seriqatil1
Banned
- Katılım
- 23 Ocak 2009
- Mesajlar
- 694
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
TÜRK’ün KANI UCUZ…
DEĞİL HER HANGİ BİR İNSAN’IN ÖLDÜRÜLMESİNİ, HER HANGİ BİR CANLININ CANININ YANMASINI BİLE İSTEMEM; HELE BİR BEBENİN BİR ÇOCUĞUN DEĞİL CANIN YANMASI, İNCİNMES; DEĞİL KANININ AKMASI, KILINA HALEL GELMESİNİ BİLE İSTEMEM; HA AFRİKA’DA AÇLIK, HAA ASYA’DA SAYRILIK KIYIMINA UĞRAYANLAR, HA VİETNAM’da, HA GAZZA’da BOMBALARLA, HA BİR KENT’in VAROŞLARINDA AÇLIĞA SOĞUĞA TERKEDİLİP ÖLMÜŞLER, ÖLDÜRÜLMÜŞLER HİÇ FARK ETMEZ, DERTLERİ DERDİM OLUR, ÜZÜLÜRÜM, ELİM ERİŞİRSE YARDIM EDERİM, YARDIM GÖNDERİRİRİM. NEREDE HANGİ BEBEĞE ZARAR GELMİŞSE, NEREDE HANGİ ÇOCUĞA SALDIRILMIŞSA HİÇ FARK ETMEZ ÜZÜLÜRÜM,ONLARLA BİRLİK AGLARIM.
HINCIM NEFRETİM KİNİM YAPANLARA,YAPIP ”MAZLUM”u OYNAYANLARADIR; GÖZYAŞIM TÜM MASUMLARADIR.
ÇÜNKÜ BEN BİZ SİZ ONLAR ÖNCE İNSANIZ..
* * *
Evet,
Türkün kanı ucuz;
ucuz bile değil bedava;
bedavadan da öte üstelik sevabı bile var,
“sevap” yani ahretlik;
ve hatta dünyalık,
yani getirisi bile var;
Çok gerilere de gitmeye gerek yok son 25-30 yılın olaylarına kronolojisine bir bakın:
Karabag faciası;
Kerkükde Erbil’de ki Türkmenlere bombalı bombasız saldırılar, tapularının yok edilmesi, topraklarının evlerinin ellerinden alınıp göçe zorlanmaları;
PKK’nın 25.yılını dolduran cinayetleri;
İran’daki Azeri Türklerininin durumu;
Çin’in Uygur Türklerine ettikleri daha bütün tazeliğiyle gözlerimizin önünde duruyor;
ama onlar için ne onbinler sokağa döküldü
ne okullarda saygı duruşunda bulunuldu
ne cami çıkışlarında “Allahu ekber” diye bağırlar yumruklandı;
ne “Hepimiz Türküz Türkmeniz” diye hançereler yırtıldı
ne de boyunlara yaftalar asıldı;
ne ev ev dolaşarak yardım toplandı,
ne toplantı, ne yemekli geceler düzenlendi,
ne de Başbakan patronları yardıma çağırdı;
Filistinli’ye yardım etmeyen müslümanları müslümanlıktan bile attılar bazı müslümanlar,
Türklerin dramına sebep olanlar, göz yumanlar ise ödülendirildiler;
* * *
Onlar için ABD’nin Irak’taki kayıpları kadar üzülmeyi bile çok gördüler;
Onlar için ne Emine hanım gözyaşı döktü,
ne de Tayyip bey bağırıp ortalığı inletti; ne de ağladı ;
ara sıra “Sabrımızı taşırmayın” dediler,
“Sabır taşları çatladı” ama onların sabırları bir türlü taşmadı;
“Kanları yerde kalmayacak” diye hep avuttular geride kalanları,
hep yerde kaldı onların kanları,
Yemen’den Kerkük’e, Musul’dan Mekke’ye; Karabag’dan Sırbistan’a Bosna’ya Telaver’e , hep düştükleri yerde kaldı canları;
hep onların kanları suladı bu ve daha nice toprakları,
onlar “kanımız yerde kalmasın” bile demeden, diyemeden gittiler;
ama kanları hep çıkar kapısı oldu, meta oldu, “oy” oldu…
* * *
Şor Türkleri feryat ediyorlarmış “Anadilimiz” “Türkçemiz” gidiyor diye
“Dini müslüman olmayanın dilinden bize ne, “dil” değil “din” lazım bize.” diyerek kimse sahiplenmedi onları, ne açlık grevi yaptılar, ne de plakatlar açtılar onlar için,
ne Türkmen Türk katillerini destekleyenlerin mallarını boykot çağrısında bulunuldu:
ne de onların kanını akıtanları fona baglayanların “fon listesi” açılandı,
Kimi kanlarına “Sent”li fiyatlar biçti;
kimisi onlar için “ihraç malı” dedi;
“emekçi” diye “savaşcı” diye hep onlar ihraç edildiler;
“Savaş”a da, “yaban”a da hep onlar gittiler;;
çünkü onlar sahipsizdiler;
onlara sahip çıkacak bir Mustafa Kemal’leri yoktu artık:
Onların soyunun kırılmasına kanlarının dökülmesine “Soykırım” diyerek kimse imza toplamaya da kalkmadı;
kimse “vicdan azabı” duymadı;
kimse onlar için “Mazlumlar Derneği” falan kurmadı
çünkü onlar “mazlum” değil “Türk”tüler.
kurban “onlar” olunca kulaklar da yürekler de sağırlaştı, vicdanlar mühürlendi;
Filistinlilere yardım toplarken “göbek atılması”na kızanlar, şaşıranlar,
Türkler sürekli kıyıma uğrarken sürekli göbek atıldığının farkına bile varmadılar;
Filistinli Arap için gözyaşı dökenler Gagavuz Türk’ü, Şor Türk’ü, Uygur Türk’ü için bir göz yaşını bile çok gördüler!
Niçin?
Onlar müslüman olmadığı için mi?
Peki;
Arap’ın Müslümanı için ağlayanlar, Kerkük’ün Türkiye’nin Azerbaycan’ın
Müslüman Türkleri için niye bir damla gözyaşını bile çok gördüler?
Niye?
Yoksa “Müslüman”ın da sadece Arap olanı mı makbuldü Allah katında?
* * *
Şimdi ben bunları yazdığım, böyle düşündüğüm için bazılarının nezdinde “ırkçı” olacaksam evet ben ırkçıyım; “Türkçü” diyeceklerse evet ben Türkçüyüm, hatta “Kafatasçı” bile diyebilirler, diyebilirsiniz.
Bunlar soyuna sopuna yurduna yurttaşına sahip çıkmanın şartı ise; onlar için dertlenmenin, haksızlığa uğrayanlara eşit davranmanın hakça davranmanın olmazsa olmazı ise ben iftiharla öyleyim
Eğer insanlara, haksızlığa uğrayanlara, mağdurlara ayırım yapmadan sahip çıkmak için bunlardan birinden olmak az geliyorsa daha fazlasını da diyebilirsiniz.
Hatta sövebilirsiniz ama bu, ne sizlerin duyarsızlığınızı örtmeye, ne de tek yanlılığınızı ortadan kaldırmaya yetmez, yetmeyecektir..
Sadece “Türk”ün değil insanlığın nezdinde de Yaratan’ın nezdinde de “haksızlığa uğrayanlar” arasında ayrım yaptığınız, kendi soyunuza sırt dönüp inkar ettiğiniz için hep lanetli olarak kalacaksınız.
Aydoğan KEKEVİ 19.01.09
gaynak
DEĞİL HER HANGİ BİR İNSAN’IN ÖLDÜRÜLMESİNİ, HER HANGİ BİR CANLININ CANININ YANMASINI BİLE İSTEMEM; HELE BİR BEBENİN BİR ÇOCUĞUN DEĞİL CANIN YANMASI, İNCİNMES; DEĞİL KANININ AKMASI, KILINA HALEL GELMESİNİ BİLE İSTEMEM; HA AFRİKA’DA AÇLIK, HAA ASYA’DA SAYRILIK KIYIMINA UĞRAYANLAR, HA VİETNAM’da, HA GAZZA’da BOMBALARLA, HA BİR KENT’in VAROŞLARINDA AÇLIĞA SOĞUĞA TERKEDİLİP ÖLMÜŞLER, ÖLDÜRÜLMÜŞLER HİÇ FARK ETMEZ, DERTLERİ DERDİM OLUR, ÜZÜLÜRÜM, ELİM ERİŞİRSE YARDIM EDERİM, YARDIM GÖNDERİRİRİM. NEREDE HANGİ BEBEĞE ZARAR GELMİŞSE, NEREDE HANGİ ÇOCUĞA SALDIRILMIŞSA HİÇ FARK ETMEZ ÜZÜLÜRÜM,ONLARLA BİRLİK AGLARIM.
HINCIM NEFRETİM KİNİM YAPANLARA,YAPIP ”MAZLUM”u OYNAYANLARADIR; GÖZYAŞIM TÜM MASUMLARADIR.
ÇÜNKÜ BEN BİZ SİZ ONLAR ÖNCE İNSANIZ..
* * *
Evet,
Türkün kanı ucuz;
ucuz bile değil bedava;
bedavadan da öte üstelik sevabı bile var,
“sevap” yani ahretlik;
ve hatta dünyalık,
yani getirisi bile var;
Çok gerilere de gitmeye gerek yok son 25-30 yılın olaylarına kronolojisine bir bakın:
Karabag faciası;
Kerkükde Erbil’de ki Türkmenlere bombalı bombasız saldırılar, tapularının yok edilmesi, topraklarının evlerinin ellerinden alınıp göçe zorlanmaları;
PKK’nın 25.yılını dolduran cinayetleri;
İran’daki Azeri Türklerininin durumu;
Çin’in Uygur Türklerine ettikleri daha bütün tazeliğiyle gözlerimizin önünde duruyor;
ama onlar için ne onbinler sokağa döküldü
ne okullarda saygı duruşunda bulunuldu
ne cami çıkışlarında “Allahu ekber” diye bağırlar yumruklandı;
ne “Hepimiz Türküz Türkmeniz” diye hançereler yırtıldı
ne de boyunlara yaftalar asıldı;
ne ev ev dolaşarak yardım toplandı,
ne toplantı, ne yemekli geceler düzenlendi,
ne de Başbakan patronları yardıma çağırdı;
Filistinli’ye yardım etmeyen müslümanları müslümanlıktan bile attılar bazı müslümanlar,
Türklerin dramına sebep olanlar, göz yumanlar ise ödülendirildiler;
* * *
Onlar için ABD’nin Irak’taki kayıpları kadar üzülmeyi bile çok gördüler;
Onlar için ne Emine hanım gözyaşı döktü,
ne de Tayyip bey bağırıp ortalığı inletti; ne de ağladı ;
ara sıra “Sabrımızı taşırmayın” dediler,
“Sabır taşları çatladı” ama onların sabırları bir türlü taşmadı;
“Kanları yerde kalmayacak” diye hep avuttular geride kalanları,
hep yerde kaldı onların kanları,
Yemen’den Kerkük’e, Musul’dan Mekke’ye; Karabag’dan Sırbistan’a Bosna’ya Telaver’e , hep düştükleri yerde kaldı canları;
hep onların kanları suladı bu ve daha nice toprakları,
onlar “kanımız yerde kalmasın” bile demeden, diyemeden gittiler;
ama kanları hep çıkar kapısı oldu, meta oldu, “oy” oldu…
* * *
Şor Türkleri feryat ediyorlarmış “Anadilimiz” “Türkçemiz” gidiyor diye
“Dini müslüman olmayanın dilinden bize ne, “dil” değil “din” lazım bize.” diyerek kimse sahiplenmedi onları, ne açlık grevi yaptılar, ne de plakatlar açtılar onlar için,
ne Türkmen Türk katillerini destekleyenlerin mallarını boykot çağrısında bulunuldu:
ne de onların kanını akıtanları fona baglayanların “fon listesi” açılandı,
Kimi kanlarına “Sent”li fiyatlar biçti;
kimisi onlar için “ihraç malı” dedi;
“emekçi” diye “savaşcı” diye hep onlar ihraç edildiler;
“Savaş”a da, “yaban”a da hep onlar gittiler;;
çünkü onlar sahipsizdiler;
onlara sahip çıkacak bir Mustafa Kemal’leri yoktu artık:
Onların soyunun kırılmasına kanlarının dökülmesine “Soykırım” diyerek kimse imza toplamaya da kalkmadı;
kimse “vicdan azabı” duymadı;
kimse onlar için “Mazlumlar Derneği” falan kurmadı
çünkü onlar “mazlum” değil “Türk”tüler.
kurban “onlar” olunca kulaklar da yürekler de sağırlaştı, vicdanlar mühürlendi;
Filistinlilere yardım toplarken “göbek atılması”na kızanlar, şaşıranlar,
Türkler sürekli kıyıma uğrarken sürekli göbek atıldığının farkına bile varmadılar;
Filistinli Arap için gözyaşı dökenler Gagavuz Türk’ü, Şor Türk’ü, Uygur Türk’ü için bir göz yaşını bile çok gördüler!
Niçin?
Onlar müslüman olmadığı için mi?
Peki;
Arap’ın Müslümanı için ağlayanlar, Kerkük’ün Türkiye’nin Azerbaycan’ın
Müslüman Türkleri için niye bir damla gözyaşını bile çok gördüler?
Niye?
Yoksa “Müslüman”ın da sadece Arap olanı mı makbuldü Allah katında?
* * *
Şimdi ben bunları yazdığım, böyle düşündüğüm için bazılarının nezdinde “ırkçı” olacaksam evet ben ırkçıyım; “Türkçü” diyeceklerse evet ben Türkçüyüm, hatta “Kafatasçı” bile diyebilirler, diyebilirsiniz.
Bunlar soyuna sopuna yurduna yurttaşına sahip çıkmanın şartı ise; onlar için dertlenmenin, haksızlığa uğrayanlara eşit davranmanın hakça davranmanın olmazsa olmazı ise ben iftiharla öyleyim
Eğer insanlara, haksızlığa uğrayanlara, mağdurlara ayırım yapmadan sahip çıkmak için bunlardan birinden olmak az geliyorsa daha fazlasını da diyebilirsiniz.
Hatta sövebilirsiniz ama bu, ne sizlerin duyarsızlığınızı örtmeye, ne de tek yanlılığınızı ortadan kaldırmaya yetmez, yetmeyecektir..
Sadece “Türk”ün değil insanlığın nezdinde de Yaratan’ın nezdinde de “haksızlığa uğrayanlar” arasında ayrım yaptığınız, kendi soyunuza sırt dönüp inkar ettiğiniz için hep lanetli olarak kalacaksınız.
Aydoğan KEKEVİ 19.01.09
gaynak
