TµåÑÅ
New member
Gidecekmişsin ya da gitmişsin
Git ya! .. Ne olacak ki? ! ..
Sen gitmeden daha “gideceğini”
Ne iz bırakmışsam aşktan yana sileceğini
Biliyordum! ...
Biliyordum da toz kondurmuyordum
Senin yalanlarınla ben
Kendimi kandırıyordum! ...
Hani bir gün birine kızmıştın
Sözüm ona,
Sana saygısızlık etmişti de
Sen de ona “Köpek” demiştin! ...
Çok sinirlenmiştin belli ki
Şimdi merak ediyorum
Senin hiç köpeğin oldu mu? ...
……………..
Biliyor musun?
Benim bir köpeğim var
Bahçem de…sadık mı sadık
Ne zincir bağladım tasmasına
Kaçmasın diye
Ne de etrafına duvarlar ördüm! ...
Üç beş dilim ekmekle karnını doyurdum
Ve şefkatle başını okşadım diye
Minnet duydu, mutlu oldu
Kaçıp gitmedi
Sırf bu minnet için
“Beni terk etmedi”
Oysa Dünyayı verdim sana
Ömrümü geleceğimi verdim! .. Ama…
Ama sana yetmedi! ....
……………..
Ben de sana çok kızdım
Hatta öfkelendim! ...
Ama sana böyle bir şey asla
Söylemeyeceğim! ..
Sana değil
“Köpek’e de
Hakaret etmeyeceğim! ...”
……………..
Gidecekmişsin! ...
Neden ki? ..
Gitmek için burada olman gerekti
Sen hiç burada olmadın ki! ...
Sen; sana sevgimi verdim diye
Hiç minnet duymadın ki! ...
Ve sen hiç gelmedin ki! ..
Sahi;
O kızdığın birine
Neden “köpek” dedin ki sen? ..
Sırf canını sıktığı için mi?
Hoşuna gitmeyen bir cümle kurduğu için mi?
Neden? ...
İnsan insan olamaz mı
Köpekleşmeden? ! ....
………………..
Aşka tek laf etmem etmeyeceğim
Sana değilse bile aşka saygım var benim
Sen git, sen git aşk bana kalsın
Ne kadar gerçekse aşk
Sen de o kadar yalansın! ...
Lakin bil ki,
Adına inandığın gibi inan ki
Ardın da artıkların bile yok artık! ..
Gölgen bile, hatıran bile… hatta
Sana duyulacak nefret bile! ...
Var olmayan hiçbir şey yok olmaz ki! ..
Kimin umurun da gidişin? ..
Sanma ki göz yaşı dökeceğim
Sanma ki ardından ağıtlar yakacağım
Sanma ki sana şiirler yazacağım artık! ..
Adını bile anmayacağım! ...
Seni taşınmayacak yüklerin içine koydum ben
Ne kadar hafifmişsin oysa
Bu bir kabahat değil
Bu benim aczim
Tenekeyle altını karıştırmam ilk değil
Değmeze değer verişim ilk değil
Lakin son olacak bilesin! ...
Gidecekmişsin öyle mi? …
Defol git! ...
…………………
Köpeğim bahçemde duruyor benim
Sadakat ne demekmiş görüyorum işte! ..
Bir de senin kızdığın da
“Köpek” dediğin kişiyi bulacağım
Ve haksızlığa uğradığı için
Onunla da dost olacağım! ...
Seni dert etmiyorum
Düşlerimi süslemiyorsun artık
Resmini çizmiyorum gecenin duvarlarına
Köpeğimin havlamasını
Daha çok özlüyorum
Neredesin kiminlesin bilmiyorum
Merakta etmiyorum
Sen gitmişsin! ... Git ya! ....
Şimdi;
Köpekleri daha çok seviyorum! ......
Git ya! .. Ne olacak ki? ! ..
Sen gitmeden daha “gideceğini”
Ne iz bırakmışsam aşktan yana sileceğini
Biliyordum! ...
Biliyordum da toz kondurmuyordum
Senin yalanlarınla ben
Kendimi kandırıyordum! ...
Hani bir gün birine kızmıştın
Sözüm ona,
Sana saygısızlık etmişti de
Sen de ona “Köpek” demiştin! ...
Çok sinirlenmiştin belli ki
Şimdi merak ediyorum
Senin hiç köpeğin oldu mu? ...
……………..
Biliyor musun?
Benim bir köpeğim var
Bahçem de…sadık mı sadık
Ne zincir bağladım tasmasına
Kaçmasın diye
Ne de etrafına duvarlar ördüm! ...
Üç beş dilim ekmekle karnını doyurdum
Ve şefkatle başını okşadım diye
Minnet duydu, mutlu oldu
Kaçıp gitmedi
Sırf bu minnet için
“Beni terk etmedi”
Oysa Dünyayı verdim sana
Ömrümü geleceğimi verdim! .. Ama…
Ama sana yetmedi! ....
……………..
Ben de sana çok kızdım
Hatta öfkelendim! ...
Ama sana böyle bir şey asla
Söylemeyeceğim! ..
Sana değil
“Köpek’e de
Hakaret etmeyeceğim! ...”
……………..
Gidecekmişsin! ...
Neden ki? ..
Gitmek için burada olman gerekti
Sen hiç burada olmadın ki! ...
Sen; sana sevgimi verdim diye
Hiç minnet duymadın ki! ...
Ve sen hiç gelmedin ki! ..
Sahi;
O kızdığın birine
Neden “köpek” dedin ki sen? ..
Sırf canını sıktığı için mi?
Hoşuna gitmeyen bir cümle kurduğu için mi?
Neden? ...
İnsan insan olamaz mı
Köpekleşmeden? ! ....
………………..
Aşka tek laf etmem etmeyeceğim
Sana değilse bile aşka saygım var benim
Sen git, sen git aşk bana kalsın
Ne kadar gerçekse aşk
Sen de o kadar yalansın! ...
Lakin bil ki,
Adına inandığın gibi inan ki
Ardın da artıkların bile yok artık! ..
Gölgen bile, hatıran bile… hatta
Sana duyulacak nefret bile! ...
Var olmayan hiçbir şey yok olmaz ki! ..
Kimin umurun da gidişin? ..
Sanma ki göz yaşı dökeceğim
Sanma ki ardından ağıtlar yakacağım
Sanma ki sana şiirler yazacağım artık! ..
Adını bile anmayacağım! ...
Seni taşınmayacak yüklerin içine koydum ben
Ne kadar hafifmişsin oysa
Bu bir kabahat değil
Bu benim aczim
Tenekeyle altını karıştırmam ilk değil
Değmeze değer verişim ilk değil
Lakin son olacak bilesin! ...
Gidecekmişsin öyle mi? …
Defol git! ...
…………………
Köpeğim bahçemde duruyor benim
Sadakat ne demekmiş görüyorum işte! ..
Bir de senin kızdığın da
“Köpek” dediğin kişiyi bulacağım
Ve haksızlığa uğradığı için
Onunla da dost olacağım! ...
Seni dert etmiyorum
Düşlerimi süslemiyorsun artık
Resmini çizmiyorum gecenin duvarlarına
Köpeğimin havlamasını
Daha çok özlüyorum
Neredesin kiminlesin bilmiyorum
Merakta etmiyorum
Sen gitmişsin! ... Git ya! ....
Şimdi;
Köpekleri daha çok seviyorum! ......
