Seni bekleyişimin adı yok...

[tıesto]

Seni bekleyişimin adı yok...


Aslında bir kibrit kafi gündüzleri tutuşturup,
Gecenin gerdanına dizi dizi yıldızlar yapmaya.
Hani sabahın boyu yetişse uzanıp öpecek alnından
Bir de hep geç kalınmış ömrün son deminde gelmese ölüm
Belki böylesi dar gelmez giyindiğimiz mutluluklar

Mevsimlerin peşine takılıp ta,
Hüznü oradan oraya taşıyan yağmurlar gibiyim..

Sıcak avuçlarda buhar olup göğe karışan
Soğuk bakışlarda buz kesip anlamdan alabildiğine uzaklaşan

Seni bekleyişimin adı yok...

Hasreti çeke çeke uzaklara götüren çok vagonlu trenlerin de.
Hani giden gider de, geçmişi kalırya geride,
Onu hep yaşlı gözlerle bekleyen.
Zamanla dilindeki özlemi kırıverir zaman, en hassas yerinden
Çok geçmeden, çok geçiyor yokluğunun üzerinden,
Haram saatler diziliyor boğazıma uzadıkça sensizlik,
Tenhasına sere serpe uzandığım düşler de yetmiyor
Yorgun arzularımı kışkırtmaya
Tutuklayıp aynalara hapsediyorum
Sonra vicdanım delil yetersizliğinden serbest bırakıyor

Seni bekleyişimin adı yok...

Dursun diye duvarlara çivilediğim zamanın da
Payıma düşen yalnızlığın zirvesinde,
Saçlarımla gizlice siyahını paylaşıyor gece.
O zaman, bu şehir bir kez daha düşüyor gözümden
Kalabalık kaldırımlarında adım adım eziliyor günahlarımın gölgesi
Sanki ben değildim külçe külçe acıların sahibi
Ağır korkuların ezip yel değirmelerine verdiği
Savrulmuş bedenimin, rüzgarında ölmeden dirildiği
Sanki sen değildin bırakıp giden
Üstüne üstlük hiç gelmemişken

Seni bekleyişimin adı yok...

Kurulmamış köprülerden geçmeye çalışan benliğimin de
Şiirlerim şahit olsun ki
İki satır arasına sığmıyor yalnızlığım
Ne nokta anlatabiliyor kararsızlığımı
Ne de virgül koyabiliyorum yılların ardına
Yenik düştü keşkelerim oynadığım oyunlara
Yine de teslim olmadım
Ama sen, namluda hüzün
Beni tam on ikiden vurdun
Seni bekleyişimin adı yok..

Gelmeyişinin de...










İNANMADIN..


Ben ki asi boyun eğmez
Ben ki çılgın söz dinlemez
Senin için hem de kaç kez
Yaşlar döktüm, inanmadın.

İnanmadın ne yapayım
Sensizlikmiş senden payım
Tanrı mısın ki tapayım
Sevdim seni inanmadın.

Diz çökerken dağlar bana
Şimdi taşlar ağlar bana
Hayatımda bir tek sana
Yenik düştüm inanmadın.

Sen kavgamın tek galibi
Sen gönlümün tek sahibi
Sana uysal çocuk gibi
Teslim oldum inanmadın.

Yere serdim gururumu
Hiçe saydım onurumu
Kucakladım umudumu
Koştum sana inanmadın.

Yasak koydum şu kalbime
Ne geçti ki ah elime
Bağlanmak mı ne kelime
Öldüm sana inanmadın!










Sevmek bana yaramıyor anne..


Bütün vitaminlerimi aldım söylediğin gibi; A-vitamini, B-vitamini, C-vitamini...
Senin sevdiğin gibi topladım saçlarımı.Aynaya baktığımda ağlamamaya çalıştım.
Ama olmadı...Hergünkü gibi,bügünde hayatın yan etkileri devam etti üzerimde....

Bir elimde özlemlerim,bir elimde yitirdiklerimin enkazları...Sabun köpüğü gibi kayıp gitti avuçlarımdan sevinçlerim.Yine başaramadım anne.Yine sevmek boğazımda düğümlendi...
Ne yaptımsa gideremedim acısını...

Sadece bir gün istemiştim...Mutlu olmak için bir gün çokmuydu sence.Bir kelebeğin ömrü kadar kısa sürsede inadına yaşamak istemiştim.Oysa ne büyük bir özlemle kucaklamıştım,beklemeyi bile onunla sevmiştim.Şimdi yarım kalmışlıkların gölgesinde ince ince sızlıyor içim...Benim mutluluklarım camdan...En ufak bir esintide parçalanıyor.Kırıkları yüreğimi kanatıyor.Bana mutlu olmak yaramıyor anne...

Bir mezar taşı kadar soğuk bedenim...İçimde kasırgalar,fırtınalar kopuyor.Daha ne kadar dayanabilirim sence.Senin ördüğün hırka var üzerimde.Hep sıcak tutar demiştin verirken gülümseyerek...Yüreğim üşüyor ısıtamıyorum...

Sevmek bana yaramıyor anne...










Is/Sızımdın sen...


Is/Sızımdın sen . . .

Köhne bir aşkın kırıklarını toplarken bulmuştum seni.
Ve seni bulmuşken tam da , kendimi kaybetmiştim sende. Yüreğine yaslanmıştım küçücük yüreğimle.
İmkan/Sızımdın sen. . .
Sızımdın, imkansızdın .

Geldiğinde yağmur vardı , ıslaktım.Düşlerime kelepçelenmiştim.D/üşüyordum.
Yağmur vardı. . . Islaktım.
Bir sızının tam ortasındaydın sen. . . ıs/Sızımdın...

Herkesten uzakta dinlendiğim bir liman gibiydin.Düşler ülkesine giden gemilerim senden kalkardı hep... Düş'tün , düş'tük. . .

Yoksun şimdi . . .
Aslında varoldun mu hiç bilmiyorum.O kadar yakınsın ki bana ama o kadar uzaksın ki aslında. . . Çelişki kuyusuna düşmüş bir özlem galiba benimkisi...

Rüya gibiydin . . . Yaşarken gerçektin.Uyandığımda anladım düş olduğunu . . .
Rüya gibiydin . . .
Hayra yormak istediğim bir rüya . . .

Is/sızımdın sen. . .
Issızdın.
Yüreğin yakındı bana bilirdim.
Ama uzak-tı adın.

Issız(ım)dın.
Ve bilirim hep ıs/sızım kaLacaksın . . .



Pelin GÜNDOĞAN


KELİMELERİN ANLATTIĞI KADARIM.
NE ANLATIRSAM ANLATAYIM ANLADIĞIN KADARIM...

 

[uLash]

Ya tiesto amma duygusal bır Mılletız bız ya =) Harıka şiirler gercekten eLLerıne aklına saglık . . .

 

[tıesto]

Ya tiesto amma duygusal bır Mılletız bız ya =) Harıka şiirler gercekten eLLerıne aklına saglık . . .

Evet Ulash ım, bak gene efkarlandım yav :hhaşık​

 

[uLash]

Dai o zaman sana bır tutam ozdemır asaf sıırler tavsıye ederım mutlaka oku =)

 

[eftalya]

Güzel siirlermis tesekkürler :clap

 

[kuzay]

yüreğine sağlık hepsi de çok güzel