Sevgi Pınarı

[pasaklı]

Bazen bir şarkıya dalar hüzünleniriz. Bazen eski bir anıya...​

Bazen tatlı bir gülümseme gelir aklımıza, bazen tatlı bir buse...​

Hepsinde sevginin izleri vardır, geçmişte kalan ama hala yaşanan...​

Simdi her şeyi bir kenara bırakın!Ve geçmişte kalan tatlı bir anınızı düşünün.​

Düşünün hadi..Tamam.​

Simdi o anınıza geri dönün ve yine ayni şeyleri yasamaya çalısın..​

Mutlu oluyorsunuz, değil mi? İste bunun sebebi, içinizdeki o sevgi pınarıdır​

Bazen geçmişte yaşanan acı olaylar gelir aklımıza. Düşünürüz!​

Acı ile dolar yüreğimiz. Ama yine de mutlu olmaya çalışırız.​

Çünkü yüreğimizde hala sevgi kıpırtıları vardır.​

İste bu sevgi, yener geçmişte yaşadığımız acı izleri.​

Çoğu zaman haksızlıklarla karşılaşırız, kötülüklerle, yalanlarla, acılarla..​

Ve bir an içimizdeki o sevgi bile zaptedemez bizi.​

Karşılık vermek isteriz yapılan haksızlığa, kötülüğe​

Bu dünyada, arkamızdan övgüyle söz edilecek bir olay varsa,o da sevgi adına​

yaptığımız bir olay olacaktır. Çünkü her şey bu dünyada kalır. Hiç kimse çok​

sevdiği bir şeyi beraberinde götüremez. Ancak yaptığı ve yapacağı kalıcı​

şeyler, ona çok şey kazandırır. Sevgi adına yapılan kalıcı şeyler ne​

olabilir? Bu soruya aslında bir çok cevap verilebilir. İnsanları sevmek,​

onlarla iyi geçinmek,sevgiye inanarak yasamak bile, sevgi adına yapılmış​

kalıcı şeylerdir. Tabi sevgiyi sadece hissetmek yerine, bunu uygulamaya​

geçirmek daha kalıcı olur. Sevgiyi uygulamaya geçirmek, sevgiyi hissederek yaşamaktır​

Sevgiyi yoğun olarak yasayan biri, zaten sevgi adına iyi bir şeyler yapıyor demektir​

Elimizden geldiğince sevgiyi doya doya yaşayalım! Sevgiyi yaşadıkça, yasam​

daha da renklenir. Kişinin mutlu olabileceği bir kozu olur elinde.​

Sevgi bir umuttur, sevgi mutluluktur...​

Sevgiyi ifade etmek çok basittir. Annemize sarılmak bile bir sevgidir. Sıcak​

bir gülümseme, bir sevgi ifadesidir. Bunları yapmak çok mu zor? Sevgiye​

inanan için hiç de zor değil. Sevgide ayıp olmaz. Bırakın çıksın içinizdeki​

duygular. Göstersin kendini insanlara. Onlar da mutlu olsun.​

Sizin mutlu olduğunuz gibi.​

Unutmayın ki; Sevgi öğrenilmez. Sevgi öğretilmez​

O zaten insanin içinde var olan bir duygudur.​

Ama o duyguların dışa vurulabilmesi için yardımcı olunur.​

O duyguların herkese aşılanması için...​

Bazen bir çocuk görürüz. Yapayalnız soğukta, aç ve çaresiz...​

Hüzünleniriz. Gitmek isteriz yanına, kucaklamak, okşamak gelir içimizden çocuğu.​

Yardim etmek isteriz ona. Kimsesizdir,sevgiye muhtaçtır diye...​

Ama çoğu zaman gidemeyiz yanına. Bir şey engeller bizi.​

İçimizde ona karşı yoğun duygular hissederiz ama bunu harekete geçiremeyiz.​

Sanki "mutlaka başka biri yardim eder" düşüncesine kapılırız.​

Ama o an düşünemeyiz, o "başka biri"nin biz olmamız gerektiğini.​

Sevgiyi uygulamaya geçirmek,"başka biri"nin yapacağı şeyi, bizim yapmamızdır.​

Sevgi, bu şekilde aşılanır.​

Sevgi ancak o "başka biri"nin yapacağı şeyi, kendimizin yapmasıyla gerçekleşir..​

"Başka biri"ni beklemeyin...​

Çünkü "başka biri"de, "bir başka biri"ni bekleyecektir...​

Ve o çocuk, hep "birilerinin" sevgisine hasret yasamaya mahkum olacaktır..​

Sevginizi göstermek için geç kalmayın..​

Unutmayın! Sevgi öğrenilmez...​

Sevgi öğretilmez...​

Sevginizi paylaşın...​

Herkes ortak olsun sevginize..​

Sevgi paylaşılınca kutsallaşır..​

Sevgiyle ve dostça kalın...​

alinti

 

[By CaPTaiN]

:clap: Güzel.. Brawo.. :clap:

 

[[ RigaL ]]

Evet çok anlamlı bir yazı.. :clap:

 

[byqeen]

Unutmayın! Sevgi öğrenilmez...
Sevgi öğretilmez...
Sevginizi paylaşın...
Herkes ortak olsun sevginize..
Sevgi paylaşılınca kutsallaşır..

eline sağlık güsel yazana içten teşekkür...sanada....