baris622
New member
Paralı Eğitim ve Beraberinde Getirdiği Çürümeye Örnek: Fransız Laura
Vatan gazetesinde yer alan bir habere göre Fransa’da üniversite eğitimi görmekte olan Laura D. adlı üniversite öğrencisi yazdığı kitapta üniversite parasını karşılayabilmek için neler yapmak zorunda kaldığını anlattı.
Laura, üniversite masraflarını karşılamak için nasıl hayat kadını olduğunu anlattı. Konunun gündem olması üzerine polisin yaptığı bir araştırma 40 bin öğrencinin bu durumda olduğunu ortaya koydu. ABD’de ise durum daha vahim.
Vatan’da yer alan haber şöyle:
“23 yaşındaki Laura D. adlı genç kız, iki yıl önce Paris’teki bir üniversitede dil eğitimi almaya başladı. Ancak maddi durumu kötü olan ailesi destek olamayınca masraflarını karşılamak için bir cep telefonu satış şirketinde part time işe girdi. Bir yıl boyunca çoğu gün aç dolaşmasına rağmen bir türlü gerekli parayı toplayamayan genç kız, internette masöz ve eskort arayan erkeklerin çokluğunu görünce bu işte karar kıldı. Kitabında bazı erkeklerin sadece kendisini seyretmek için 250 euro ödemesi sonunda buna devam ettiğini anlatan Laura’nın sonunda psikolojisi bozuldu. Kabus görür hale geldiğini anlatan genç kız, kendini kurtarmak için şimdi Paris’te bir restoranda garsonluk yaptığını belirtiyor. Kitabın büyük ses getirmesinin ardından araştırma yapan polis, ülkede bu durumda 40 bin öğrencinin bulunduğunu ortaya çıkardı.
Bunun üzerine harçların düşürülmesi ve öğrencilere maddi yardım yapılması için kampanyalar başlatıldı. Fransa’da bir öğrencinin yıllık masrafı 10 bin YTL.”
Ağzını hala “para”dan açanlara ibretliktir. Paralı eğitim, öğrencilerin çok büyük bir bölümünü üniversitenin kenarına bile yaklaştırmıyorken (eğitimde sınıf farkı), üniversiteye girebilenler de binlerce sorunla boğuşmak zorunda kalıyorlar. “Haklarını” aradıklarında devletin ve polisinin tüm şiddetiyle üzerine saldırdığı, öğrencinin geleceğini etkileyecek çeşitli cezaların verildiği ve türlü sindirme ve yıldırma politikalarıyla susturulan gençlik; görüldüğü gibi çürümenin farklı biçimlerini yaşamaya itiliyor. Fransa’da görüldüğü gibi “Harçların düşürülmesi” ve “öğrencilere maddi yardım” (kredi?) ise sorunun temelini gizleyen yalancı bir “insancıllıktan” öte bir anlam taşımıyor. Ancak biliyoruz ki Fransa’da da dünyanın başka yerlerinde de gençlik hep “çürümeyle” malül değil. Yeter ki geleceğini kendi ellerine alarak “hak mücadelesi” versin!
Türkiye’deki piyasacılara duyurulur. “Dünyanın her yerinde böyle” diyerek gerekçelendirdikleri eğitim “böyle” olmak zorunda değil. Çürümenin ve çürümenin Özcan ve AKP gibi sebeplerinin panzehiri parasız eğitim için mücadelede.
Vatan gazetesinde yer alan bir habere göre Fransa’da üniversite eğitimi görmekte olan Laura D. adlı üniversite öğrencisi yazdığı kitapta üniversite parasını karşılayabilmek için neler yapmak zorunda kaldığını anlattı.
Laura, üniversite masraflarını karşılamak için nasıl hayat kadını olduğunu anlattı. Konunun gündem olması üzerine polisin yaptığı bir araştırma 40 bin öğrencinin bu durumda olduğunu ortaya koydu. ABD’de ise durum daha vahim.
Vatan’da yer alan haber şöyle:
“23 yaşındaki Laura D. adlı genç kız, iki yıl önce Paris’teki bir üniversitede dil eğitimi almaya başladı. Ancak maddi durumu kötü olan ailesi destek olamayınca masraflarını karşılamak için bir cep telefonu satış şirketinde part time işe girdi. Bir yıl boyunca çoğu gün aç dolaşmasına rağmen bir türlü gerekli parayı toplayamayan genç kız, internette masöz ve eskort arayan erkeklerin çokluğunu görünce bu işte karar kıldı. Kitabında bazı erkeklerin sadece kendisini seyretmek için 250 euro ödemesi sonunda buna devam ettiğini anlatan Laura’nın sonunda psikolojisi bozuldu. Kabus görür hale geldiğini anlatan genç kız, kendini kurtarmak için şimdi Paris’te bir restoranda garsonluk yaptığını belirtiyor. Kitabın büyük ses getirmesinin ardından araştırma yapan polis, ülkede bu durumda 40 bin öğrencinin bulunduğunu ortaya çıkardı.
Bunun üzerine harçların düşürülmesi ve öğrencilere maddi yardım yapılması için kampanyalar başlatıldı. Fransa’da bir öğrencinin yıllık masrafı 10 bin YTL.”
Ağzını hala “para”dan açanlara ibretliktir. Paralı eğitim, öğrencilerin çok büyük bir bölümünü üniversitenin kenarına bile yaklaştırmıyorken (eğitimde sınıf farkı), üniversiteye girebilenler de binlerce sorunla boğuşmak zorunda kalıyorlar. “Haklarını” aradıklarında devletin ve polisinin tüm şiddetiyle üzerine saldırdığı, öğrencinin geleceğini etkileyecek çeşitli cezaların verildiği ve türlü sindirme ve yıldırma politikalarıyla susturulan gençlik; görüldüğü gibi çürümenin farklı biçimlerini yaşamaya itiliyor. Fransa’da görüldüğü gibi “Harçların düşürülmesi” ve “öğrencilere maddi yardım” (kredi?) ise sorunun temelini gizleyen yalancı bir “insancıllıktan” öte bir anlam taşımıyor. Ancak biliyoruz ki Fransa’da da dünyanın başka yerlerinde de gençlik hep “çürümeyle” malül değil. Yeter ki geleceğini kendi ellerine alarak “hak mücadelesi” versin!
Türkiye’deki piyasacılara duyurulur. “Dünyanın her yerinde böyle” diyerek gerekçelendirdikleri eğitim “böyle” olmak zorunda değil. Çürümenin ve çürümenin Özcan ve AKP gibi sebeplerinin panzehiri parasız eğitim için mücadelede.
