
Irmaklara sevgimi attım
Alıp götürmedi
Kağıtlara seni yazdım
Çöpe atamadım
Güllere gülüşünü sakladım
Bir türlü solmadı
Seni kalbime yazdım
Kimse kabul edemedi
Seni alınyazım saydım
Yazımı kimse silemedi
Mutsuzluğa mutluluğunu koydum
Mutsuzluk diye bişey kalmadı
Gözlerinin hayalini kurdum
Ceylan kıskandı
Rüzgarı sesine benzettim
Rüzgar küstü
Gözlerini en tatlı anılarım yaptım
Güzel başka anı bulamadım
Birtek seni kıskandım
Birtek sana ağladım
Birtek seni sevdim
Dünyalar kadar
Gökyüzü seninleyken
Mutluluğuma imrendi
Bu yüreğim
Senden başkasını boyle sevmedi
Güneşin sıcaklığında gülüşünü buldum
Karın beyazında yüreğinin temizliğini buldum
En sonunda menfaatsizliği sende buldum
Artık mutluluğumda mutsuzluğumda sen oldun...
ALINTI