aysenur83
New member
..::SENSİZİM ÜŞÜYORUM::..
Bu sana yazdığım son satırlar...
Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş. Kilit vurdum kalbime, umutlarıma. Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenebilir yüreğimden ne de nefret edebilirim birinden. Ben hamal değilim ki; hep kahrını taşıyım ömrün. Alın artık üzerimden hayata dair ne varsa. Alın sevdaya dair acıları, paylaşın aranızda...
Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidişin bana.. Arkanı döndüğün ilk anda gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun? Söylesene! Sen ne sanıyorsun aşkı, sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse; ben zor olanı seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.
Sen öyle san, farzet ki her şey çok kolay... Gittiğini sandığın sen, giderken bende kalanlarını, yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacaksın benden.... Geri vermeyeceğim onları, benim onlar, bana ait.
Biliyor musun, acı olan asla gidişin değil.. Belki bir gün sevmeyi öğrendiğin de yanında ben olmayacağım.. Bir sabah gözlerini yeni doğan güne açtığında başkası olacak yatağında.. Benim içinse sadece "sen" var olacaksın baktığım her yerde... Ve işte ilk defa o gün sebepsiz ağlayacağım, o gün yağan yağmur gizlemeyecek gözyaşlarımı. Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratını bana ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacağım!
Her şeyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum. Ödediğim bedel sensizlik, yalnızlık, aşksızlık. Oysa yüreğim her şeye rağmen mutlu olmanı diliyor.
Seni bulduğum yerden başlıyorum yürümeye.. Seni düşünüyor ve gecenin ayazında üşüyorum. Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma, sadece susuyorum.
SENSİZİM ÜŞÜYORUM…
Keşke Kelebeğin Ömrü Kadar Kısa Olsaydı Hayatım...
Bir kelebeğin ömrü kadar sürdü sana sevdam.. Bu kadar kısa zamanda nasıl sevdin,nasıl bu kadar bağlandın diye sorma ne olur…
Bir kelebeğin ömrü süresince gördüğü diyarlar kadar sevdim ben seni, soluklanmak için uğrak yaptığı tüm çiçeklerin rengince sevdim. Gölgesinden geçtiği tüm ağaçların yüceliğince, renklerinin büyüsüne kapılıp, gülen bir çocuğun parlayan gözlerinin güzelliğince sevdim. Bir bebek kahkahasıydın sen kulaklarımda ve ben bir kelebek ömrünce anne duası gibi sevdim seni...
Hani kelebekler bilirler ya ömürlerinin üç gün olduğunu, hiç durmazlar… Hani her çiçeğe yaren olmak isterler. İşte ben de bir kelebeğin ömrünce, gönlümce yaşadım seni. Gözlerimi sende açtım, bu kısacık zamana koskoca bir efsane sığdırdım ve kulaklarına fısıldadım son sözümü. Ben seni bir kelebek ömrünün kutsallığınca sevdim…
Uçuk renkleri kadar çılgındı aşkım, gözlerimi açar açmaz seni gördüm ya karşımda, işte sen en masum anlarımı yakaladın. Acemi bir sevdalıydım önce, çabuk alıştım. Ben aşkımı bir kelebek kanadının inceliğinde yakaladım…
Güneş ektim tenine, gözlerinde yıldızları biçtim, şen kahkahalarını aş’ım yaptım, küçük tebessümlerini katığım… Ben seni yaşadım kısacık ömrümde, umudu gördüm yüreğinde ve adını Huzur koydum...
Ben seni bir kelebeğin ömrünce, renklerinin büyüsünce ve kanadının zarif inceliğince sevdim sevgilim… Asla pişman değilim...
Alıntıdır...
Bu sana yazdığım son satırlar...
Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş. Kilit vurdum kalbime, umutlarıma. Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenebilir yüreğimden ne de nefret edebilirim birinden. Ben hamal değilim ki; hep kahrını taşıyım ömrün. Alın artık üzerimden hayata dair ne varsa. Alın sevdaya dair acıları, paylaşın aranızda...
Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidişin bana.. Arkanı döndüğün ilk anda gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun? Söylesene! Sen ne sanıyorsun aşkı, sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse; ben zor olanı seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.
Sen öyle san, farzet ki her şey çok kolay... Gittiğini sandığın sen, giderken bende kalanlarını, yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacaksın benden.... Geri vermeyeceğim onları, benim onlar, bana ait.
Biliyor musun, acı olan asla gidişin değil.. Belki bir gün sevmeyi öğrendiğin de yanında ben olmayacağım.. Bir sabah gözlerini yeni doğan güne açtığında başkası olacak yatağında.. Benim içinse sadece "sen" var olacaksın baktığım her yerde... Ve işte ilk defa o gün sebepsiz ağlayacağım, o gün yağan yağmur gizlemeyecek gözyaşlarımı. Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratını bana ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacağım!
Her şeyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum. Ödediğim bedel sensizlik, yalnızlık, aşksızlık. Oysa yüreğim her şeye rağmen mutlu olmanı diliyor.
Seni bulduğum yerden başlıyorum yürümeye.. Seni düşünüyor ve gecenin ayazında üşüyorum. Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma, sadece susuyorum.
SENSİZİM ÜŞÜYORUM…
Keşke Kelebeğin Ömrü Kadar Kısa Olsaydı Hayatım...
Bir kelebeğin ömrü kadar sürdü sana sevdam.. Bu kadar kısa zamanda nasıl sevdin,nasıl bu kadar bağlandın diye sorma ne olur…
Bir kelebeğin ömrü süresince gördüğü diyarlar kadar sevdim ben seni, soluklanmak için uğrak yaptığı tüm çiçeklerin rengince sevdim. Gölgesinden geçtiği tüm ağaçların yüceliğince, renklerinin büyüsüne kapılıp, gülen bir çocuğun parlayan gözlerinin güzelliğince sevdim. Bir bebek kahkahasıydın sen kulaklarımda ve ben bir kelebek ömrünce anne duası gibi sevdim seni...
Hani kelebekler bilirler ya ömürlerinin üç gün olduğunu, hiç durmazlar… Hani her çiçeğe yaren olmak isterler. İşte ben de bir kelebeğin ömrünce, gönlümce yaşadım seni. Gözlerimi sende açtım, bu kısacık zamana koskoca bir efsane sığdırdım ve kulaklarına fısıldadım son sözümü. Ben seni bir kelebek ömrünün kutsallığınca sevdim…
Uçuk renkleri kadar çılgındı aşkım, gözlerimi açar açmaz seni gördüm ya karşımda, işte sen en masum anlarımı yakaladın. Acemi bir sevdalıydım önce, çabuk alıştım. Ben aşkımı bir kelebek kanadının inceliğinde yakaladım…
Güneş ektim tenine, gözlerinde yıldızları biçtim, şen kahkahalarını aş’ım yaptım, küçük tebessümlerini katığım… Ben seni yaşadım kısacık ömrümde, umudu gördüm yüreğinde ve adını Huzur koydum...
Ben seni bir kelebeğin ömrünce, renklerinin büyüsünce ve kanadının zarif inceliğince sevdim sevgilim… Asla pişman değilim...
Alıntıdır...
