VolkaN
Altın Üye
- Katılım
- 28 Haz 2007
- Mesajlar
- 8,232
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 38
"700 milyar dolar. Sarsıcı bir miktar. Ne var ki bu, Bush'un kötü ekonomi politikalarının ülkemize maliyetinin sadece bir bölümü... Başkan Bush iktidara geldiği zaman Başkan Clinton'dan dört yıl üst üste yılda 5,6 trilyon dolar dolayında bütçe fazlası devralmıştı.
Savurgan politikalarla iki yıl içinde bütçe fazlasını açığa çevirdi. Ve sekiz yıl sonra şimdi, her şeyi mubah gören ekonomi politikasıyla birleşen mali sorumsuzluk, bizi bulunduğumuz yere getirdi. Serbest piyasa savunucuları olduklarını söylüyorlar, ama temsil ettikleri 'her şey mubahtır' zihniyetinden ibaret. Ne düzenleme, ne denetim, ne de disiplin. Ve eğer başarısız olursan altın bir paraşütün olacak, vergi mükellefi seni kurtaracak...
"Ama o günler geçti, parti bitti. Demokratlar serbest piyasaya inanırlar. Piyasanın istihdam, servet ve pek çok iyi şey yarattığını biliyoruz. Ama bu dizginlenmemiş haliyle, Cumhuriyetçiler tarafından teşvik edilip desteklendiği şekliyle piyasa ne istihdam ne de sermaye yarattı, sadece kaos doğurdu... Şunu açıkça belirtelim. Wall Street mensuplarının yüksekten uçup vicdansız miktarlarda para kazandıkları, kazancı özelleştirdikleri ama işler kötüye gittiği anda riskleri kamulaştırdıkları bir durumla karşı karşıyayız. Şirketleri yere çakılırken altın bir paraşüt imdatlarına yetişiyor ve fatura Amerikan halkına kesiliyor. Bu resimde çok, çok yanlış olan bir şey var... Evet piyasaları istikrara kavuşturmalıyız. Ama bunu yaparken vergi mükelleflerini de korumak zorundayız... Diyelim ki 5 yıl sonra bu kurtarma planına yatıracağımız 700 milyar doların hepsini geri almak mümkün olmazsa, açık bu plandan yararlanan mali kuruluşlardan tahsil edilmelidir... Çok geçmeden ABD'nin yeni bir Kongresi ve yeni bir Başkan'ı olacak ve ülkemize yeni bir yön vermemiz mümkün olacak." (NYT, 30 Eylül)
ABD Temsilciler Meclisi Başkanı Nancy Pelosi, bir kısım Cumhuriyetçi üyeleri kızdırarak batak banka ve finans kuruluşlarını k urtarma planının reddine neden olmakla suçlanan konuşmasında bunları söylüyor. Ve bütün çıplaklığıyla gerçeği ifade ediyor. Amerikan dolayısıyla dünya ekonomisinin karşı karşıya kaldığı krizin, Bush yönetimine hakim olan, piyasaların kendi haline bırakılması halinde görünmez bir elin bütün dengeleri kuracağı felsefesi ve açgözlülükleriyle ekonomiyi kaosa sürükleyenlerin eseri olduğu doğru.
Ekonomi uzmanlığım olan bir konu değil. Bu nedenle ekonomi konularında kalem oynatmam. Ama şunu iyi biliyorum: Zenginliğin üretiminde özel mülkiyete ve rekabete dayalı piyasa ekonomisinin kamu mülkiyetine dayalı plan ekonomisine üstünlüğü, insanlığın kimi acı tecrübeleriyle öğrenilen bir gerçek. Piyasa ekonomisi, özgürlükçü ve çoğulcu demokrasinin de yeterli değil ama gerekli koşulu. Özgürlükçü ve çoğulcu bir ekonominin olmadığı yerde demokrasi de olmuyor. Ne var ki, kamu (yani devlet) tarafından düzenlenip denetlenmeyen bir piyasa ekonomisi, krizlere yol açtığı gibi derin sosyal adaletsizlikler doğurmakla, doğal çevrenin tahribine yol açmakla kalmayıp, demokratik düzeni tehlikeye düşürebiliyor.
Bu nedenle ben "sadece demokrat" değilim. Siyasette liberal (yani çoğunluk yönetimi kadar özgürlüklerin güven altında olmasına önem veren türden) demokrat, ekonomide ise sosyal (yani adaleti, fırsat eşitliğini, çevreyi gözeten bir piyasa ekonomisini savunan türden) demokratım. Benim gibi sosyal demokratlar açısından, sosyal olmayan türden bir piyasa ekonomisi, gerçek anlamıyla kapitalizmdir. ABD hiçbir zaman sosyal bir piyasa ekonomisi olmadı. Ama belki hiçbir zaman Bush iktidarında olduğu kadar da finans sermayesini kayırmadı, adaletsizlik üretmedi.
Pelosi'ye hak veriyorum. Demokratlar 4 Kasım'da yapılacak ABD Başkanlık seçimlerini, kamu tarafından düzenlenen ve denetlenen bir piyasa ekonomisini savunan Barack Hüseyin Obama başkanlığındaki Demokratlar kazanabilir, Amerikan ve dünya ekonomisinin karşı karşıya olduğu krizin aşılmasını sağlayabilirler. 1929 Büyük Buhranı'nda F. D. Roosevelt başkanlığındaki Demokratlar gibi...
Savurgan politikalarla iki yıl içinde bütçe fazlasını açığa çevirdi. Ve sekiz yıl sonra şimdi, her şeyi mubah gören ekonomi politikasıyla birleşen mali sorumsuzluk, bizi bulunduğumuz yere getirdi. Serbest piyasa savunucuları olduklarını söylüyorlar, ama temsil ettikleri 'her şey mubahtır' zihniyetinden ibaret. Ne düzenleme, ne denetim, ne de disiplin. Ve eğer başarısız olursan altın bir paraşütün olacak, vergi mükellefi seni kurtaracak...
"Ama o günler geçti, parti bitti. Demokratlar serbest piyasaya inanırlar. Piyasanın istihdam, servet ve pek çok iyi şey yarattığını biliyoruz. Ama bu dizginlenmemiş haliyle, Cumhuriyetçiler tarafından teşvik edilip desteklendiği şekliyle piyasa ne istihdam ne de sermaye yarattı, sadece kaos doğurdu... Şunu açıkça belirtelim. Wall Street mensuplarının yüksekten uçup vicdansız miktarlarda para kazandıkları, kazancı özelleştirdikleri ama işler kötüye gittiği anda riskleri kamulaştırdıkları bir durumla karşı karşıyayız. Şirketleri yere çakılırken altın bir paraşüt imdatlarına yetişiyor ve fatura Amerikan halkına kesiliyor. Bu resimde çok, çok yanlış olan bir şey var... Evet piyasaları istikrara kavuşturmalıyız. Ama bunu yaparken vergi mükelleflerini de korumak zorundayız... Diyelim ki 5 yıl sonra bu kurtarma planına yatıracağımız 700 milyar doların hepsini geri almak mümkün olmazsa, açık bu plandan yararlanan mali kuruluşlardan tahsil edilmelidir... Çok geçmeden ABD'nin yeni bir Kongresi ve yeni bir Başkan'ı olacak ve ülkemize yeni bir yön vermemiz mümkün olacak." (NYT, 30 Eylül)
ABD Temsilciler Meclisi Başkanı Nancy Pelosi, bir kısım Cumhuriyetçi üyeleri kızdırarak batak banka ve finans kuruluşlarını k urtarma planının reddine neden olmakla suçlanan konuşmasında bunları söylüyor. Ve bütün çıplaklığıyla gerçeği ifade ediyor. Amerikan dolayısıyla dünya ekonomisinin karşı karşıya kaldığı krizin, Bush yönetimine hakim olan, piyasaların kendi haline bırakılması halinde görünmez bir elin bütün dengeleri kuracağı felsefesi ve açgözlülükleriyle ekonomiyi kaosa sürükleyenlerin eseri olduğu doğru.
Ekonomi uzmanlığım olan bir konu değil. Bu nedenle ekonomi konularında kalem oynatmam. Ama şunu iyi biliyorum: Zenginliğin üretiminde özel mülkiyete ve rekabete dayalı piyasa ekonomisinin kamu mülkiyetine dayalı plan ekonomisine üstünlüğü, insanlığın kimi acı tecrübeleriyle öğrenilen bir gerçek. Piyasa ekonomisi, özgürlükçü ve çoğulcu demokrasinin de yeterli değil ama gerekli koşulu. Özgürlükçü ve çoğulcu bir ekonominin olmadığı yerde demokrasi de olmuyor. Ne var ki, kamu (yani devlet) tarafından düzenlenip denetlenmeyen bir piyasa ekonomisi, krizlere yol açtığı gibi derin sosyal adaletsizlikler doğurmakla, doğal çevrenin tahribine yol açmakla kalmayıp, demokratik düzeni tehlikeye düşürebiliyor.
Bu nedenle ben "sadece demokrat" değilim. Siyasette liberal (yani çoğunluk yönetimi kadar özgürlüklerin güven altında olmasına önem veren türden) demokrat, ekonomide ise sosyal (yani adaleti, fırsat eşitliğini, çevreyi gözeten bir piyasa ekonomisini savunan türden) demokratım. Benim gibi sosyal demokratlar açısından, sosyal olmayan türden bir piyasa ekonomisi, gerçek anlamıyla kapitalizmdir. ABD hiçbir zaman sosyal bir piyasa ekonomisi olmadı. Ama belki hiçbir zaman Bush iktidarında olduğu kadar da finans sermayesini kayırmadı, adaletsizlik üretmedi.
Pelosi'ye hak veriyorum. Demokratlar 4 Kasım'da yapılacak ABD Başkanlık seçimlerini, kamu tarafından düzenlenen ve denetlenen bir piyasa ekonomisini savunan Barack Hüseyin Obama başkanlığındaki Demokratlar kazanabilir, Amerikan ve dünya ekonomisinin karşı karşıya olduğu krizin aşılmasını sağlayabilirler. 1929 Büyük Buhranı'nda F. D. Roosevelt başkanlığındaki Demokratlar gibi...