Vietnam`dan Dönen Asker

eraye

New member
Katılım
9 Tem 2006
Mesajlar
8
Reaction score
0
Puanları
0
yazıldıysa daha önceden beni uyarın..

Vietnam'da savaştıktan sonra, sonunda evine dönmekte olan bir asker hakkında bir hikaye anlatılır;

Asker San Francisco'dan ailesini arar:

- Anne baba, eve dönüyorum, ama sizden bir şey rica ediyorum. Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum.

- Memnuniyetle, onunla tanışmak isteriz diye cevapladılar.

Oğulları,

- Bilmeniz gereken bir şey var diye devam etti.

- Arkadaşım savaşta ağır yaralandı. Bir mayına bastı ve bir koluyla ayağını kaybetti. Gidecek hiçbir yeri yok ve onun gelip bizimle kalmasını istiyorum.

- Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum. Belki onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz.

- Hayır, anne, baba onun bizimle yaşamasını istiyorum.

- Oğlum dedi babası, bizden ne istediğini bilmiyorsun. Onun gibi özürlü biri bize korkunç bir yük olur. Bizim kendi hayatımız var ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz. Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının çaresine bakacaktır.

Oğlu o anda telefonu kapattı ve ailesi ondan bir süre haber alamadı. Ama birkaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon geldi. Oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun intihar olduğuna inanıyordu. Üzüntü dolu anne baba hemen San Francisco'ya uçtular ve oğullarının cesedini tespit etmek için şehir morguna götürüldüler. Onu tanıdılar ve bilmedikleri bir şey daha öğrenince dehşete düştüler. Oğullarının sadece bir kolu ve bir bacağı vardı !...
 
Türk ailesi olsa seve seve kabul edilirdi...
 
her aile bole bir sorumluluk. kabul edemez. bence.
ama yinede bi coğu 1 süre bakmayi kabul ederdi.

ama hic bir anne baba kolay kolay ozurlu olan evlatlarini bırakmaz. bitkisel ahta bile olsa. devamli. basında beklerler istisnalar haric tabi.
 
ya bu hikayeye duydum bnde o şehir san francisco değildi yaaa neysee ilginçç
 
O sakat insanın kendi evlatları olduklarını bilseler illa ki kabul ederlerdi. Ama yabancı biri diye uğraşmak istememişler ve sonuc ortada.. Ayrıca bu asker cok mantıklı düşünmüş sakat olanın kendisi değilde arkadası olduğunu söyleyerek.
 
simdi arkıyla o aynı deil yani
degisik
 
bir sire misafir edip bakabilirlerdi yazık iğne ve çuvaldız hesabı
 
Bir söz vardır '' İNSAN ETİ AĞIRDIR '' diye işte bu söz yatalak yardıma muhtaç insanlar için söylenir. Her ne kadar yakının olsada belli bir süre sonra ağır gelmeye başlar. ve aman be demeye başlarsın. He bu gönüldenmi söylenir elbetteki değil ama insan eti ağırdır.
 
ben olsam kabul ederım öle bi duruma kendımde düssem beni öle reddetse ailem intihar yinede etmem Allah'ın verdiği Canı benim Almaya ne hakkım var
 
Çok üzücü bir hikaye cidden etkilendim ama;
Elalemim oğlu olması farklı kendi evladı olması farklı....Eğer aile onun kendi evlatları olduğunu bilseydi konuşma böyle olmazdı...Anne ve babalar evlatları dünyanın en kötü insanı bile olsa karşılıksız sever onlar için ne olursa olsun katlanırlar...Sonuçta tanımadıkları engelli birine kolay kolay kimse sorumluluk alıpta bakamaz.....Öyle biriyle sürekli ilgilenmek gerekir çünkü....

Hee ama doğrusu türk bir aile olsa bakardı...Bizde Allah Kitap korkusu var ve merhametli insanlarız...Ama eminimki bizim aramızdan bile bu sorumluluğu almaya korkacak olanlar vardır kesin...
 
Geri
Üst