o.baba1
New member
PSİKOLOJİK ROMAN
Kahramanların iç dünyasını, insan benliğinin kişi ve toplum çatışmaları içindeki belirtilerini konu edinen romanlara denir. Bu türde kişiler, başkalarından ayrılan özellikleri, çeşitli ve karmaşık ruh halleri ile ele alınır. Kişinin aşkı, kini nefreti, merhameti, idealleri, ihtiraslarının toplumu nasıl etkilediği üzerinde durulur.
Bu roman çeşidi realist ve natüralist akımların dış dünyaya ve maddeye düşkünlüklerine bir tepki olarak doğmuştur.
Bu romanın ilk örneği Madam da la Fayette’in Prenses dö Kleves (1678) adlı romanıdır. J.J. Ruso’nun Novel Helois ve Göte’nin Werther romanları bu turun güzel örnekleridir. Ayrıca Paul bourget, Dostoyevski, Marcel Proust, Andre Gide, F.Mauriac, Albert Camus, Fransız Kafka ünlü psikolojik roman yazarlarıdır.
Türk edebiyatında ilk psikolojik roman denemesi Mehmet Rauf’un Eylül adlı eseridir. Peyami Safa’nın 9.Hariciye Koğuşu, Bir Tereddüdün Romanı, Matmazel Noraliya’nın Koltuğu gibi eserleri, Abdülhak Şinasi Hisar’ın Fahim Bey ve Biz, Çamlıca’daki Eniştemiz romanları bu türün örnekleridir.
Romanın edebiyat akımlarına göre gelişimi, yazarların roman anlayışlarını etkilemiştir.
Klasik akım La Fayette’nin Prenses da Klaves romanının dışında tiyatro alanında eser vermiştir.
Realist eserlerde olaylar dikkatle incelenmiş, oluşlarındaki sosyal sebepler araştırılmıştır. Tasvir, gözleme büyük önem vermişlerdir. Ayrıca eserlerde yazarlar kişiliklerini gizlemişlerdir.
EYLÜL’DEKİ PSİKOLOJİK UNSURLAR
Edebiyatımızda ruh çözümlemesi romanının ilk örneğidir. Basit bir olay örgüsü vardır. Daha çok olayların kişilere etkisi ve kişilerin bu olaylara tepkileri işlenmiştir. Aşkla evlilik ahlakının çatışması romanda önemli yer tutar. Romanın şahısları çok azdır. Üç temel roman şahsının ortak özellikleri hepsinin iyi insanlar olmaları, kalabalık içinde yalnızlığı yaşamaları, bunalmaları ve hiçbir meşguliyetlerinin olmamasıdır. Süreyya ve Necib’in bir mesleklerinin olmayışı, hayatlarını çalışmadan sürdürmeleri, geri planda vurgulanan bir durumdur. Romanın diğer şahısları olan; baba, Büyük Hanım, Hacer ve kocasının ruh tahlilleri fazla önemsenmemiştir
KAYNAKÇA
Ahmet KABAKLI, Türk edebiyatı I.cilt
Kahramanların iç dünyasını, insan benliğinin kişi ve toplum çatışmaları içindeki belirtilerini konu edinen romanlara denir. Bu türde kişiler, başkalarından ayrılan özellikleri, çeşitli ve karmaşık ruh halleri ile ele alınır. Kişinin aşkı, kini nefreti, merhameti, idealleri, ihtiraslarının toplumu nasıl etkilediği üzerinde durulur.
Bu roman çeşidi realist ve natüralist akımların dış dünyaya ve maddeye düşkünlüklerine bir tepki olarak doğmuştur.
Bu romanın ilk örneği Madam da la Fayette’in Prenses dö Kleves (1678) adlı romanıdır. J.J. Ruso’nun Novel Helois ve Göte’nin Werther romanları bu turun güzel örnekleridir. Ayrıca Paul bourget, Dostoyevski, Marcel Proust, Andre Gide, F.Mauriac, Albert Camus, Fransız Kafka ünlü psikolojik roman yazarlarıdır.
Türk edebiyatında ilk psikolojik roman denemesi Mehmet Rauf’un Eylül adlı eseridir. Peyami Safa’nın 9.Hariciye Koğuşu, Bir Tereddüdün Romanı, Matmazel Noraliya’nın Koltuğu gibi eserleri, Abdülhak Şinasi Hisar’ın Fahim Bey ve Biz, Çamlıca’daki Eniştemiz romanları bu türün örnekleridir.
Romanın edebiyat akımlarına göre gelişimi, yazarların roman anlayışlarını etkilemiştir.
Klasik akım La Fayette’nin Prenses da Klaves romanının dışında tiyatro alanında eser vermiştir.
Realist eserlerde olaylar dikkatle incelenmiş, oluşlarındaki sosyal sebepler araştırılmıştır. Tasvir, gözleme büyük önem vermişlerdir. Ayrıca eserlerde yazarlar kişiliklerini gizlemişlerdir.
EYLÜL’DEKİ PSİKOLOJİK UNSURLAR
Edebiyatımızda ruh çözümlemesi romanının ilk örneğidir. Basit bir olay örgüsü vardır. Daha çok olayların kişilere etkisi ve kişilerin bu olaylara tepkileri işlenmiştir. Aşkla evlilik ahlakının çatışması romanda önemli yer tutar. Romanın şahısları çok azdır. Üç temel roman şahsının ortak özellikleri hepsinin iyi insanlar olmaları, kalabalık içinde yalnızlığı yaşamaları, bunalmaları ve hiçbir meşguliyetlerinin olmamasıdır. Süreyya ve Necib’in bir mesleklerinin olmayışı, hayatlarını çalışmadan sürdürmeleri, geri planda vurgulanan bir durumdur. Romanın diğer şahısları olan; baba, Büyük Hanım, Hacer ve kocasının ruh tahlilleri fazla önemsenmemiştir
KAYNAKÇA
Ahmet KABAKLI, Türk edebiyatı I.cilt
