Paganini ve Tek Tel (Azmin ve Karanlığın Zaferi)

gitaristimam

New member
1828 yılının serin bir güz akşamında konser salonunu dolduran dinleyiciler hem keman çalmadaki ustalığıyla hem de besteciliğiyle ün salmış Niccolo Paganini‘nin sahne almasını bekliyordu. Nihayet Paganini alkışlar arasında göründü ve Londra Senfoni Orkestrası eşliğinde konserine başladı.



Dinleyiclerin nefeslerini tutarak dinledikleri konserde Paganini tam en zor bestelerinden birisini çalıyordu ki kemanın bir teli koptu. ön sıradakiler onun alnında biriken terleri görüyordu. Paganini önce kaşlarını hafifçe çattığı ama hiçbir şey olmamış gibi çalmaya devam etti. Ama aradan birkaç dakika geçmemişti ki kemanın bir teli daha koptu. Paganini konseri yine kesmedi ve çalmaya devam etti ama üçüncü telin kopması da gecikmedi.



Dinleyiciler onun kemanından havaya uzanan ve sallanan 3 teli seyrediyorlardı. Artık hem orkestra şefi hem de dinleyiciler konserin sona ereceğini en azından ara verileceğini düşünüyorlardı. Ama Paganini aynı fikirde değildi. Tek telle muheteşem bir müzik ziyafeti sunuyordu dinleyicilerine. Sonunda çaldığı parça bittiğinde dinleyiciler onu ayakta alkışlıyor, tezahüratta bulunuyorlardı.



Alkışlar ve tezahürat dakikalarca sürdü. Paganini dinleyicilere teşekkür edip oturmalarını istedi. Dinleyiciler niçin oturmaları gerektiğini kavrayamamıştı. Öyle ya, konserin devam etmesi artık mümkün değildi.



Paganini, elindeki kemanı havaya kaldırdı. Orkestra şefine bir sonraki parçaya başlama işaretini verdikten sonra o tek telle muhteşem bir müzik ziyafeti sundu. Dinleyiciler bütün aksiliklere rağmen azmin ve kararlılığın zaferini alkışladılar.
 

HTML

Üst