaratmak da yürek ister, değiştirebileceğini değiştirmeye çalışmak da
Sanıldığı gibi insanı korkutan dünya, zorluklar, yaşamın koşulları ya da başkası değildir, insan kendisinden korkar en çok kendi duygularından, kendi güçsüzlüklerinden, kendi zaaflarından, kendi acılarından, kendi coşkularından ürker, yaşama her dokunuşunda, duygularının alevlenip kendini yakacağından çekinir. Onun için kaçar yaşamdan, aşktan, öfkeden, hareketten, sevinçten, kendisinden kaçar.Korku yüzünden yaşanmamış bir yaşamı ellerinde taşımaktan yorularak, kendisine uydurduğu binbir mazeretle yaşama arkasını dönmeye, gizlemeye uğraşıp, gizliden gizliye yok olmaya çabalar. Korku kendine acımayı da getirir, kendini zavallılaştırmaya başlar yaşamdan korktukça, yaşamla yüz yüze gelmektense ağır ağır erimeyi tercih eder. Korktukça azalır gücü, korkuyla yaralanan bedeni artık en küçük dokunuşla acıyla inler
Yeni bir aşkın düşüncesi bile titretir onu, kalabalıktan korktuğu kadar, yalnızlıktan da korkar,hayatın hiçbir haline dayanamaz olur. Kendi geçmişi ile geleceği arasında sıkışır kalır
Yaşamak cesaret ister, bu yüzdendir belki de dünyaya gelenlerin çok azı yaşar,çoğunluğu kıpırdamaz bile, yaşama yaklaşabilmek için tek bir adım bile atmaya yetmez cesaretleri.
Bir düşünür der ki!!
Dünya ayağınıza gelivermeyecek artık, ayaklarınız götürecek sizi dünyaya. Yollarda yaşayacaksınız ileride anlatacaklarınızı ;cebinizde kalemtraş - silgi,kağıda yazacaklarınızı.
Hayat zorlaşacak, harcayacağınız emek artacak, işleyen vücudunuz ışıl ışıl parlayacak.Kocaman evren bekleyecek sizi, güneşe baktığınızda kamaşan gözlerinizi
Kendi gerçeklerimiz, kendi duygularımızdır bizi böylesine ürküten, çatallı diliyle tıslayan bir yılan görmüş bir tavşan gibi bizi hareketsiz bırakan. Ve ne kadar çok korkarsanız, korkunuz o kadar artar. Ne kadar yaşarsanız, cesaretiniz o ölçüde bilenir. Yaşamıyorsanız eğer, bu başkalarından dolayı değildir. Sizi güçsüzleştiren, sizi çaresiz kılan, sizi isyanlardan alıkoyan değiştiremeyeceklerinizi kabul etmenize engel olan, değiştirebileceklerinizin üstüne gitmenize izin vermeyen, sizi yansıtmayan, kendi korkunuzdur.
Kendine bir kasa yap,
Her parçasına dikkatle şekil ver;
Yapabildiğince sağlam olduğunda,
Tüm dertlerini ona koy;
İçinden acılar içtiğin her kupayı
Onun içine sakla;
Tüm kalp ağrılarını da içine kilitle ve
Sonra kapağın üstüne oturarak gül
Yaşam boyu iyi ve kötü olaylarla karşılaşmamız kaçınılmazdır. Ama önemli olan pes etmemek. Çeşitli hatalara düşer insan, hatasız kul olmaz misali& Unutmayın ki hata olamadan, öğrenmede olmaz. Fark edilip giderilen hata, ileriye atılan bir adım demektir.
Çoğumuzun yaptığı ise hatalarını bildikleri halde sıkı sıkıya direnmeleridir doğrular karşısında. Hiç akvaryumda tropik balık beslediniz mi? Eğer dişi bir siyam savaşçı balığını (betta), erkeği görecek şekilde, ama başka bir akvaryuma koyacak olursanız, öteki akvaryumdaki erkek balık ona ulaşmak için neredeyse kendini parçalayacaktır. Bir erkek balığın neredeyse bir saat boyunca, hiç de durma belirtisi göstermeden bunu yaptığını gördüm - ta ki, dişi balığı oradan götürünceye kadar& Bu akılsızca bir şey kuşkusuz - ama balıklar akılsızdırlar zaten
Akıllı cehaletime dayanaraktan bir hikayem var konuya dair;
Büyük bir kedi, kuyruğuyla oynayan küçük bir kediye sorar: 'neden kuyruğunu kovalıyorsun?'
Yavru kedi yanıt vermiş:
'bir kedi için en güzel şeyin mutluluk, mutluluğunda kuyruğum olduğunu öğrendim. Bu nedenle de onu kovalıyorum yakaladığımda ise mutluluğa kavuşacağım.'
Bunun üzerine yaşlı kedi şunu demiş;
'gençken ben de mutluluğum kuyruğumda olduğuna karar vermiştim. Ama şunu fark ettim; ne zaman onu kovalasam benden uzaklaşıyor, ne zaman kendi yoluma gitsem hep peşimden geliyor.'
Bilmenizi isterim ki korkarak yaşayan insanların ürettiği korkak sevgiler sonucu acı çeken bir avuç cesur insanın diri diri gömülüşüne tanık olmak istemiyorum. Korku dolu karanlık insanları değil, cesareti olan, aydın, adam gibi adam istiyorum
Ne demeli? Yaşamak cesaret ister demekten başka!
Sanıldığı gibi insanı korkutan dünya, zorluklar, yaşamın koşulları ya da başkası değildir, insan kendisinden korkar en çok kendi duygularından, kendi güçsüzlüklerinden, kendi zaaflarından, kendi acılarından, kendi coşkularından ürker, yaşama her dokunuşunda, duygularının alevlenip kendini yakacağından çekinir. Onun için kaçar yaşamdan, aşktan, öfkeden, hareketten, sevinçten, kendisinden kaçar.Korku yüzünden yaşanmamış bir yaşamı ellerinde taşımaktan yorularak, kendisine uydurduğu binbir mazeretle yaşama arkasını dönmeye, gizlemeye uğraşıp, gizliden gizliye yok olmaya çabalar. Korku kendine acımayı da getirir, kendini zavallılaştırmaya başlar yaşamdan korktukça, yaşamla yüz yüze gelmektense ağır ağır erimeyi tercih eder. Korktukça azalır gücü, korkuyla yaralanan bedeni artık en küçük dokunuşla acıyla inler
Yeni bir aşkın düşüncesi bile titretir onu, kalabalıktan korktuğu kadar, yalnızlıktan da korkar,hayatın hiçbir haline dayanamaz olur. Kendi geçmişi ile geleceği arasında sıkışır kalır
Yaşamak cesaret ister, bu yüzdendir belki de dünyaya gelenlerin çok azı yaşar,çoğunluğu kıpırdamaz bile, yaşama yaklaşabilmek için tek bir adım bile atmaya yetmez cesaretleri.
Bir düşünür der ki!!
Dünya ayağınıza gelivermeyecek artık, ayaklarınız götürecek sizi dünyaya. Yollarda yaşayacaksınız ileride anlatacaklarınızı ;cebinizde kalemtraş - silgi,kağıda yazacaklarınızı.
Hayat zorlaşacak, harcayacağınız emek artacak, işleyen vücudunuz ışıl ışıl parlayacak.Kocaman evren bekleyecek sizi, güneşe baktığınızda kamaşan gözlerinizi
Kendi gerçeklerimiz, kendi duygularımızdır bizi böylesine ürküten, çatallı diliyle tıslayan bir yılan görmüş bir tavşan gibi bizi hareketsiz bırakan. Ve ne kadar çok korkarsanız, korkunuz o kadar artar. Ne kadar yaşarsanız, cesaretiniz o ölçüde bilenir. Yaşamıyorsanız eğer, bu başkalarından dolayı değildir. Sizi güçsüzleştiren, sizi çaresiz kılan, sizi isyanlardan alıkoyan değiştiremeyeceklerinizi kabul etmenize engel olan, değiştirebileceklerinizin üstüne gitmenize izin vermeyen, sizi yansıtmayan, kendi korkunuzdur.
Kendine bir kasa yap,
Her parçasına dikkatle şekil ver;
Yapabildiğince sağlam olduğunda,
Tüm dertlerini ona koy;
İçinden acılar içtiğin her kupayı
Onun içine sakla;
Tüm kalp ağrılarını da içine kilitle ve
Sonra kapağın üstüne oturarak gül
Yaşam boyu iyi ve kötü olaylarla karşılaşmamız kaçınılmazdır. Ama önemli olan pes etmemek. Çeşitli hatalara düşer insan, hatasız kul olmaz misali& Unutmayın ki hata olamadan, öğrenmede olmaz. Fark edilip giderilen hata, ileriye atılan bir adım demektir.
Çoğumuzun yaptığı ise hatalarını bildikleri halde sıkı sıkıya direnmeleridir doğrular karşısında. Hiç akvaryumda tropik balık beslediniz mi? Eğer dişi bir siyam savaşçı balığını (betta), erkeği görecek şekilde, ama başka bir akvaryuma koyacak olursanız, öteki akvaryumdaki erkek balık ona ulaşmak için neredeyse kendini parçalayacaktır. Bir erkek balığın neredeyse bir saat boyunca, hiç de durma belirtisi göstermeden bunu yaptığını gördüm - ta ki, dişi balığı oradan götürünceye kadar& Bu akılsızca bir şey kuşkusuz - ama balıklar akılsızdırlar zaten
Akıllı cehaletime dayanaraktan bir hikayem var konuya dair;
Büyük bir kedi, kuyruğuyla oynayan küçük bir kediye sorar: 'neden kuyruğunu kovalıyorsun?'
Yavru kedi yanıt vermiş:
'bir kedi için en güzel şeyin mutluluk, mutluluğunda kuyruğum olduğunu öğrendim. Bu nedenle de onu kovalıyorum yakaladığımda ise mutluluğa kavuşacağım.'
Bunun üzerine yaşlı kedi şunu demiş;
'gençken ben de mutluluğum kuyruğumda olduğuna karar vermiştim. Ama şunu fark ettim; ne zaman onu kovalasam benden uzaklaşıyor, ne zaman kendi yoluma gitsem hep peşimden geliyor.'
Bilmenizi isterim ki korkarak yaşayan insanların ürettiği korkak sevgiler sonucu acı çeken bir avuç cesur insanın diri diri gömülüşüne tanık olmak istemiyorum. Korku dolu karanlık insanları değil, cesareti olan, aydın, adam gibi adam istiyorum
Ne demeli? Yaşamak cesaret ister demekten başka!