ammoti
New member
U.çu.rum.da.yım!
Sonsuzluğa bir adım uzakta
Hiç umut yok yarın için
pembe renkli düşler, mavi umutlar, evler
hiçbir şey yok
düşerken sarıl bana bebeğim
buğulu gözlerime bak
aşkla öldür beni
Bugün Kaçıyoruz!
acının ıssızlığına
bize vaat edilen, unutulan
dostlarla çevrili yeşil çimleri
arabalara bırakarak, vahşi sokaklarda
Uçurumdayım
yapacak hiçbir şey kalmadı geriye
görüleceği kadar görüldü
tek bir kelebek rüyası yok artık geceye dair
hiçbirşey…
duygusuz aydınlıklardan başka…
düşerken sarıl bana gece oturmalarım
yalnızlıkta sırıtan işkencelerle
kırmızı,siyah
şehvetini ört üstüme
aşkınla öldür beni!
Kadın: Olmaz, yapamam.
Adam: Neden?
Kadın: Seni Seviyorum! Ve bu şekilde kendini yiyip, bitirmene dayanamıyorum.
Adam: Anlamıyorsun. Geleceği gördüm. Boğuluyorum. Kendimi hususi olarak yiyip, bitirmiyorum.
Kadın: Seni bu halde görmek beni öldürüyor. Bİraz çaba göstersen ne olur? Kendin için, benim için, ilişkimiz için…Hep bunalımsın, karanlık seni günden güne daha çok yutuyor.
Adam: Yanlış bu sözcükler. Ben istedim değil mi bunalım olmayı! Ne kadar çaba sarfettiğimi biliyorsun bir şeyleri düzeltebilmek için. Olmuyor ve nefret ediyorum.
Kadın: Yapma, Sarhoşluğumun Karanlık Meleği! O kadar çok şey var ki yapacağımız, paylaşacağımız.
Adam: Tıpkı bize vaat edilen, unutulan ya da yapılmayan dostlarla çevrili yeşil çimler, azalan acılarımız, kırmızı panjurlu ev, yani o umudu bize bağlayan sözler gibi değil mi?
Kadın: Sus lütfen! Hayat sensiz sence ne olurdu? Gel, otur. Hemen şimdi benim gibi. Buzdolabında biraz rakı, biraz da şarap var. Senin sevdiğinden (kırmızı). İçelim!
Yenilenirken müzik, kadın güllerden bir yatak yaptı göğsüne
Adam oturdu, dinledi.
Adam: İçindeki yüzleri hissettim / Kaybolmak istiyorum / İçinde kaybolmak
Hala ağlıyorum ve kırmızıdan maviye düşüyorum.
Ölüler dansedebilir mi?
Sonsuzluğa bir adım uzakta
Hiç umut yok yarın için
pembe renkli düşler, mavi umutlar, evler
hiçbir şey yok
düşerken sarıl bana bebeğim
buğulu gözlerime bak
aşkla öldür beni
Bugün Kaçıyoruz!
acının ıssızlığına
bize vaat edilen, unutulan
dostlarla çevrili yeşil çimleri
arabalara bırakarak, vahşi sokaklarda
Uçurumdayım
yapacak hiçbir şey kalmadı geriye
görüleceği kadar görüldü
tek bir kelebek rüyası yok artık geceye dair
hiçbirşey…
duygusuz aydınlıklardan başka…
düşerken sarıl bana gece oturmalarım
yalnızlıkta sırıtan işkencelerle
kırmızı,siyah
şehvetini ört üstüme
aşkınla öldür beni!
Kadın: Olmaz, yapamam.
Adam: Neden?
Kadın: Seni Seviyorum! Ve bu şekilde kendini yiyip, bitirmene dayanamıyorum.
Adam: Anlamıyorsun. Geleceği gördüm. Boğuluyorum. Kendimi hususi olarak yiyip, bitirmiyorum.
Kadın: Seni bu halde görmek beni öldürüyor. Bİraz çaba göstersen ne olur? Kendin için, benim için, ilişkimiz için…Hep bunalımsın, karanlık seni günden güne daha çok yutuyor.
Adam: Yanlış bu sözcükler. Ben istedim değil mi bunalım olmayı! Ne kadar çaba sarfettiğimi biliyorsun bir şeyleri düzeltebilmek için. Olmuyor ve nefret ediyorum.
Kadın: Yapma, Sarhoşluğumun Karanlık Meleği! O kadar çok şey var ki yapacağımız, paylaşacağımız.
Adam: Tıpkı bize vaat edilen, unutulan ya da yapılmayan dostlarla çevrili yeşil çimler, azalan acılarımız, kırmızı panjurlu ev, yani o umudu bize bağlayan sözler gibi değil mi?
Kadın: Sus lütfen! Hayat sensiz sence ne olurdu? Gel, otur. Hemen şimdi benim gibi. Buzdolabında biraz rakı, biraz da şarap var. Senin sevdiğinden (kırmızı). İçelim!
Yenilenirken müzik, kadın güllerden bir yatak yaptı göğsüne
Adam oturdu, dinledi.
Adam: İçindeki yüzleri hissettim / Kaybolmak istiyorum / İçinde kaybolmak
Hala ağlıyorum ve kırmızıdan maviye düşüyorum.
Ölüler dansedebilir mi?
