1001Design
330i ///M3 Design
Maastival'in en çok beklenen konseri Tori Amos'tu. Ve 'kitleler'in en kalabalık olduğu anlar da bu konserde yaşandı. Son albüme ağırlık veren Amos, feminen acılarını dile getirirken yine piyanosuyla sevişen bir kadın gibiydi. Gecenin sonunda kalabalık orkestrasıyla Lauryn Hill sahneye bir geldi pir geldi
Tori Amos (solda) sadece kostüm değiştirmek için piyanosunun başından kalktı. Konser boyunca pardesüsünü hiç çıkarmayan Lauryn Hill finali 'Killing Me Softly'le yaptı ve seyirciyi de yavaş yavaş 'bitirdi'.
İSTANBUL - Dün dil bilenlere sorup öğrenmiştik, logosunun altında 'kitleler için müzik festivali' yazan Masstival'in ikinci günü alternatif sahnede yine Kuzey'lerden gelen bir progressive grubu Maailma ile başladı. Fin arkadaşların ardından ana sahnede Malt vardı. Ne çok zaman geçmiş, grubun solisti Cenk Erdem'in Cenk'i bir zamanlar Badluck isimli grupla şarkılarını söyler, memleketin glam rockçıları olarak boy gösterirdi. "Bu müzik Türkçe olmaz" deyip Jenny isimli aşk şarkısı yazdığı günler daha dün gibiydi.
Tuhaf gelebilir ama pazar günü bizi en çok heyecanlandıran konserlerinden bir tanesi alternatif sahnede verilen Turgut Berkes ve Kara Kutu konseriydi. 2000 yılında ilk albümü Kara Kutu'yu yapan Berkes; dağıtımcıların gazabına uğramış, kapağında 50'lerden kalma hafif erotik bir fotoğraf olduğu gerekçesiyle albümü hak ettiği gibi dağıtılmamıştı. Konseri bir çeşit aile arası sohbete dönüştü aslında, bizim dışımızda herkes birbirini tanıyor gibiydi. Berkes şarkı aralarında sık sık karakutu.info adresinden şarkılara ulaşılabildiğini anons etti. Son bir bilgi geçelim, yaptığı müziğin Anadolu Rock ile hiçbir bağlantısı olmamasına karşın kendisi aynı zamanda Moğollar'ın 'Bi' Şey Yapmalı' gibi marş olan şarkılarının da söz yazarı.
İkinci günün en büyük sürprizlerinden bir tanesi akşam güneşinin halen yakıcılık içerisinde olduğu saatlerde sahneye gelen The Answer'dı. 70'li yıllardan 2007'ye ışınlanmış gibiydiler ve güneşe rağmen insanları sahne önüne çekmeyi becerdiler. Klasik gitar, bas ve davul üçlüsünün yanında çığlık çığlığa şarkı söyleyen bir vokalist ile biraz Led Zeppelin ama daha ziyade onun 90'lar versiyonu Kingdom Come havasında ortalığı epey şenlendirdiler. Solist arkadaş gecenin ilerleyen saatlerinde elinde birasıyla 'kitleler'le temas halindeydi, şahidiz.
Gün gayet huzurlu ve sakin geçerken alternatif sahnedeki The Climb konserinde solist ile basçının çarpışmasıyla bir parça kan döküldüğünü notlarımız arasına alıp Cake konserine geçelim. Akşamüstünün huzuruyla neşeli dakikalar geçirttiler, her zamanki bildiğimiz Cake'tiler. Finali Black Sabbathcover'ı War Pigs ile yaptılar.
Beklentileri boşa çıkarmadı
Gecenin en çok beklenen konseri Tori Amos'tu. Ve 'kitleler'in en kalabalık olduğu anlar da bu konserde yaşandı. Derin hayranlar son albüme ağırlık vermesi sebebiyle biraz buruk ayrılsalar da alandan, arada 'Corflake Girl' gibi bir iki eski şarkı da dinlenmiş oldu. Feminen acılarını dile getirirken yine piyanosuyla sevişen bir kadın gibiydi.
Ancak o an kimse sıradaki Lauryn Hill'in festivalin son gününde 'kitleler'i bir dakika bile oturtmayacağını bilmiyordu. Kalabalık orkestrasıyla Hill sahneye bir geldi pir geldi. Ziggy Marley'nin eşi, Bob Marley'nin de gelini ve bir zamanların Fugees vokalisti Hill, beklentileri boşa çıkarmadı, kapanışı Fugees zamanlarında seslendirdikleri meşhur Roberta Flack şarkısı 'Killing Me Softly' ile yaptı ve yavaş yavaş 'bitirdi' seyirciyi.
Gecenin ve festivalin kapanışıysa alternatif sahneydi yine. Arada kuzeyden gelen Paatos ve Polonyalı Riverside gibi iki progressive rock grubunu ağırlayan sahnede bu defa laptop'lu adamlar diyebileceğimiz Portecho vardı. "Londra'ya gittim beni İtalyan sandılar" hissiyatlı Nişantaşı kızlarının "Ay hiç Türk grubu gibi değiller" yorumunda bulunduğu ikilimiz, 'kitleleri' dans ettirdiler. Dönüş yolunda memleket elektronik müziğinin geldiği noktayı düşünürken, 1970'li yıllardan bir Kamuran Akkor şarkısı dinledik walkman'den. Bir Hakkı Bulut cover'ı olarak 'Falcı'yı elektronik altyapılarla yorumlayan Kamuran Akkor'a bir kez daha teşekkür ettik. Tavsiye olunur.
Masstival'in organizasyonu mu? Her şey planlandığı gibi tıkır tıkır işledi.
Tori Amos (solda) sadece kostüm değiştirmek için piyanosunun başından kalktı. Konser boyunca pardesüsünü hiç çıkarmayan Lauryn Hill finali 'Killing Me Softly'le yaptı ve seyirciyi de yavaş yavaş 'bitirdi'.
İSTANBUL - Dün dil bilenlere sorup öğrenmiştik, logosunun altında 'kitleler için müzik festivali' yazan Masstival'in ikinci günü alternatif sahnede yine Kuzey'lerden gelen bir progressive grubu Maailma ile başladı. Fin arkadaşların ardından ana sahnede Malt vardı. Ne çok zaman geçmiş, grubun solisti Cenk Erdem'in Cenk'i bir zamanlar Badluck isimli grupla şarkılarını söyler, memleketin glam rockçıları olarak boy gösterirdi. "Bu müzik Türkçe olmaz" deyip Jenny isimli aşk şarkısı yazdığı günler daha dün gibiydi.
Tuhaf gelebilir ama pazar günü bizi en çok heyecanlandıran konserlerinden bir tanesi alternatif sahnede verilen Turgut Berkes ve Kara Kutu konseriydi. 2000 yılında ilk albümü Kara Kutu'yu yapan Berkes; dağıtımcıların gazabına uğramış, kapağında 50'lerden kalma hafif erotik bir fotoğraf olduğu gerekçesiyle albümü hak ettiği gibi dağıtılmamıştı. Konseri bir çeşit aile arası sohbete dönüştü aslında, bizim dışımızda herkes birbirini tanıyor gibiydi. Berkes şarkı aralarında sık sık karakutu.info adresinden şarkılara ulaşılabildiğini anons etti. Son bir bilgi geçelim, yaptığı müziğin Anadolu Rock ile hiçbir bağlantısı olmamasına karşın kendisi aynı zamanda Moğollar'ın 'Bi' Şey Yapmalı' gibi marş olan şarkılarının da söz yazarı.
İkinci günün en büyük sürprizlerinden bir tanesi akşam güneşinin halen yakıcılık içerisinde olduğu saatlerde sahneye gelen The Answer'dı. 70'li yıllardan 2007'ye ışınlanmış gibiydiler ve güneşe rağmen insanları sahne önüne çekmeyi becerdiler. Klasik gitar, bas ve davul üçlüsünün yanında çığlık çığlığa şarkı söyleyen bir vokalist ile biraz Led Zeppelin ama daha ziyade onun 90'lar versiyonu Kingdom Come havasında ortalığı epey şenlendirdiler. Solist arkadaş gecenin ilerleyen saatlerinde elinde birasıyla 'kitleler'le temas halindeydi, şahidiz.
Gün gayet huzurlu ve sakin geçerken alternatif sahnedeki The Climb konserinde solist ile basçının çarpışmasıyla bir parça kan döküldüğünü notlarımız arasına alıp Cake konserine geçelim. Akşamüstünün huzuruyla neşeli dakikalar geçirttiler, her zamanki bildiğimiz Cake'tiler. Finali Black Sabbathcover'ı War Pigs ile yaptılar.
Beklentileri boşa çıkarmadı
Gecenin en çok beklenen konseri Tori Amos'tu. Ve 'kitleler'in en kalabalık olduğu anlar da bu konserde yaşandı. Derin hayranlar son albüme ağırlık vermesi sebebiyle biraz buruk ayrılsalar da alandan, arada 'Corflake Girl' gibi bir iki eski şarkı da dinlenmiş oldu. Feminen acılarını dile getirirken yine piyanosuyla sevişen bir kadın gibiydi.
Ancak o an kimse sıradaki Lauryn Hill'in festivalin son gününde 'kitleler'i bir dakika bile oturtmayacağını bilmiyordu. Kalabalık orkestrasıyla Hill sahneye bir geldi pir geldi. Ziggy Marley'nin eşi, Bob Marley'nin de gelini ve bir zamanların Fugees vokalisti Hill, beklentileri boşa çıkarmadı, kapanışı Fugees zamanlarında seslendirdikleri meşhur Roberta Flack şarkısı 'Killing Me Softly' ile yaptı ve yavaş yavaş 'bitirdi' seyirciyi.
Gecenin ve festivalin kapanışıysa alternatif sahneydi yine. Arada kuzeyden gelen Paatos ve Polonyalı Riverside gibi iki progressive rock grubunu ağırlayan sahnede bu defa laptop'lu adamlar diyebileceğimiz Portecho vardı. "Londra'ya gittim beni İtalyan sandılar" hissiyatlı Nişantaşı kızlarının "Ay hiç Türk grubu gibi değiller" yorumunda bulunduğu ikilimiz, 'kitleleri' dans ettirdiler. Dönüş yolunda memleket elektronik müziğinin geldiği noktayı düşünürken, 1970'li yıllardan bir Kamuran Akkor şarkısı dinledik walkman'den. Bir Hakkı Bulut cover'ı olarak 'Falcı'yı elektronik altyapılarla yorumlayan Kamuran Akkor'a bir kez daha teşekkür ettik. Tavsiye olunur.
Masstival'in organizasyonu mu? Her şey planlandığı gibi tıkır tıkır işledi.
radikal.com.tr
