fare_07
**forum haşeresi**
Adam yeni kamyonuna bakmak için evinden
çıktığında, üç yaşındaki oğlunun gayet mutlu
bir biçimde elindeki çekiçle kamyonunun
kaportasını mahvettiğini görmüş. Hemen
oğlunun yanına koşmuş ve çocuğun eline
çekiçle vurmaya başlamış. Biraz sakinleşince
oğlunu hemen hastaneye götürmüş.
Doktor, çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya
çalıştıysa da elinden bir şey gelmemiş ve
çocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda
kalmış. Çocuk ameliyattan çıkıp gözlerini açtığında,
bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet masum bir
ifadeyle, "Babacığım,kamyonuna zarar verdiğim
için çok üzgünüm." demiş ve sonra babasına şu
soruyu sormuş:
"Parmaklarım ne zaman yeniden çıkacak?" Babası
eve dönmüş ve hayatına son vermiş...
Birisi masaya süt döktüğünde ya da bir bebeğin
ağladığını işittiğinizde bu öyküyü hatırlayın..
Çok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizi
anladığınızda, önce biraz düşünün. Kamyonlar
onarılabilir, ama kırılan kemikler ve
incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz; genellikle
kişiyle performansı arasındaki farkı göremeyiz.
İnsan hata yapar.
Hepimiz hata yaparız. Fakat öfkeyle ve düşünmeden
yapılan şeyler , insanı sonsuza kadar rahatsız eder.
Harekete geçmeden önce durun ve düşünün. Sabırlı olun.
Anlayış gösterin ve sevin.
çıktığında, üç yaşındaki oğlunun gayet mutlu
bir biçimde elindeki çekiçle kamyonunun
kaportasını mahvettiğini görmüş. Hemen
oğlunun yanına koşmuş ve çocuğun eline
çekiçle vurmaya başlamış. Biraz sakinleşince
oğlunu hemen hastaneye götürmüş.
Doktor, çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya
çalıştıysa da elinden bir şey gelmemiş ve
çocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda
kalmış. Çocuk ameliyattan çıkıp gözlerini açtığında,
bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet masum bir
ifadeyle, "Babacığım,kamyonuna zarar verdiğim
için çok üzgünüm." demiş ve sonra babasına şu
soruyu sormuş:
"Parmaklarım ne zaman yeniden çıkacak?" Babası
eve dönmüş ve hayatına son vermiş...
Birisi masaya süt döktüğünde ya da bir bebeğin
ağladığını işittiğinizde bu öyküyü hatırlayın..
Çok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizi
anladığınızda, önce biraz düşünün. Kamyonlar
onarılabilir, ama kırılan kemikler ve
incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz; genellikle
kişiyle performansı arasındaki farkı göremeyiz.
İnsan hata yapar.
Hepimiz hata yaparız. Fakat öfkeyle ve düşünmeden
yapılan şeyler , insanı sonsuza kadar rahatsız eder.
Harekete geçmeden önce durun ve düşünün. Sabırlı olun.
Anlayış gösterin ve sevin.
((
