Sensizliğin gölgesinde

[pointır]

ne ümütlerle doluydum
başlarken
gençliğimin
ilk yıllarına
yollar kısa
yokuşlar dümdüzken
koştum
bitmeyecek gibiydi
tutarken mutluluğun
ellerini
gözlerimdeki fer
her gün
güneş gibi ışıtırdı
sanki
dünyayı
tarifi olmayan
savaşlar yokdu
yüreğimde
acılar hep bitirdi
bir kuş gibi
ovalarda kanat çırpamadı
ırmaklar köpüklenmedi
hayat yaşanmadı
sensizliğin
gölgesinde

bana aittir

 

[karizma_5]

dostum eline-emeğine sağlık
çok beğendim,
sende benim gibi duygusalsın sanırım,
şiirlerinin devamını bekliyorum

 

[deadman]

çok ii olmuş, eline sağlık