ÖzLeM_79
New member
>SEVGİ DEDİKLERİ
> >
> >Yaşlı ve çirkin bir tüccar; karşılığını parayla ödeyeceği zevk gecesi
>için olağanüstü güzel ama taş kalpli bir fahişeye gitmiş...
> >Sabaha karşı, yaşlı adamın uykuya dalmasını fırsat bilen genç kadın,
>soyguncu dostlarını çağırmış. Ne var ki tüccar, tilki uykusundan
> >fırladığı gibi olanca gücüyle karşı koymaya, dövüşmeye başlamış.
> >Haydutlar hem kalabalık, hem de işinin ehliymiş. Onu kolayca köşeye
>sıkıştırmışlar. Ancak ne kadar vururlarsa vursunlar, bu zayıf ve çirkin
>bedende hiç yara açılmadığını, can alıcı darbelerin hiç iz
> >bırakmadığını görmüşler..
> >Bıçaklarını, kılıçlarını çekmişler...
> >Ancak en keskin bıçak, en acımasız kılıç bile tüccara hiç bir şey
>yapamıyormuş....
> >Sonunda korkup kaçmışlar....
> >Dövüşü izleyen kadın, yaşlı adamın mucizevi gücünden etkilenmiş, bir
>kez daha, ama bu kez 'aşk' adına, tüccarla sevişmek istemiş.
> >Onu hayranlıkla, arzuyla, şefkatle okşamaya başlamış...
> >Gelgelelim, güzel kadının her dokunuşunda tüccarın bedeninde yeni bir
>yara beliriyormuş. Dövüşün, darbelerin, bıçakların, kılıçların açtığı
>yaralarmış bunlar...
> >Yaralar, içten bir ilgi ve şefkat görene dek gizli kalmışlar.
> >Sonunda tüccar
> >kanlar içinde kadının kollarına yığılmış, ölmüş....
> >Tam da bu türden hayatlar yaşamıyor muyuz ? Aşktan bunca korkmamız da
>bu yüzden değil mi ? Kimsenin kollarında yığılıp can vermek
> >istemiyoruz.
> >Çünkü zaten, her yanımız kılıç yaralarıyla dolu. Ama bir şekilde
> >kapanmış, kabuk bağlamış yaralar onlar....
> >Nasıl yapmışsak yapmışız, üstesinden gelmişiz...
> >Ama biri, o kabuk tutmuş yaraları okşamaya başladığında, yaralar
>tekrar açılıveriyor ve hepsinden oluk oluk kan akmaya başlıyor....
> >Birine teslim olduğumuzda, kendimizi anlatmaya başladığımızda, içimizi
>döktüğümüzde, bedenimiz ve ruhumuz kan revan içinde kalıveriyor.... O
>yüzden değil mi kendimizi tutmamız? Birine teslim olmaktan korkmamız?
>Tedirgin bir şekilde ortalıkta dolanmamız? "Anlatsam mı, anlatmasam mı?"
>kararsızlığımız.
> >"Bu sevgi beni acıtır mı?" kuşkularımız...."
> >
> >Gabriel Garcia Marquez
> >
> >Yaşlı ve çirkin bir tüccar; karşılığını parayla ödeyeceği zevk gecesi
>için olağanüstü güzel ama taş kalpli bir fahişeye gitmiş...
> >Sabaha karşı, yaşlı adamın uykuya dalmasını fırsat bilen genç kadın,
>soyguncu dostlarını çağırmış. Ne var ki tüccar, tilki uykusundan
> >fırladığı gibi olanca gücüyle karşı koymaya, dövüşmeye başlamış.
> >Haydutlar hem kalabalık, hem de işinin ehliymiş. Onu kolayca köşeye
>sıkıştırmışlar. Ancak ne kadar vururlarsa vursunlar, bu zayıf ve çirkin
>bedende hiç yara açılmadığını, can alıcı darbelerin hiç iz
> >bırakmadığını görmüşler..
> >Bıçaklarını, kılıçlarını çekmişler...
> >Ancak en keskin bıçak, en acımasız kılıç bile tüccara hiç bir şey
>yapamıyormuş....
> >Sonunda korkup kaçmışlar....
> >Dövüşü izleyen kadın, yaşlı adamın mucizevi gücünden etkilenmiş, bir
>kez daha, ama bu kez 'aşk' adına, tüccarla sevişmek istemiş.
> >Onu hayranlıkla, arzuyla, şefkatle okşamaya başlamış...
> >Gelgelelim, güzel kadının her dokunuşunda tüccarın bedeninde yeni bir
>yara beliriyormuş. Dövüşün, darbelerin, bıçakların, kılıçların açtığı
>yaralarmış bunlar...
> >Yaralar, içten bir ilgi ve şefkat görene dek gizli kalmışlar.
> >Sonunda tüccar
> >kanlar içinde kadının kollarına yığılmış, ölmüş....
> >Tam da bu türden hayatlar yaşamıyor muyuz ? Aşktan bunca korkmamız da
>bu yüzden değil mi ? Kimsenin kollarında yığılıp can vermek
> >istemiyoruz.
> >Çünkü zaten, her yanımız kılıç yaralarıyla dolu. Ama bir şekilde
> >kapanmış, kabuk bağlamış yaralar onlar....
> >Nasıl yapmışsak yapmışız, üstesinden gelmişiz...
> >Ama biri, o kabuk tutmuş yaraları okşamaya başladığında, yaralar
>tekrar açılıveriyor ve hepsinden oluk oluk kan akmaya başlıyor....
> >Birine teslim olduğumuzda, kendimizi anlatmaya başladığımızda, içimizi
>döktüğümüzde, bedenimiz ve ruhumuz kan revan içinde kalıveriyor.... O
>yüzden değil mi kendimizi tutmamız? Birine teslim olmaktan korkmamız?
>Tedirgin bir şekilde ortalıkta dolanmamız? "Anlatsam mı, anlatmasam mı?"
>kararsızlığımız.
> >"Bu sevgi beni acıtır mı?" kuşkularımız...."
> >
> >Gabriel Garcia Marquez
eline koluna ve en önemlisi yüreğine sağlık
