Ve ömürlerinin sonun dek mutlu yaşadılar...

[zalozaad]

“Ve ömürlerinin sonuna dek mutlu yaşadılar…”
Masalların en büyük yalanıydı,
Kalpler sıfır kilometreydi; inanmıştık!
Demir atabileceğimizi sandık hep mutluluğa, aldanmıştık!
Büyük ve tek parça bir şeydi, güzeldi, öyle söylendi.
Parçacıklarını görünce burun kıvırdık,
Aradık hep demirleyeceğimiz sahilini;
Öyle bir yer yoktu, bulamadık!
Koylarda dolaşmakmış oysa işin aslı,
Açıklarda boğulduk; bilemedik!
Zamanda değil, anda gizliymiş; göremedik!
Kınalar yaksın La Fontaine!
Saç çıksın Keloğlanın kafasında!
Ayakları kopsun Külkedisinin!
Cehennem olsun tüm mutlu sonlar!
Büyüdük sayenizde;
Uyuduk ve büyüdük.
Yaşadık, gördük, öğrendik
Ve öğrendikçe küçüldük.
Sayenizde hepimiz “mutsuz” öldük!...

(şahsımdan nacizane, beğenmenizi umaraktan)

 

[MaLum-kişi]

sağlıklı yaşa diyim yüreğine sağlık

 

[zalozaad]

sağolasın arkadaşım güzel yorumun için