Sahilim
New member
eski bir melankolidir, damıtılmış anılar
ebruli şafaklarda vurulurken
zehirli bir kurşunla
bırakın
ayakta uyuklayan umutlarımın sureti üşüsün
hissetmiyor musunuz
geceyi öpen günahlarımın umarsız çığlıklarını
güz’e yakışmadığını bile bile gidiyorum işte
ve
baş kaldırıyor mısralarım
yok olmaya meyilli bir dirilişe
"bilirim ona dokunmazsam mahşere kadar yanacağım
bilirim omuzlarım yağmur yemiş taze mezar gibi çökecek"
gidin
uğraşmayın artık
hazırım ben
isterik bir rüzgarın çakırkeyif esintisinde silinmeye
kurşuni baharlar öncesi
mecalsiz kuyu karanlığında
bekleye meyeceğim
acımadan gömün artık beni
sevdiğim adamın
en derin yaralarına
Çiğdem Parlayüksel
