infatuate
İstirahatte
Kentlerden sakındığım
Bekçi duruşlarımı ara ..
Emaresi boldur sokakların
Sol omuz başımdaki
Kokundan yakalanırım
Sokul ki geceme avuçların ıslanmasın ..
Saat başlarını beş geçer yelkovanın
Senle zamansızım, amansızım
Senle büyük susarım
Kendime yenilirim her kavgada
Sonra koca ağız bir çocuk olurum ..
Aşılmak ölümdür
Sanki hiç ölmedik
Tanrının
Göğsümüze taktığı bir nişandır ölüm
Teneşirlere yatırılıyor şimdi ellerim
Sana uzanmaktan yargılıyım
Hırçın bir iklimin sır girdabısın
Seni anlamak kendine çelmeler takmaktır ..
Ve kendini affetmesi her seferinde
Zehir yüklü bir mektup var
Dalgakıranlarımda parçalı bulutlu durur ..
Ağlama ki gülmesinler bize
Bak sen seviyorsun diye var sonbahar
Her mevsim gelişine söz veriyor
Saçlarına fısıldıyor
Saçlarına
Bana bir pencere açmadığın saçlarına ..
Sensizliğe alışmak
Bir bozgun ağırlamaktır içinde biliyorum
Örtülerine unutma beni çiçekleri takıyorum
Şimdi yaşama hakkım sana
Gel de yağmurumdan iç ..