“Mutluluk mevcudiyette değil; içimizdedir…” demiş Richard Wagner… Ne kadar doğru…
Etrafımızdaki herşeye iki gözle bakabiliriz…
Mutlu bir gözle veya mutsuz bir gözle…
Hangisini seçeceğiniz tamamen sizin elinizde…
O yüzden mutsuz olduğunuz anlar için hayatı suçlamak her zaman yeterli bir sebep olamayabiliyor…
Ben mesela; pencereme gelen sincaba:
“Çiçeklerimi gene mahvetti lanet hayvan!” da diyebilirim…
“Minik sevimli şey gene aç!” ta…
“Hava gene yağacak ve bugün de eve tıkılacağız!” dadiyebilirim…
“Tam çay içip, kitap okumalık bir hava!” da…
“Keki gene yaktım, çok beceriksizim!” de diyebilirim…
“En azından denedim ama olmadı” da…
“Şimdi İstanbul’da olmak vardı!” da…
“İstanbul’a her yıl gidebildiğim için çok şanslıyım” da…
“Selin’le bu çizgifilmi 20. kez izliyorum, bayılacağım! da…
“Birbirimize sarıldığımız bu çizgifilm anları, onun saçını doyasıya kokladığım anlar…” da…
“Derin gene az uyudu, daha akşam yemeğini bile ayarlayamadım!” da…
“Akşama pizza ısmarlayacağız demek ki…” de
ALINTIDIR
Etrafa sevgi dolu bakmak ve olumlu yanlarını görebilmek ve şükretmek bu olmalı işte ..
İçinde olduğumuz her bi anın bizim için yaratılan fırsat olduğunu ,o zaman dilimini o an en mükemmel nasıl geçirmeli elimizde ki olanakları had safhada nasıl lehimiz için kullanabiliriz bunu ,başarmalıyız bence..:melek
İçinde olduğumuz her bi anın bizim için yaratılan fırsat olduğunu ,o zaman dilimini o an en mükemmel nasıl geçirmeli elimizde ki olanakları had safhada nasıl lehimiz için kullanabiliriz bunu ,başarmalıyız bence..:melek
