infatuate
İstirahatte
Öylece oturup bekliyorum;
Sessiz ..
Kımıltısız ..
O kadar uzun zamandır bekliyorum ki
Neyi beklediğimi de unuttum artık
Bundan daha korkutucu ne olabilir ?
Toprak yanıyor ayaklarımın altında
Karanlığa bir kapı açılıyor tam yüreğimde
Arsız uçurumlardan yuvarlanıyorum ardından ..
Ya unutulduysam ben de
Yağmur yüklü bulutlara kararıyor gözlerim
Unutulmanın korkunçluğuna saplanıyorum
Öylece oturup düşünüyorum ..
Sonsuz ..
Olumsuz ..
O kadar uzun zamandır düşünüyorum ki
Neyi düşündüğümü de unuttum artık
Bundan daha düşündürücü ne olabilir ?
Özlemlerim depreşiyor geride kalanlara
Kardelenler çıkıyor buza kesmiş yüreğimin kıyılarında
Umuda tomurcuklanıyor ellerim ardından ..
Ya seviliyorsam ben de
Karakışlarda zemheri ayazları yaşarken
Özlemek belki de en güzeli
Öylece oturup özlüyorum ..
Sensiz ..
Çaresiz ..
