Sevginin tonları var...

[MaYdOnOz]

Sevginin tonları var,

Yaşamını paylaşmak istediklerin
Sevgiyi yaşamayı seçtiklerin
Ve birlikte oldukça keyif aldıkların
Bir de aşık oldukların

Aslında en çok yaşamı paylaşmak isteği gelir insanın içinden. Çünkü en kurala uygun olanı budur. Aşk da olsa, kısa bir birlikteliğin tadı da alınsa, toplum olarak ilk hedeflenilen şey derhal ve de herkesin onayı ile ömür boyu yaşamaktır.
Bu konuda başarıya ulaşılıp, herkesin bir sahibi olduktan sonra hemen yaşamın maddi boyutlarına geçilir ve etrafa sıkı bir kalabalık toplanılarak dış dünyaya açılınır.
Çünkü başta olan her ne ise, aşk, sevgi, duygu veya sadece keyif bu artık bitmeye yüz tutmuş hatta bitmiştir.
Hayatını bir kadın için altüst eden bir adamın, bir süre sonra gerçek duygusal paylaşımın burada olmadığını anlamamak adına yapacağı hiçbirşey, onun; başka duygusal paylaşımlara yelken açmasını engellemez. Aslında en başında yaşanan, tensel ve yaşamsal bir zevk olmuştur. Bunun devamında süren her türlü kavga, mücadele, düzeltme çabaları beyhudedir.
Bunu görmek demek, yalnış yapmış olmak, çevrenin doğru seçim yapmadığı konusundaki eleştirilerini almak, hatta biraz da alay konusu olmaktan korkmayı getirir. Aslında en önemlisi hata yapmak ve özür dilemek zorunda kalmışlıktır.
Burada yapılan yalnış bir seçim değildir. Sevginin tonu değerlendirilememiştir. Çünkü toplumsal değerlerimiz, illa ki ve de ömür boyu garantiyi, sevmek sayar.
O anda ya o kadınla tamamen birlikte olunacak ya da, kısa bir birliktelik de yaşanacaklar ciddiyetten uzak damgası yiyecektir.
Esasen insan hayatında unutulmayan anlar vardır. Yaşamın her safhasında, duygusunu kaybetmeyen.
Belki de yaşanan kısacık bir beraberlik, ömrün renklerinden, duygularından biri olacaktır. O sevgi paylaşımından alınan şey, bir başka birlikteliğin temeli olabilir. Kıskançlık denilen aslında kendine güvenmemenin daha dogrusu hayata güvenmemenin getirdiği baskı ve korku olmasa.
Seni Seviyorum cümlesinin yaşamın kendisi gibi tonları vardır;
Seni şu içinde bulunduğumuz anda seviyorum. Gittiğin zaman da özlüyorum. Ama bunun ne tonda olduğunu bilmiyorum. Çünkü seninle geçirdiğim zamanlarda, paylaştığım şeylerin süreğen paylaşmaktan zevk alamayacağım şeyler olduğunu görüyorum.
Seni seviyorum çünkü yaptığın şeyleri beğeniyorum. Seni takdir ediyorum, seninle konuşmaktan hoşlanıyorum. Ama seninle bütün bir ömür aynı yatakta uyanmaktan hoşlanacağımı sanmıyorum.
Seni seviyorum. Çünki sen beni çok seviyorsun.
Seni seviyorum çünki senin kişiliğin beni etkiliyor, senin güçlü ve kişilikli olmanı hayranlıkla izliyorum.
Ve benim olman gerektiğini düşünüyorum. Çünkü senin gibi güçlü biriyle birlikte olursam bende kendimi öyle sanabilrim.
Seni seviyorum, çünki beni rahat ettiriyorsun, servetinden faydalanmak degil ama, hayatın yüklerinden beni kurtarmanı seviyorum.
Seni seviyorum çünki sen benim çocuklarımın babasısın / annesisin. Yani bana ait olan çocukların dolayısıyla sen sevilmelisin.
Seni seviyorum. Çünki birbirimizi seviyoruz. Birlikte olduğumuz zaman diğer insanları da seviyor, onların yaşamına sevgimizle çok sey katıyoruz. Seni seviyorum çünki birlikte öğreniyor, birlikte basamakları çıkıyor ve bununla hizmet ediyoruz.
Seni seviyorum. Çünki bana sana sahip olmak duygusu vermiyorsun ve bana sahip olmuyorsun.
Birlikte yanyana ve güvenli yürürken asla bana yalnızlığımı hissettirmiyorsun. Ancak aynı zamanda ikimizinde yalnız büyümekte olan birer varlık olduğumuzu kabul ediyorsun.
Seni seviyorum, çünki sabahları kalktığımda birlikte uyanmak mutluluk ve neşe oluyor. Bu seninle paylaştığım zamanı anlıyor, güne ve herşeye verimli olmamı sağlıyorsun. Benimde sana bunları yapmama izin veriyor, ama asla bağımlılık yaratmıyorsun.
Seni seviyorum, çünki sen herşeye karşı içinde bir sevgi barındırıyorsun.
Bütün bunlar olmasa da seni seviyorum, çünki insan bazen sadece sever....