papatya tarlası

ceray

New member
Bir papatya tarlası düşün. İlkbahar ayı. Sen onun yanından geçen yolda yürüyorsun. Papatya tarlasında bir papatya dikkatini çeker. Binlercesinden birisidir ama sen onun yanına gidersin. Onda seni çeken bir şeyler vardır. O papatyayı olduğu yerden koparırsın . Sadece senin olsun istersin. Sadece senin. Öleceğini düşünmeden. Ve gidersin o tarladan. İçindeki şiddetin durduramadığı bir bencillik ama o bir o kadar güzel ve hapsedici. TUTKU bu olsa gerek.



Yine o tarlanın kenarındaki yoldan yürüyorsundur. Yine milyonlarcası arasında bir tanesi seni çeker. Yaklaşırsın yanına. Gözlerin başkasını görmez olur o an. Onun için her şeyi yapmak istersin. Dokunmak istersin. Dokunamazsın, orada onunla ölmek istersin. Fakat birden hafif rüzgâr eser ve bir başka güzel çiçek kokusu gelir burnuna. Dayanamazsın kokusuna. Unutturur her şeyi bir anda ve kokunun geldiği yöne doğru gidersin. Diğer papatya orada kalmıştır. Yüreğinin bir kenarında. Paylaşılmamıştır birçok şey. Unutulmaz belki ama geri de dönülmez ona. AŞK bu olsa gerek.



Yine yoldasın papatya tarlasının yanından geçen. Ve yine bir papatya milyonlarcasının içinden seni çeker. Gidersin yanına. Orada kalakalırsın. O hiç ölmesin diye her şeyi yaparsın. Bütün gücünle onunla olmak istersin oradan seni koparacak hiçbir güç olmadığına inanırsın. Ve orada onunla ölene kadar birlikte kalırsın. SEVGİ bu olsa gerek.
 

HTML

Üst