~PRENSES~
Romantizmin Delisi
Tükendiğim An
solgun bir gül yaprağı
yorgun ruhum,
ufalasan parçalanacak
üflesen dağılacak,
yıllardır sulanmamış gibiyim..
renklerim yok
suyum yok
kokum yok..
hiçbirşey yok bahara ait üzerimde
aşk mevsimim hazan olmuş,
bir uçurumun kenarında
fırtınaya tutulmuşum
ha koptum ha kopacağım dalımdan..
sapım yok
toprağım yok
güneşim yok..
kaç bahar daha yanıp kül olacak
ve kaç fırtınada tükenecek ruhum, bilinmez.
birileri kibrit çaksa solgunluğuma
ateş alsa gövdem
kayıtsızca güleceğim galiba,
ve sen
tükenişimi izleme uzaktan
burada yaşayacak bir dakikam bile yok
ferman bekleme, kır kalemi
çünkü artık
bu benden bana
sadece yorgunluk...
Alıntı
solgun bir gül yaprağı
yorgun ruhum,
ufalasan parçalanacak
üflesen dağılacak,
yıllardır sulanmamış gibiyim..
renklerim yok
suyum yok
kokum yok..
hiçbirşey yok bahara ait üzerimde
aşk mevsimim hazan olmuş,
bir uçurumun kenarında
fırtınaya tutulmuşum
ha koptum ha kopacağım dalımdan..
sapım yok
toprağım yok
güneşim yok..
kaç bahar daha yanıp kül olacak
ve kaç fırtınada tükenecek ruhum, bilinmez.
birileri kibrit çaksa solgunluğuma
ateş alsa gövdem
kayıtsızca güleceğim galiba,
ve sen
tükenişimi izleme uzaktan
burada yaşayacak bir dakikam bile yok
ferman bekleme, kır kalemi
çünkü artık
bu benden bana
sadece yorgunluk...
Alıntı