bLaCk__DeViL
New member
--------------------------------------------------------------------------------
Daha önce bana da başka bir arkadaşımın anlattığı bir hikayeyi yazmak istiyorum hatırladığım kadarıyla...
Birgün, kurbağalar arasında bir yarışma düzenlenmiş, şehrin en yüksek kulesine zıplama yarışması. Bir sürü kurbağa katılmış yarışmaya.
Katılan kurbağalar yarış günü gelmiş sıraya dizilmişler. Ancak katılmayan çoğunluk sürekli onları yuhalamakla;
- Denemeyin nasıl olsa yapamayacaksınız demekteymiş.
Kendine güvenen kurbağalar birer birer zıplamaya başlamışlar.
Etrafındaki kalabalık yine başaramayacaksınız, boşa rezil olmayın diyerek bağırmaya devam ediyormuş,
Tabi hiçbiri yüksek kuleye yetişememiş, ikinci deneme, üçüncü deneme derken birçoğu bırakmış, pes etmiş.
Dersen birkaç tane kurbağa kalmış, hızla zıplıyor ama yine başaramıyorlarmış.
Etraftakilerin ısrarcı tutumundan etkilenen ve onların başaramayacaksınız sözüne kendini inandıran kurbağalar pes etmeye devam etmiş.
Sonra sadece bir kurbağa kalmış. Israrla zıplıyor, başaramıyormuş. Etrafındakiler yine onunla aley etmeye başlamışlar.
Sen salaksın, başaramazsın ve asla başaramayacaksın boşuna rezil oluyorsun, görmüyor musun herkes pes etti, sen de pes et, elin yüzün kan içinde kaldı, bırak demişler.
O tek kurbağa yine denemelerine devam etmiş, sıçramış sıçramış ve daha sonra o en yüksek kuleye ulaşmayı başarmış.
Tabi biraz önce onu yuhalayan, pes etmesini söyleyenler etrafına birikmişler.
Nasıl yaptın, nasıl başardın diye sormaya başlamışlar ve alkışlamışlar.
Kurbağada ise hiç ses yokmuş, gururla diğer kurbağaların arasında salına salına gidiyormuş. Diğerlerinin nasıl yaptın, nasıl başardın sorularına hiç cevap vermemiş. Diğerlerinin pes ettirmek için söylediklerine kulak asmadığı gibi...
Çünkü o tek başaran kurbağa sağırmış...
Daha önce bana da başka bir arkadaşımın anlattığı bir hikayeyi yazmak istiyorum hatırladığım kadarıyla...
Birgün, kurbağalar arasında bir yarışma düzenlenmiş, şehrin en yüksek kulesine zıplama yarışması. Bir sürü kurbağa katılmış yarışmaya.
Katılan kurbağalar yarış günü gelmiş sıraya dizilmişler. Ancak katılmayan çoğunluk sürekli onları yuhalamakla;
- Denemeyin nasıl olsa yapamayacaksınız demekteymiş.
Kendine güvenen kurbağalar birer birer zıplamaya başlamışlar.
Etrafındaki kalabalık yine başaramayacaksınız, boşa rezil olmayın diyerek bağırmaya devam ediyormuş,
Tabi hiçbiri yüksek kuleye yetişememiş, ikinci deneme, üçüncü deneme derken birçoğu bırakmış, pes etmiş.
Dersen birkaç tane kurbağa kalmış, hızla zıplıyor ama yine başaramıyorlarmış.
Etraftakilerin ısrarcı tutumundan etkilenen ve onların başaramayacaksınız sözüne kendini inandıran kurbağalar pes etmeye devam etmiş.
Sonra sadece bir kurbağa kalmış. Israrla zıplıyor, başaramıyormuş. Etrafındakiler yine onunla aley etmeye başlamışlar.
Sen salaksın, başaramazsın ve asla başaramayacaksın boşuna rezil oluyorsun, görmüyor musun herkes pes etti, sen de pes et, elin yüzün kan içinde kaldı, bırak demişler.
O tek kurbağa yine denemelerine devam etmiş, sıçramış sıçramış ve daha sonra o en yüksek kuleye ulaşmayı başarmış.
Tabi biraz önce onu yuhalayan, pes etmesini söyleyenler etrafına birikmişler.
Nasıl yaptın, nasıl başardın diye sormaya başlamışlar ve alkışlamışlar.
Kurbağada ise hiç ses yokmuş, gururla diğer kurbağaların arasında salına salına gidiyormuş. Diğerlerinin nasıl yaptın, nasıl başardın sorularına hiç cevap vermemiş. Diğerlerinin pes ettirmek için söylediklerine kulak asmadığı gibi...
Çünkü o tek başaran kurbağa sağırmış...
