Mayhoş
mayhoş
Komik bir laf olacak ama, hayatımıza renk veren şeyler renklerdir diyerek başlamak istiyorum bu yazıya. Böyle cümlelere ingilizcede tautology (lüzumsuz yere tekrarlanan ifade) denir. Eski kitaplarımda bu kelimenin karşısına 'malumu beyan' diye not düşmüşüm. Tabii ki renk veren şey renklerdir.
Her ne hal ise, renkler güzel şeylerdir. Bir ara bilgisayarlarda 256 renk olduğu söylenirdi ama şimdi milyonlarca renk var. İnsan gözü bunların bir kısmını fark edebiliyor. Ben en çok yeşilin kaç değişik tonu olduğunu merak ederim. Ormana, çayıra, ağaçlara bakarım ve bir türlü tam sayıyı bulamam.
Benim için ayların ve günlerin de rengi vardır.
Mesela Haziran ayı mutlaka turuncudur. Çarşamba günü de öyle.
Mayıs ayı yeşildir ama yeşil bir gün yoktur.
Nisan ayı ve Salı günü sarıdırlar. Mart ise koyu kırmızıdır.
Ağustos ayı mordur. Eylül ayı ise lacivert. Ekim ayı açık kahve rengi iken Kasım siyahtır (Belki 10 Kasımın çocukluğumdan bıraktığı tesir ile), Pazartesileri hiç sevmem, Pazartesi günü de siyahtır, . Pazar ve Salı günleri çok koyu gridirler.
Perşembe günleri kırmızı Cumaları ise yeşildir (dini sebeplerden olsa gerek), Cumartesi günlerini soracak olursanız onlar hep parlak ve canlı kırmızıdırlar.
Pembe ay ve gün yoktur. Benim için tek pembe Hıncal Uluç'tur.
İstanbul eskiden lacivert-yeşil-mavi karışımı güzel bir yer iken şimdi gri-kurşuni-kirli beyaz ve pis kokan bir yerdir.
Aralık ayı lacivert iken Ocak ve Şubat ayları kurşunidirler.
Temmuz ayı ise ancak science fiction filmlerde rastlayabildiğim kırmızı-mor-yeşil-sarı karışımı yanar dönerli tuhaf bir renktir.
Bugüne kadar gördüğüm en güzel renkler, Avustralya papağanlarında olur. Bu sevimli kuşların renkleri o kadar güzel o kadar canlıdırlar ki insan bakmaya bile kıyamaz.
Tabi karma renklerin kralı da sarı-laciverttir. Bunun için hoş bir ata sözü de vardır:
'Kocasından geç kalkan karıdan
Bal yapmayan arıdan
Lacivertin yanında olmayan sarıdan
Hayır gelmez!' diye.
Ahmet Çavuşoğlu