infatuate
İstirahatte
Benden, seni anlatmamı isteselerdi ;
bir yürek anlatırdım içinde koskacaman bir dünya,
dünyada kocaman bir fener ve sevgi yolu aydınlatan ..
Deselerdi yaz onu ;
yazardım en güzel şiirleri dilsiz istekleri
dipsiz kuyu sarınçlarında yuvarlanan aşkları ..
yazardım parmaklarım morarıncaya kadar yazardım, yüreğim yorulup
duruluncaya kadar ..
Deselerdi çiz onu ;
çizerdim dünyayı, her tarafı yediveren gülleri, yedi renk açan en mevsimsiz çiçeklerin açtığı
nakışlı, oyalı, özenli bir dünya ve
korkardım kendi çizdiğim dünyaya dokunmaya, korkardım çiçeklerin yaprakların
solmasından ..
Deselerdi kim O ?
O derdim O işte yüreğinde deryaları taşıyıpta tek bir dünyalıya konuşamayan,
o sınırsız sevgi deryasında yelken açıp giderken sevgisini utangaç kişiliğine gömen biri ..
Ve O derdim ;
Sabahlara kadar kendisini düşündüğüm biri .. O konuşsa yüreğindeki allı tebessümlerde kaybolurum,
konuşsa yanmadan yıkılmadan söndürür beni derdim.
Sigaram kadar tiryakisi olduğum içkim kadar başımı döndüren,
görmediğim kadar özlediğim, özlediğim kadar dokunamadığım,
dokunamadığım kadar ürkek...
Ve O derdim
Yaşayıpta yitirdiğim değil yaşamayıpta bilmek istediğim,
konuşmasını beklediğim kızıl dudaklarına hasretlendiğim hasreti ile eridiğim,
yanımda iken bile özlediğim gittiği yolu kıskandığım
aydınlık günlerimi aradığım ..
O derdim ..
