baal
Fırtına tanrısı
Güneş denizi sever,yağmur bulutu
Okyanuslar sahili,orman yeşili
Fırtına yalnızlığı sever yalnız esmeyi
Kasımda karadenizi çoşturmayı
Şubatta akdenizde dalgalanmayı
Agustosta güneşi birde dalga dalga bulutları
Olmadı hiç yaz aşkları
Sonbaharda fırtına,kışın kar ve boran
Şubatta lodos bir gökdelenin tepesinden atlar gibi intihar
Sevdim kışları hep çoştu yüreğim
Kuruyan yapraklarını sevdim ağaçların ordan oraya savurmayı
Ekimde okyanusu sevdim fırtınayı
2005 ekimiydi Bataman açıkları
Savaronayı sevdim bir dal gibi okyanusta ordan oraya savrulurken
Ahmet süvariyi sevdim azraile meydan okurcasına bir yudum daha çekerken rakısından
Ben burdayım diyordu fırtınaya Savarona batsada ruhu benim burdayım
Ölüm geldiğinde korkudan titremesi Cihat ustanın bildiği bütün duaları etmesi
9 şiddetinde havaya meydan okuyan denizcilerin mangal yüreklerini sevdim
Ben seni hiç sevemedim
Şımardığında seller gibi çoşmanı sevdim
Gözlerini sevdim güldüğünde denizin ortasında inci gibi parlayan
Üzülüp sesinin titrediğinde kanımın çekilmesini sevdim ayaklarımdan
Geceleri sancıdan kıvranırken sen,çaresizliğin canımı yakışını sevdim
Senin için umutlanmayı sevdim en umutsuz anlarında
Ben seni hiç sevemedim
Su gibi temizliğini sevdim çocuksu gülüşlerinde
Yalnızlığı sevdim habersiz çekip gidişlerinde
Düşünmeyi sevdim seni, kimseler düşünmediğinde
Güneş yaksa gölgen olurdum
Yağmurda sığındığın dal
Rüzgara bulamadım,ona zincir vuramadım
Bir gece yarısıydı sildim tüm hatıraları izleri kalacak
Fakat siyah beyaz bir resmin var ruhuma çizdiğim
Bu can bedende kaldıkça var olacak
Okyanuslar sahili,orman yeşili
Fırtına yalnızlığı sever yalnız esmeyi
Kasımda karadenizi çoşturmayı
Şubatta akdenizde dalgalanmayı
Agustosta güneşi birde dalga dalga bulutları
Olmadı hiç yaz aşkları
Sonbaharda fırtına,kışın kar ve boran
Şubatta lodos bir gökdelenin tepesinden atlar gibi intihar
Sevdim kışları hep çoştu yüreğim
Kuruyan yapraklarını sevdim ağaçların ordan oraya savurmayı
Ekimde okyanusu sevdim fırtınayı
2005 ekimiydi Bataman açıkları
Savaronayı sevdim bir dal gibi okyanusta ordan oraya savrulurken
Ahmet süvariyi sevdim azraile meydan okurcasına bir yudum daha çekerken rakısından
Ben burdayım diyordu fırtınaya Savarona batsada ruhu benim burdayım
Ölüm geldiğinde korkudan titremesi Cihat ustanın bildiği bütün duaları etmesi
9 şiddetinde havaya meydan okuyan denizcilerin mangal yüreklerini sevdim
Ben seni hiç sevemedim
Şımardığında seller gibi çoşmanı sevdim
Gözlerini sevdim güldüğünde denizin ortasında inci gibi parlayan
Üzülüp sesinin titrediğinde kanımın çekilmesini sevdim ayaklarımdan
Geceleri sancıdan kıvranırken sen,çaresizliğin canımı yakışını sevdim
Senin için umutlanmayı sevdim en umutsuz anlarında
Ben seni hiç sevemedim
Su gibi temizliğini sevdim çocuksu gülüşlerinde
Yalnızlığı sevdim habersiz çekip gidişlerinde
Düşünmeyi sevdim seni, kimseler düşünmediğinde
Güneş yaksa gölgen olurdum
Yağmurda sığındığın dal
Rüzgara bulamadım,ona zincir vuramadım
Bir gece yarısıydı sildim tüm hatıraları izleri kalacak
Fakat siyah beyaz bir resmin var ruhuma çizdiğim
Bu can bedende kaldıkça var olacak
baal
eğer yaşamaksa seni sevmek ben hiç ölmedim
eğer yaşamaksa seni sevmek ben hiç ölmedim
SAVARONA
