combanant
New member
- Katılım
- 7 Mar 2006
- Mesajlar
- 1,953
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 35
Anayasanın 24. maddesi çok ilginçtir. Uzun bir madde olmasına rağmen en ilginç kısmı "Kimse, devletin sosyal, ekonomik, siyasi veya hukuki temel düzenini kısmen de olsa din kurallarına dayandıra.(maz)" bölümüdür. Bu maddenin en tuhaf ve ilgi çekici bölümü metinde gizlenen "kısmen" sözcüğüdür.
Yani devlet hayatımızda en küçük bir bölüm bile din kurallarıyla bağlantılı olmamalıdır. Dikkat edilirse orada dinin ismi de geçmemekte, bu herhangi bir din olarak ta tarifi yapılabilmektedir.
Ancak sosyal hayatımıza baktığımızda bunun ne kadar saçma ve uygulamadan bağımsız bir madde olduğu hemen görülebilmektedir.
Hayatımızın akışı içerisinde alışkanlık haline dönüştürdüğümüz öyle yasa ve kurallar var ki onları bu madde içerisinde nasıl ayıklamamız gerektiğini çok tartışmamız
gerekecektir.
Örneğin birisi çıkıp ta Cuma günü tatil olsun derse bu hemen laiklik tartışmalarını beraberinde getirerek anayasanın yukarıda geçen maddeleri hatırlatılır. Cuma gününün Müslümanlar için kutsal bir gün olduğu
belirtilerek böyle bir düzenlemenin hem laikliğe hem de anayasaya aykırı
olduğu vurgulanır.
Fakat kimse Pazar gününün de Hıristiyan alemi için kutsal bir gün olduğunu
hatırlayıp bu günün de bir din kuralıyla bağlantılı olduğundan anayasanın
ilgili maddesine ters düşeceğinden bahsetmez.
Pazarın tatil oluşuyla devletin resmi düzeninin kısmen de olsa bir din kuralına dayandırıldığı ve o günün resmi tatil ilan edilişinin anayasaya aykırılık oluşturduğunu göz ardı etmememiz gereken bir gerçek olduğu ortadadır. Ne kadar absürd bulursak
bulalım anayasanın 24. maddesi böyle demektedir.
Diğer taraftan Ramazan aylarında çalışan kesimin mesaisini iftar saatlerine
göre ayarlamanın laiklikle bağdaşmadığını ve 24. anayasa maddesine takıldığını hep duyar dururuz. Zira devlet kuralları kısmen de olsa din kurallarına dayandırılamaz.
Peki aynı madde bayram için niçin geçerli olmaz? Ramazan bayramında tüm devlet mesaisi kendini ona göre ayarlayarak üç gün tatil yapar. Ramazan Bayramı bir dinsel bayram olduğuna göre o günlerin tatil olarak kabul
edilmesi yine anayasanın o maddesine ters değil midir? Dikkat ederseniz yine
absürd olmasına rağmen size geçerli bir soru!!!
Elbette ki Kurban Bayramı için de aynı sorular geçerlidir. Dine kısmen de
olsa dayalı bir devlet düzeni çağrıştırmaktadır. Aynı şey yılbaşı tatili
için de söylenebilir.
Diyanet İşleri başkanlığı ise ayrıca tartışılacak bir konu. Her zaman
ısıtılarak inanan insanların önüne konan bu kurumun varlığı aslında inançlı
insanlar içinde bir tartışma konusudur.
O kurumun varlığı da bu anayasa
maddesine terstir. Kısmen de olsa şeklinde tercüme edilebilir.
Dikkat edilirse Anayasa maddesi irdelenirse bunun gibi onlarca uygulama tartışmaya açılır. Hatta tatil için haftada gün bile bulamayacak duruma düşebiliriz.
O halde yanlışlık uygulamada değil mevcut anayasa maddesindedir. Zira hukukçular bilirler ki hukuk'un kaynaklarından biri de din kurallarıdır. Siz oraya kısmen sözcüğünü yerleştirdiğiniz zaman tüm uygulamalarınızın
ayaklarının havada kalması kaçınılmazdır.
Halktan kopuk bir hukuk düzeninin de uygulama alanı hiçbir zaman yoktur.
O halde yapılması gereken işlerden biriside ya anayasanın bu maddesini değiştirmek veya kısmen de olsa dayandırılan bir kısım uygulamaları tamamen toplum hayatından soyutlamaktır.
Halksız bir devlet düzeni ne kadar güzel olur(!) değil mi?
