Nobel Barış Ödülleri

fells2

Banned
Katılım
3 Şub 2008
Mesajlar
8,906
Reaction score
0
Puanları
36
Konum
Turkey
"Ardımdan bıraktığım gayrimenkulumun ve servetimin tamamı, aşağıdaki şekilde dağıtılacaktır. Kapital, emniyetli bir şekilde Fon'da toplanmalıdır. Bu fon'un geliri her yıl Insanlığa en büyük hizmeti yapan kişilere dağıtılmalıdır. Bu gelir beş ana bölüme ayrılmalı ve aşağıdaki şekilde dağıtılmalıdır. Bir kısım fizik sahasında en büyük keşfi yapan kişiye verilmelidir. Bir kısım kimya sahasında en büyük keşfi yapan kişiye verilmelidir. Bir kısmı fizyoloji ya da tıp alanında en büyük keşfi yapan kişiye verilmelidir. Bir kısım edebiyat sahasında en büyük eseri yazan kişiye verilmelidir. Bir kısım Milletlerarası barış ve kardeşlik için en büyük çalışmayı yapan kişiye verilmelidir. Fizik ve kimya konusundaki keşifler,Isveç ilim konseyince değerlendirilmelidir. Tıp konusundaki çalışmalar Stockholm'deki Caroline Enstitüsü tarafından değerlendirilmelidir. Edebiyat ve barış konusundaki mükafatlar norveç Parlementosu tarafından seçilen beş kişilik bir heyet tarafından değerlendirilmelidir. En büyük ve kesin arzum mükafatlar adaylara dağıtılırken kesinlikle milliyet tefrika yapılmamasıdır. En mühimi, mükafatı alacak şahıs bir Iskandinavyalı da olabilir, olmayabilir de "

Paris, Kasım 27, 1895 - Alfred Bernard Nobel


Nobel Kimya Ödülü

1901 J.H. van't Hoff (Hollanda)
1902 Hermann Emil Fischer (Almanya)
1903 Svante August Arrhenius (Isveç)
1904 Sir William Ramsay (Büyük Britanya)
1905 Adolf von Baeyer (Almanya)
1906 Henri Moissan (Fransa)
1907 Eduard Buchner (Almanya)
1908 Sir Ernest Rutherford (Büyük Britanya)
1909 Wilhelm Ostwald (Almanya)
1910 Otto Wallach (Almanya)
1911 Marie Curie (Fransa)
1912 Victor Grignard (Fransa)
1912 Paul Sabatier (Fransa)
1913 Alfred Werner (Isviçre)
1914 Theodore William Richards (ABD)
1915 Richard M. Willstätter (Almanya)
1918 Fritz Haber (Almanya)
1920 Walther Hermann Nernst (Almanya)
1921 Frederick Soddy (Büyük Britanya)
1922 Francis William Aston (Büyük Britanya)
1923 Fritz Pregl (Avusturya)
1925 Richard Adolf Zsigmondy (Almanya)
1926 Theodor Svedberg (Isveç)
1927 Heinrich Otto Wieland (Almanya)
1928 Adolf Otto Reinhold Windaus (Almanya)
1929 Hans Karl August Simon von Euler-Chelpin (Isveç)
1929 Arthur Harden (Büyük Britanya)
1930 Hans Fischer (Almanya)
1931 Friedrich Bergius (Almanya)
1931 Carl Bosch (Almanya)
1932 Irving Langmuir (ABD)
1934 Harold Clayton Urey (ABD)
1935 Frédéric Joliot (Fransa)
1935 Irène Joliot-Curie (Fransa)
1936 Petrus Josephus Wilhelmus Debye (Hollanda)
1937 Sir Walter Norman Haworth (Büyük Britanya)
1937 Paul Karrer (Isviçre)
1938 Richard Kuhn (Almanya)
1939 Adolf Friedrich Johann Butenandt (Almanya)
1939 Leopold Ruzicka (Isviçre)
1943 Georg von Hevesy (Macaristan)
1944 Otto Hahn (Almanya)
1945 Artturi Ilmari Virtanen (Finlandiya)
1946 John Howard Northrop (ABD)
1946 Wendell Meredith Stanley (ABD)
1946 James Batcheller Sumner (ABD)
1947 Sir Robert Robinson (Büyük Britanya)
1948 Arne Wilhelm Kaurin Tiselius (Isveç)
1949 William Francis Giauque (ABD)
1950 Kurt Alder (Almanya)
1950 Otto Paul Hermann Diels (Almanya)
1951 Edwin Mattison McMillan (ABD)
1951 Glenn Theodore Seaborg (ABD)
1952 Archer John Porter Martin (Büyük Britanya)
1952 Richard Laurence Millington Synge (Büyük Britanya)
1953 Hermann Staudinger (Almanya)
1954 Linus Carl Pauling (ABD)
1955 Vincent du Vigneaud (ABD)
1956 Sir Cyril Norman Hinshelwood (Büyük Britanya)
1956 Nikolay Nikolaevich Semenov (Sovyetler Birliði)
1957 Lord Alexander Robertus Todd (Büyük Britanya)
1958 Frederick Sanger (Büyük Britanya)
1959 Jaroslav Heyrovsky (Çekoslovakya)
1960 Willard Frank Libby (ABD)
1961 Melvin Calvin (ABD)
1962 Sir John Cowdery Kendrew (Büyük Britanya)
1962 Max Ferdinand Perutz (Büyük Britanya)
1963 Giulio Natta (Italya)
1963 Karl Ziegler (Almanya)
1964 Dorothy Crowfoot Hodgkin (Büyük Britanya)
1965 Robert Burns Woodward (ABD)
1966 Robert S. Mulliken (ABD)
1967 Manfred Eigen (Almanya)
1967 Ronald George Wreyford Norrish (ABD)
1967 Sir George Porter (Büyük Britanya)
1968 Lars Onsager (ABD)
1969 Sir Derek H. R. Barton (Büyük Britanya)
1969 Odd Hassel (Norveç)
1970 Luis Federico Leloir (Arjantin)
1971 Gerhard Herzberg (Kanada)
1972 Christian B. Anfinsen(ABD)
1972 Stanford Moore (ABD)
1972 William H. Stein (ABD)
1973 Ernst Otto Fischer (Almanya)
1973 Geoffrey Wilkinson (Büyük Britanya)
1974 Paul J. Flory (ABD)
1975 Sir John Warcup Cornforth (Avustralya/Büyük Britanya)
1975 Vladimir Prelog (Isviçre)
1976 William N. Lipscomb (ABD)
1977 Ilya Prigogine (Belçika)
1978 Peter Dennis Mitchell (Büyük Britanya)
1979 Herbert C. Brown (ABD)
1979 Georg Wittig (Almanya)
1980 Paul Berg (ABD)
1980 Walter Gilbert (ABD)
1980 Frederick Sanger (Büyük Britanya)
1981 Kenichi Fukui (Japonya)
1981 Roald Hoffmann (ABD)
1982 Sir Aaron Klug (Büyük Britanya)
1983 Henry Taube (ABD)
1984 Robert Bruce Merrifield (ABD)
1985 Herbert Aaron Hauptman (ABD)
1985 Jerome Karle (ABD)
1986 Dudley R. Herschbach (ABD)
1986 Yuan Tseh Lee (ABD)
1986 John C. Polanyi (Kanada)
1987 Donald J. Cram (ABD)
1987 Jean-Marie Pierre Lehn (Fransa)
1987 Charles J. Pedersen (ABD)
1988 Johann Deisenhofer (Almanya)
1988 Robert Huber (Almanya)
1988 Hartmut Michel (Almanya)
1989 Sidney Altman (Kanada)
1989 Thomas Robert Cech (ABD)
1990 Elias James Corey (ABD)
1991 Richard R. Ernst (Isviçre)
1992 Rudolph Arthur Marcus (ABD)
1993 Kary Banks Mullis (ABD)
1993 Michael Smith (Kanada)
1994 George A. Olah (ABD)
1995 Paul J. Crutzen (Hollanda)
1995 Mario José Molina (Meksika)
1995 Sherwood Frank Rowland (ABD)
1996 Robert F. Curl jr. (ABD)
1996 Sir Harold W. Kroto (Büyük Britanya)
1996 Richard E. Smalley (ABD)
1997 Paul D. Boyer (ABD)
1997 Jens C. Skou (Danimarka)
1997 John E. Walker (Büyük Britanya)
1998 Walter Kohn (ABD)
1998 John Anthony Pople (Büyük Britanya)
1999 Ahmet H. Zewail (Mýsýr)
2000 Alan J. Heeger (ABD)
2000 Alan G. MacDiarmid (ABD)
2000 Hideki Shirakawa (Japonya)
2001 William S.Knowles (ABD)
2001 Ryoji Noyori (Japonya)
2001 K. Barry Sharpless (ABD)
2002 John B. Fenn (ABD)
2002 Koichi Tanaka (Japonya)
2002 Kurt Wüthrich (Isviçre)
2003 Peter Agre (ABD)
2003 Roderick MacKinnon (ABD)
2004 Aaron Ciechanover (Israil)
2004 Avram Hershko (Israil)
2004 Irwin Rose (Israil)
2005 Yves Chauvin (Fransa)
2005 Robert H. Grubbs (ABD)
2005 Richard R. Schrock (ABD)


Nobel Barış Ödülü

1901 Jean Henri Dunant (Isviçre)
1901 Frédéric Passy (Fransa)
1902 Élie Ducommun (Isviçre)
1902 Charles Albert Gobat (Isviçre)
1903 Sir William Randall Cremer (Büyük Britanya)
1904 Institut de droit international, Gent
1905 Bertha von Suttner (Avusturya)
1906 Theodore Roosevelt (ABD)
1907 Louis Renault (Fransa)
1907 Ernesto Teodoro Moneta (Italya)
1908 Klas Pontus Arnoldson (Isveç)
1908 Frederik Bajer (Danimarka)
1909 Auguste Marie François Beernaert (Belçika)
1909 Paul B. Baron de Constant de Rebecque d'Estournelles (Fransa)
1910 Bureau International Permanent de la Paix
1911 Tobias Michael Carel Asser (Hollanda)
1911 Alfred Hermann Fried (Avusturya)
1912 Elihu Root (ABD)
1913 Henri Marie La Fontaine (Belçika)
1917 Comité international de la Croix-Rouge (Isviçre)
1919 Thomas Woodrow Wilson (ABD)
1920 Léon Victor Bourgeois (Fransa)
1921 Karl Hjalmar Branting (Isveç)
1921 Christian Lange (Norveç)
1922 Fridtjof Nansen (Norveç)
1925 Joseph Austen Chamberlain (Büyük Britanya)
1925 Charles Gates Dawes (ABD)
1926 Aristide Briand (Fransa)
1926 Gustav Stresemann (Almanya)
1927 Ferdinand Buisson (Fransa)
1927 Ludwig Quidde (Almanya)
1929 Frank Billings Kellogg (ABD)
1930 Nathan Söderblom (Isveç)
1931 Jane Addams (ABD)
1931 Nicholas Murray Butler (ABD)
1933 Norman Lane Angell (Büyük Britanya)
1934 Arthur Henderson (Büyük Britanya)
1935 Carl von Ossietzky (Almanya)
1936 Carlos de Saavedra Lamas (Argjantin)
1937 Robert Cecil of Chelwood (Büyük Britanya)
1938 Office international Nansen pour les réfugiés (Isviçre)
1944 Comité international de la Croix-Rouge (Isviçre)
1945 Cordell Hull (ABD)
1946 Emily Greene Balch (ABD)
1946 John Raleigh Mott (ABD)
1947 The Quakers: American Friend's Service Committee (ABD)
1947 Friend's Service Council (Büyük Britanya)
1949 Lord John Boyd Orr of Brechin (Büyük Britanya)
1950 Ralph Johnson Bunche (ABD)
1951 Léon Jouhaux (Fransa)
1952 Albert Schweitzer (Fransa)
1953 George Catlett Marshall (ABD)
1954 Office of the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR)
1957 Lester Bowles Pearson (Kanada)
1958 Dominique Georges Pire (Belçika)
1959 Philip John Noel-Baker (Büyük Britanya)
1960 Albert John Luthuli (Güney Afrika)
1961 Dag Hammarskjöld (Isveç)
1962 Linus Carl Pauling (ABD)
1963 Comité international de la Croix-Rouge (Isviçre)
1964 Martin Luther King (ABD)
1965 UNICEF
1968 René Cassin (Fransa)
1969 International Labour Organization (I.L.O.)
1970 Norman Ernest Borlaug (ABD)
1971 Willy Brandt (Almanya)
1973 Henry Alfred Kissinger (ABD)
1973 Le Duc Tho (Vietnam)
1974 Seán Mac Bride (Büyük Britanya)
1974 Eisaku Sato (Japonya)
1975 Andrei Dmitrievich Sakharov (SSCB)
1976 Mairéad Corrigan (Büyük Britanya)
1976 Betty Williams (Büyük Britanya)
1977 Amnesty International (Büyük Britanya)
1978 Menachem Begin (Israil)
1978 Mohammed Anwar al-Sadat (Mýsýr)
1979 Mother Teresa (Hindistan)
1980 Adolfo Maria Pérez Esquivel (Argjantin)
1981 Office of the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR)
1982 Alva Myrdal (Isveç)
1982 Alfonso García Robles (Meksika)
1983 Leszek (Lech) Walesa (Polonya)
1984 Desmond Mpilo Tutu (Güney Afrika)
1985 International Physicians for the Prevention of Nuclear War
1986 Élie Wiesel (ABD)
1987 Oscar Arias Sánchez (Kosta Rika)
1988 United Nations Peacekeeping Forces
1989 Dalai Lama (Tibet)
1990 Mikhail Sergeyevich Gorbachev (SSCB)
1991 Aung San Suu Kyi (Burma)
1992 Rigoberta Menchú Tum (Guatemala)
1993 Frederik Willem de Klerk (Güney Afrika)
1993 Nelson Mandela (Güney Afrika)
1994 Jasir Mohammed Arafat (Filistin)
1994 Shimon Peres (Israil)
1994 Itzhak Rabin (Israil)
1995 Joseph Rotblat (Büyük Britanya)
1995 Pugwash Conferences
1996 Carlos Filipe Ximenes Belo (Doðu Timor)
1996 José Ramos-Horta (Doðu Timor)
1997 Jody Williams (ABD)
1997 International Campaign to Ban Landmines (ICBL)
1998 John Hume (Büyük Britanya)
1998 David Trimble (Büyük Britanya)
1999 Médecins Sans Frontières (Belçika)
2000 Kim Dae Jung (Güney Kore)
2001 Kofi Annan (Ghana)
2001 United Nations (U.N.)
2002 James Earl Carter (ABD)
2003 Shirin Ebadi (Iran)
2004 Wangari Maathai (Kenya)
2005 Mohamed ElBaradei (Mısır)
2005 Uluslararası Atom Enerji Ajansı

Nobel ödülü: Edebiyat

1901 Sully-Prudhomme (Fransa)
1902 Theodor Mommsen (Almanya)
1903 Bjørnstjerne Martinus Bjørnson (Norveç)
1904 José Echegaray y Eizaguirre (Ispanya)
1904 Frédéric Mistral (Fransa)
1905 Henryk Sienkiewicz (Polonya)
1906 Giosuè Carducci (Italya)
1907 Rudyard Kipling (Büyük Britanya)
1908 Rudolf Eucken (Almanya)
1909 Selma Lagerlöf (Isveç)
1910 Paul Heyse (Almanya)
1911 Maurice Maeterlinck (Belçika)
1912 Gerhart Hauptmann (Almanya)
1913 Rabindranath Tagore (Hindistan)
1915 Romain Rolland (Fransa)
1916 Carl Gustaf Verner von Heidenstam (Isveç)
1917 Karl Adolph Gjellerup (Danimarka)
1917 Henrik Pontoppidan (Danimarka)
1919 Carl Friedrich Georg Spitteler (Isviçre)
1920 Knut Pedersen Hamsun (Norveç)
1921 Anatole France (Fransa)
1922 Jacinto Benavente (Ispanya)
1923 William Butler Yeats (Irlanda)
1924 Wladyslaw Stanislaw Reymont (Polonya)
1925 George Bernard Shaw (Irlanda)
1926 Grazia Deledda (Italiya)
1927 Henri Bergson (Fransa)
1928 Sigrid Undset (Norveç)
1929 Thomas Mann (Almanya)
1930 Sinclair Lewis (ABD)
1931 Erik Axel Karlfeldt (Isveç)
1932 John Galsworthy (Büyük Britanya)
1933 Ivan Alekseyevich Bunin (Fransa)
1934 Luigi Pirandello (Italya)
1936 Eugene O'Neill (ABD)
1937 Roger Martin du Gard (Fransa)
1938 Pearl S. Buck (ABD)
1939 Frans Eemil Sillanpää (Finlandiya)
1944 Johannes Vilhelm Jensen (Danimarka)
1945 Gabriela Mistral (Þili)
1946 Hermann Hesse (Isviçre)
1947 André Paul Guillaume Gide (Fransa)
1948 Thomas Stearns Eliot (Büyük Britanya)
1949 William Faulkner (ABD)
1950 Bertrand Russel (Büyük Britanya)
1951 Pär Fabian Lagerkvist (Isveç)
1952 François Mauriac (Fransa)
1953 Sir Winston Leonard Spencer Churchill (Büyük Britanya)
1954 Ernest Miller Hemingway (ABD)
1955 Halldór Kiljan Laxness (Izlanda)
1956 Juan Ramón Jiménez (Ispanya)
1957 Albert Camus (Fransa)
1958 Boris Leonidovich Pasternak (SSCB)
1959 Salvatore Quasimodo (Italya)
1960 Saint-John Perse (Fransa)
1961 Ivo Andric (Yugoslavya)
1962 John Steinbeck (ABD)
1963 Giorgos Seferis (Yunanistan)
1964 Jean-Paul Sartre (Fransa)
1965 Michail Aleksandrovich Sholokhov (SSCB)
1966 Nelly Sachs (Almanya/Isveç)
1966 Shmuel Yosef Agnon (Israil)
1967 Miguel Angel Asturias (Guatemala)
1968 Yasunari Kawabata (Japonya)
1969 Samuel Becket (Irlanda)
1970 Aleksandr Isaevich Solzhenitsyn (SSCB)
1971 Pablo Neruda (Þili)
1972 Heinrich Böll (Almanya)
1973 Patrick White (Australia)
1974 Eyvind Johnson (Isveç)
1974 Harry Martinson (Isveç)
1975 Eugenio Montale (Italya)
1976 Saul Bellow (ABD)
1977 Vicente Aleixandre (Ispanya)
1978 Isaac Singer (ABD)
1979 Odysseas Elytis (Yunanistan)
1980 Czeslaw Milosz (Polonya)
1981 Elias Canetti (Bulgaristan/Büyük Britanya)
1982 Gabriel García Márquez (Kolombiya)
1983 William Golding (Büyük Britanya)
1984 Jaroslav Seifert (Çekoslovakya)
1985 Claude Simon (Fransa)
1986 Wole Soyinka (Nijerya)
1987 Iossif A. Brodskij (ABD)
1988 Naguib Mahfouz (Mýsýr)
1989 Camilo José Cela (Ispanya)
1990 Octavio Paz (Meksika)
1991 Nadine Gordimer (Güney Afrika)
1992 Derek Walcott (Saint Lucia)
1993 Toni Morrison (ABD)
1994 Kenzaburo Oe (Japonya)
1995 Seamus J. Heaney (Irlanda)
1996 Wislawa Szymborska (Polonya)
1997 Dario Fo (Itaya)
1998 José Saramago (Portekiz)
1999 Günter Grass (Almanya)
2000 Gao Xingjian (Çin)
2001 Sir Vidiadhar Surajprasad Naipaul (Trinidad)
2002 Imre Kertész (Macaristan)
2003 John Maxwell Coetzee (Güney Afrika)
2004 Elfriede Jelinek (Avusturya)
2005 Harold Pinter (Büyük Britanya)

Nobel Tıp Ödülü

1901 Emil Adolf von Behring (Almanya)
1902 Sir Ronald Ross (Büyük Britanya)
1903 Niels Ryberg Finsen (Danimarka)
1904 Ivan Petrovich Pavlov (Rusya)
1905 Robert Koch (Almanya)
1906 Camillo Golgi (Italya)
1906 Santiago Ramón y Cajal (Ispanya)
1907 Charles Louis Alphonse Laveran (Fransa)
1908 Paul Ehrlich (Almanya)
1908 Ilya Ilyich Mechnikov (Rusya)
1909 Emil Theodor Kocher (Isviçre)
1910 Albrecht Kossel (Almanya)
1911 Allvar Gullstrand (Isveç)
1912 Alexis Carrel (Fransa/ABD)
1913 Charles Robert Richet (Fransa)
1914 Robert Bárány (Avusturya)
1919 Jules Lean Babtiste Vincent Bordet (Belçika)
1920 August Steenberg Krogh (Danimarka)
1922 Sir Archibald Vivian Hill (Büyük Britanya)
1922 Otto Fritz Meyerhof (Almanya)
1923 Sir Frederick Grant Banting (Kanada)
1923 John James Richard Macleod (Kanada)
1924 Willem Einthoven (Hollanda)
1926 Johannes Andreas Grib Fibiger (Danimarka)
1927 Julius Wagner von Jauregg (Avusturya)
1928 Charles Louis Henry Nicolle (Fransa)
1929 Christiaan Eijkman (Hollanda)
1929 Sir Frederick Gowland Hopkins (Büyük Britanya)
1930 Karl Landsteiner (Avusturya)
1931 Otto Heinrich Warburg (Almanya)
1932 Lord Edgar Douglas Adrian (Büyük Britanya)
1932 Sir Charles Scott Sherrington (Büyük Britanya)
1933 Thomas Hunt Morgan (ABD)
1934 George Richards Minot (ABD)
1934 William Parry Murphy (ABD)
1934 George Hoyt Whipple (ABD)
1935 Hans Spemann (Almanya)
1936 Sir Henry Hallett Dale (Büyük Britanya)
1936 Otto Loewi (Avusturya)
1937 Albert von Szent-Györgyi Nagyrapolt (Macaristan)
1938 Corneille Jean François Heymans (Belçika)
1939 Gerhard Domagk (Almanya)
1943 Carl Peter Henrik Dam (Danimarka)
1943 Edward Adalbert Doisy (ABD)
1944 Joseph Erlanger (ABD)
1944 Herbert Spencer Gasser (ABD)
1945 Sir Ernst Boris Chain (Büyük Britanya)
1945 Sir Alexander Fleming (Büyük Britanya)
1945 Sir Howard Walter Florey (Avustralya)
1946 Hermann Joseph Muller (ABD)
1947 Carl Ferdinand Cori (ABD)
1947 Gerty Theresa Cori (ABD)
1947 Bernardo Alberto Houssay (Arjantin)
1948 Peter Hermann Müller (Isviçre)
1949 Walter Rudolf Hess (Isviçre)
1949 Antonio Caetano de Abreu Freire Egas Moniz (Portekiz)
1950 Philip Showalter Hench (ABD)
1950 Edward Calvin Kendall (ABD)
1950 Tadeus Reichstein (Isviçre)
1951 Max Theiler (Güney Afrika)
1952 Selman Abraham Waksman (ABD)
1953 Hans Adolf Krebs (Büyük Britanya)
1953 Fritz Albert Lipmann (ABD)
1954 John Franklin Enders (ABD)
1954 Frederick Chapman Robbins (ABD)
1954 Thomas Huckle Weller (ABD)
1955 Axel Hugo Theodor Theorell (Isveç)
1956 André Frédéric Cournand (ABD)
1956 Werner Forßmann (Almanya)
1956 Dickinson Woodruff Richards jr. (ABD)
1957 Daniel Bovet (Italya)
1958 George Wells Beadle (ABD)
1958 Joshua Lederberg (ABD)
1958 Edward Lawrie Tatum (ABD)
1959 Arthur Kornberg (ABD)
1959 Severo Ochoa (ABD)
1960 Sir Frank McFarlane Burnet (Avustralya)
1960 Sir Peter Bryan Medawar (Büyük Britanya)
1961 György von Békésy (ABD)
1962 Francis Harry Compton Crick (Büyük Britanya)
1962 James Dewey Watson (ABD)
1962 Maurice Hugh Frederick Wilkins (Büyük Britanya)
1963 Sir John Carew Eccles (Avustralya)
1963 Sir Alan Lloyd Hodgkin (Büyük Britanya)
1963 Sir Andrew Fielding Huxley (Büyük Britanya)
1964 Konrad Emil Bloch (ABD)
1964 Feodor Felix Konrad Lynen (Almanya)
1965 François Jacob (Fransa)
1965 André Lwoff (Fransa)
1965 Jacques Monod (Fransa)
1966 Charles Brenton Huggins (ABD)
1966 Francis Peyton Rous (ABD)
1967 Ragnar Granit (Isveç)
1967 Haldan Keffer Hartline (ABD)
1967 George Wald (ABD)
1968 Robert William Holley (ABD)
1968 Har Gobind Khorana (ABD)
1968 Marshall Warren Nirenberg (ABD)
1969 Max Delbrück (ABD)
1969 Alfred Day Hershey (ABD)
1969 Salvador Edward Luria (ABD)
1970 Julius Axelrod (ABD)
1970 Ulf von Euler (Isveç)
1970 Bernard Katz (Büyük Britanya)
1971 Earl Wilbur Sutherland (ABD)
1972 Gerald Maurice Edelman (ABD)
1972 Rodney Robert Porter (Büyük Britanya)
1973 Karl von Frisch (Almanya)
1973 Konrad Lorenz (Avusturya)
1973 Nikolaas Tinbergen (Hollanda)
1974 Albert Claude (Belçika)
1974 Christian de Duve (Belçika)
1974 George Palade (ABD)
1975 David Baltimore (ABD)
1975 Renato Dulbecco (Italya/ABD)
1975 Howard Martin Temin (ABD)
1976 Baruch Samuel Blumberg (ABD)
1976 Daniel Carleton Gajdusek (ABD)
1977 Roger Guillemin (ABD)
1977 Andrew Victor Schally (ABD)
1977 Rosalyn Sussman Yalow (ABD)
1978 Werner Arber (Isviçre)
1978 Daniel Nathans (ABD)
1978 Hamilton Othanel Smith (ABD)
1979 Allan McLeod Cormack (ABD)
1979 Godfrey Newbold Hounsfield (Büyük Britanya)
1980 Barju Benacerraf (ABD)
1980 Jean Dausset (Fransa)
1980 George Davis Snell (ABD)
1981 David Hunter Hubel (ABD)
1981 Roger Wolcott Sperry (ABD)
1981 Torsten Nils Wiesel (ABD)
1982 Sune Bergström (Isveç)
1982 Bengt Ingemar Samuelsson (Isveç)
1982 John Robert Vane (Büyük Britanya)
1983 Barbara McClintock (ABD)
1984 Nils Kaj Jerne (Danimarka)
1984 Georges Köhler (Almanya)
1984 César Milstein (Arjantin)
1985 Michael Brown (ABD)
1985 Joseph Goldstein (ABD)
1986 Stanley Cohen (ABD)
1986 Rita Levi-Montalcini (Italya/ABD)
1987 Susumu Tonegawa (Japonya)
1988 Sir James Whyte Black (Büyük Britanya)
1988 Gertrude Belle Elion (ABD)
1988 George Herbert Hitchings (ABD)
1989 Michael John Bishop (ABD)
1989 Harold Eliot Varmus (ABD)
1990 Joseph Edward Murray (ABD)
1990 Edward Donnall Thomas (ABD)
1991 Erwin Neher (Almanya)
1991 Bert Sakmann (Almanya)
1992 Edmond Henri Fisher (ABD)
1992 Edwin Gerhard Krebs (ABD)
1993 Richard John Roberts (ABD)
1993 Phillip Allen Sharp (ABD)
1994 Alfred Goodman Gilman (ABD)
1994 Martin Rodbell (ABD)
1995 Edward B. Lewis (ABD)
1995 Christiane Nüsslein-Volhard (Almanya)
1995 Eric Wieschaus (ABD)
1996 Peter Doherty (Avustralya)
1996 Rolf Zinkernagel (Isviçre)
1997 Stanley B. Prusiner (ABD)
1998 Robert Francis Furchgott (ABD)
1998 Louis Ignarro (ABD)
1998 Ferid Murad (ABD)
1999 Günter Blobel (ABD)
2000 Arvid Carlsson (Isveç)
2000 Paul Greengard (ABD)
2000 Eric Kandel (ABD)
2001 Leland Hartwell (ABD)
2001 Timothy Hunt (Büyük Britanya)
2001 Paul Nurse (Büyük Britanya)
2002 Sydney Brenner (Büyük Britanya)
2002 H. Robert Horvitz (ABD)
2002 John E. Sulston (Büyük Britanya)
2003 Paul Lauterbur (ABD)
2003 Sir Peter Mansfield (Büyük Britanya)
2004 Richard Axel (ABD)
2004 Linda B. Buck (ABD)
2005 Barry J. Marshall (Avustralya)
2005 J. Robin Warren (Avustralya)

Nobel Fizik Ödülü

1901 Wilhelm Conrad Röntgen (Almanya)
1902 Hendrik A. Lorentz (Hollanda)
1902 Pieter Zeeman (Hollanda)
1903 Antoine Henri Becquerel (Fransa)
1903 Marie Curie (Fransa)
1903 Pierre Curie (Fransa)
1904 Lord John William Rayleigh (Büyük Britanya)
1905 Philipp Eduard Anton Lenard (Almanya)
1906 Sir Joseph John Thomson (Büyük Britanya)
1907 Albert A. Michelson (ABD)
1908 Gabriel Jonas Lippmann (Fransa)
1909 Karl Ferdinand Braun (Almanya)
1909 Guglielmo Marconi (Italiya)
1910 Johannes Diderik van der Waals (Hollanda)
1911 Wilhelm Wien (Almanya)
1912 Nils Gustaf Dalén (Isveç)
1913 Heike Kamerlingh Onnes (Hollanda)
1914 Max von Laue (Almanya)
1915 Sir William Henry Bragg (Büyük Britanya)
1915 Sir William Lawrence Bragg (Büyük Britanya)
1917 Charles Glover Barkla (Büyük Britanya)
1918 Max Planck (Almanya)
1919 Johannes Stark (Almanya)
1920 Charles Édouard Guillaume (Fransa)
1921 Albert Einstein (Almanya)
1922 Niels Bohr (Danimarka)
1923 Robert Andrews Millikan (ABD)
1924 Karl Manne Georg Siegbahn (Isveç)
1925 James Franck (Almanya)
1925 Gustav Hertz (Almanya)
1926 Jean Baptiste Perrin (Fransa)
1927 Arthur Holly Compton (ABD)
1927 Charles Thomson Rees Wilson (Büyük Britanya)
1928 Sir Owen Williams Richardson (Büyük Britanya)
1929 Prince Louis-Victor De Broglie (Fransa)
1930 Sir Chandrasekhara Venkata Raman (Hindistan)
1932 Werner Heisenberg (Almanya)
1933 Paul Adrien Maurice Dirac (Büyük Britanya)
1933 Erwin Schrödinger (Austria)
1935 Sir James Chadwick (Büyük Britanya)
1936 Carl David Anderson (ABD)
1936 Viktor Franz Hess (Avusturya)
1937 Clinton Joseph Davisson (ABD)
1937 Sir George Paget Thomson (Büyük Britanya)
1938 Enrico Fermi (Italya)
1939 Ernest Orlando Lawrence (ABD)
1943 Otto Stern (ABD)
1944 Isidor Isaac Rabi (ABD)
1945 Wolfgang Pauli (Avusturya)
1946 Percy Williams Bridgman (ABD)
1947 Sir Edward Victor Appleton (Büyük Britanya)
1948 Lord Patrick Maynard Stuart Blackett (Büyük Britanya)
1949 Hideki Yukawa (Japonya)
1950 Cecil Frank Powell (Büyük Britanya)
1951 Sir John Douglas Cockcroft (Büyük Britanya)
1951 Ernest Thomas Sinton Walton (Irlanda)
1952 Felix Bloch (ABD)
1952 Edward Mills Purcel (ABD)
1953 Frits Zernike (Hollanda)
1954 Max Born (Büyük Britanya)
1954 Walter Bothe (Almanya)
1955 Polykarp Kusch (ABD)
1955 Willis Eugene Lamb (ABD)
1956 John Bardeen (ABD)
1956 Walter Houser Brattain (ABD)
1956 William Shockley (ABD)
1957 Tsung Dao Lee (Çin)
1957 Chen Ning Yang (Çin)
1958 Il´ja Mikhailovich Frank (SSCB)
1958 Igor Yevgenyevich Tamm (SSCB)
1958 Pavel Alekseyevich Cherenkov (SSCB)
1959 Owen Chamberlain (ABD)
1959 Emilio Gino Segrè (ABD)
1960 Donald Arthur Glaser (ABD)
1961 Robert Hofstadter (ABD)
1961 Rudolf Ludwig Mößbauer (Almanya/ABD)
1962 Lev Davidovich Landau (SSCB)
1963 Maria Goeppert-Mayer (ABD)
1963 Johannes Hans Daniel Jensen (ABD)
1963 Eugene Paul Wigner (ABD)
1964 Nicolay Gennadiyevich Basov (SSCB)
1964 Aleksandr Mikhailovich Prokhorov (SSCB)
1964 Charles Hard Townes (ABD)
1965 Richard Feynman (ABD)
1965 Julian Schwinger (ABD)
1965 Shin-Ichiro Tomonaga (Japonya)
1966 Alfred Kastler (Fransa)
1967 Hans Albrecht Bethe (ABD)
1968 Luis Walter Alvarez (ABD)
1969 Murray Gell-Mann (ABD)
1970 Hannes Alfvén (Isveç)
1970 Louis Néel (Fransa)
1971 Dennis Gabor (Büyük Britanya)
1972 John Bardeen (ABD)
1972 Leon N. Cooper (ABD)
1972 John Robert Schrieffer (ABD)
1973 Leo Esaki (Japonya)
1973 Ivar Giaever (ABD)
1973 Brian Davon Josephson (Büyük Britanya)
1974 Antony Hewish (Büyük Britanya)
1974 Martin Ryle (Büyük Britanya)
1975 Aage Bohr (Danimarka)
1975 Ben Mottelson (Danimarka)
1975 Leo James Rainwater (ABD)
1976 Burton Richter (ABD)
1976 Samuel Chao Chung Ting (ABD)
1977 Philipp Warren Anderson (ABD)
1977 Nevill Francis Mott (Büyük Britanya)
1977 John Hasbrouk Van Vleck (ABD)
1978 Pyotr Leonidovich Kapitsa (SSCB)
1978 Arno Allen Penzias (ABD)
1978 Robert Woodrow Wilson (ABD)
1979 Sheldon Lee Glashow (ABD)
1979 Abdus Salam (Pakistan)
1979 Steven Weinberg (ABD)
1980 James Watson Cronin (ABD)
1980 Val Logsdon Fitch (ABD)
1981 Nicolaas Bloembergen (ABD)
1981 Arthur Leonard Schawlow (ABD)
1981 Kai Manne Börje Siegbahn (Isveç)
1982 Kenneth G. Wilson (ABD)
1983 Subrahmanyan Chandrasekhar (ABD)
1983 William Alfred Fowler (ABD)
1984 Simon van der Meer (Hollanda)
1984 Carlo Rubbia (Italya)
1985 Klaus von Klitzing (Almanya)
1986 Gerd Karl Binnig (Almanya)
1986 Heinrich Rohrer (Isviçre)
1986 Ernst Ruska (Almanya)
1987 Johannes Georg Bednorz (Almanya)
1987 Karl Alexander Müller (Isviçre)
1988 Leon Max Lederman (ABD)
1988 Melvin Schwartz (ABD)
1988 Jack Steinberger (ABD)
1989 Hans Georg Dehmelt (Almanya)
1989 Wolfgang Paul (Almanya)
1989 Norman Foster Ramsey (ABD)
1990 Jerome Isaac Friedman (ABD)
1990 Henry Way Kendall (ABD)
1990 Richard Edward Taylor (Kanada)
1991 Pierre-Gilles de Gennes (Fransa)
1992 Georges Charpak (Fransa)
1993 Russel Alan Hulse (ABD)
1993 Joseph Taylor (ABD)
1994 Bertram Neville Brockhouse (Kanada)
1994 Clifford Glenwood Shull (ABD)
1995 Martin Lewis Perl (ABD)
1995 Frederick Reines (ABD)
1996 David Morries Lee (ABD)
1996 Douglas Dean Osheroff (ABD)
1996 Robert Coleman Richardson (ABD)
1997 Steven Chu (ABD)
1997 Claude Cohen-Tannoudji (Fransa)
1997 William Daniel Phillips (ABD)
1998 Robert Laughlin (ABD)
1998 Horst Ludwig Störmer (Almanya)
1998 Daniel Chee Tsui (ABD)
1999 Gerardus 't Hooft (Hollanda)
1999 Martinus J. G. Veltman (Hollanda)
2000 Zhores I. Alferov (SSCB)
2000 Jack St. Clair Kilby (ABD)
2000 Herbert Kroemer (Almanya)
2001 Eric A. Cornell (ABD)
2001 Wolfgang Ketterle (Almanya)
2001 Carl E. Wieman (ABD)
2002 Raymond Davis jr. (ABD)
2002 Masatoshi Koshiba (Japonya)
2002 Riccardo Giacconi (ABD)
2003 Alexei A. Abrikosov (Russia/USA)
2003 Vitaly L. Ginzburg (Russia)
2003 Anthony J. Leggett (Büyük Britanya)
2004 2David J. Gross (ABD)
2004 H. David Politzer (ABD)
2004 Frank Wilczek (ABD)
2005 Roy J. Glauber (ABD)
2005 John L. Hall (ABD)
2005 Theodor W. Hänsch (Almanya)

Nobel Ekonomi Ödülü

1969 Ragnar Anton Kittel Frisch (Norveç)
1969 Jan Tinbergen (Hollanda)
1970 Paul Anthony Samuelson (ABD)
1971 Simon Smith Kuznets (ABD)
1972 Kenneth Joseph Arrow (ABD)
1972 John Richard Hicks (Büyük Britanya)
1973 Wassily W. Leontief (ABD)
1974 Friedrich August von Hayek (Büyük Britanya)
1974 Gunnar Myrdal (Isveç)
1975 Leonid Vitaliyevich Kantorovich (SSCB)
1975 Tjalling C. Koopmans (ABD)
1976 Milton Friedmann (ABD)
1977 Bertil Gotthard Ohlin (Isveç)
1977 James Edward Meade (Büyük Britanya)
1978 Herbert Alexander Simon (ABD)
1979 Theodore William Schultz (ABD)
1979 Sir Arthur Lewis (ABD)
1980 Lawrence Robert Klein (ABD)
1981 James Tobin (ABD)
1982 George Joseph Stigler (ABD)
1983 Gerard Debreu (ABD)
1984 Sir Richard Stone (Büyük Britanya)
1985 Franco Modigliani (ABD)
1986 James McGill Buchanan (ABD)
1987 Robert Merton Solow (ABD)
1988 Maurice Allais (Fransa)
1989 Trygve Magnus Haavelmo (Norveç)
1990 Harry Max Markowitz (ABD)
1990 Merton Howard Miller (ABD)
1990 William Forsyth Sharpe (ABD)
1991 Ronald Harry Coase (Büyük Britanya)
1992 Gary Stanley Becker (ABD)
1993 Robert William Fogel (ABD)
1993 Douglas Cecil North (ABD)
1994 John Charles Harsanyi (ABD)
1994 John Forbes Nash (ABD)
1994 Reinhard Selten (Almanya)
1995 Robert Emerson Lucas (ABD)
1996 James Alexander Mirrlees (ABD)
1996 William Spencer Vickrey (Kanada)
1997 Robert C. Merton (ABD)
1997 Myron S. Scholes (ABD)
1998 Amartya Kumar Sen (Hindistan)
1999 Robert A. Mundell (Kanada)
2000 James Heckman (ABD)
2000 Daniel Leigh McFadden (ABD)
2001 George A. Akerlof (ABD)
2001 A. Michael Spence (ABD)
2001 Joseph E. Stiglitz (ABD)
2002 Daniel Kahneman (ABD/Israil)
2002 Vernon L. Smith (ABD)
2003 Robert F. Engle (ABD)
2003 Clive W. J. Granger (Büyük Britanya)
2004 Finn E. Kydland (Norveç)
2004 Edward C. Prescott (ABD)
2005 Robert J. Aumann (İsrail/ABD)
2005 Thomas C. Schelling (ABD)

Yeni gelişmekte olan Nanoteknolojinin 2025 yılı itibariyle hayatımızı büyük ölçüde etkileyeceği düşünülmektedir. Türkiye de şimdiden nanoteknolojiyi üretir hale gelebilmek için uygun adımlar atmaya başlamıştır. En önemli gelişme Ulusal Nanoteknoloji Araştırma Merkezi'nin (UNAM) kurulmasıdır. Bu merkezin amacını Prof. Dr. Salim Çıracı şöyle ifade etmektedir:

• Nanobilim ve nanoteknoloji gerek gelişmiş ve gerekse gelişmekte olan ülkeler arasında teknolojik bir yarışa dönüşmüştür.

• Nanobilim ve nanoteknoloji alanındaki seviyeleri, âdeta, ülkelerin gelişmişliklerini ölçen bir kriter olmuştur.

• Araştırma laboratuarları (nanobilim ve nanoteknoloji araştırmalarına yönelik olarak) yeni bir örgütlenmeye gitmekte; üniversiteler (konu ile ilgili) yeni eğitim programları başlatılmaktadır.

• Nanoteknoljiye sahip olmayan ülkeler (gelecekte) tıp, biyoloji, savunma sanayi, iletişim ve bilişim alanında bu yeni teknolojinin ürünlerini çok zor ve pahalıya elde edebileceklerdir.

• Nanoteknolojinin insan yaşamını buhar makinesinden veya bilgisayarlardan çok daha fazla etkileyeceği beklenmektedir (bir an için, 18. ve 19. yüzyıllarda buhar makinesinin, çağımızda ise, bilgisayarların insan yaşamında yarattığı değişimi anımsayalım).

Sayın Çıracı, kurulmasını önerdiği Ulusal Nanoteknoloji Merkezi için, kısa dönemli hedefler olarak, şunları öngörüyordu:


• Mini gaz sensörleri, biyolojik sensörler;
• Mini foton kaynakları;
• Hızlı nano-elektronik ve nano-sprintronik aygıtlar; hassas manyetik sensörler; ve
• Yüksek çözünürlüğe sahip ölçü aletleri geliştirilmesi…


Diyelim ki, böyle bir merkez kuruldu; bu merkez bize ne yarar sağlar? Sayın Çıracı soruyu şöyle yanıtlıyordu:


• Geliştirilecek teknolojilerle nanoteknolojinin ülkemizde kök salması ve ekonomiye katkı sağlar hale gelmesi için ilk temel atılacak, uzmanlar yetiştirilecek.,

• İthâl olanağı bulunmayan kritik teknoloji ürünleri ülkemizde üretilecek. Yeni istihdam olanakları elde edilecek, ihracatımız artırılacak.

• Beyin göçüne engel olunacak.

• Çeşitli üniversitelerimizden araştırmacılar birlikte çalışma olanağını bulacak. Evrensel düzeyde bilim üretilecek.

• Yabancı ülkelere göç etmiş bilim adamlarımızın kısa sürelerle ziyaret ettikleri ve teknoloji transfer ettikleri bir merkez oluşturulacak.

Çıracı konuşmasını, “TÜBİTAK, DPT gibi kuruluşların zaman kaybetmeden konuyu sahiplenmesini beklemekteyiz” sözleriyle noktaladı. Gerçekten de, eğer Türkiye, yarının dünyasında söz ve karar sahibi olma iddiasındaki ülkeler arasında kendisi için bir yer arıyorsa, nanobilim ve nanoteknoloji alanında mutlaka belirli bir yetenek düzeyini yakalamak zorunda. Belki de, konuya en sağlıklı yaklaşım, Türkiye’nin de, Clinton döneminde ABD’nin yaptığı gibi, bu alanda ulusal bir programı âcilen yürürlüğe koymasıdır. Bu program çerçevesinde, nanoteknoloji ve nanobilim alanında, Türkiye üniversitelerinin yetenek envanteri de dikkate alınarak, söz konusu merkezin kurulması da dâhil olmak üzere, nelerin yapılması gerektiği ayrıntılı olarak belirlenip hemen harekete geçilebilir. Sayın Çıracı’nın, konunun Türkiye açısından taşıdığı öneme ilişkin tespitlerini ve ortaya attığı öneriyi destekleyecek pek çok gerekçe, TÜBİTAK’ın eşgüdümünde yürütülen ve sonuçlanmak üzere olan Vizyon 2023 projesinde zaten var.

"Geçen yüzyılın son çeyreğinde bilişim ve iletişim teknolojilerinde başlayan hızlı gelişmeler nanoteknolojiye yönelişi tetiklemiştir. Dünya ülkeleri Nanoteknoloji araştırmalarına üniversite ve sanayi sektöründe büyük yatırımlar yaparken ülkemizde de nanobilim ve nanoteknoloji de bir mükemmeliyet merkezi oluşturmak fikri Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) tarafından benimsenmiş ve Bilkent Üniversitesinde Ulusal Nanoteknoloji Araştırma Merkezinin (UNAM) kurulmasına karar verilmiştir. Proje, Fizik, Kimya, Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölümlerinden ve Elektronik Mühendisliği Bölümünden çok değerli araştırmacılar tarafından yürütülmektedir. Bu araştırmacılarımızdan bazıları yıllardır nanobilimin gelişmesine katkılar yapmış ve Avrupada nanoteknoloji programlarının şekillenmesine yardımcı olmuştur. Ulusal Nanoteknoloji Araştırma Laboratuvarı tamamlandıktan sonra Türkiye'deki bütün araştırmacılara ve bilim adamlarına açık olacaktır. Belli zamanlarda araştırma konuları ilan edilecek ve bu araştırmalara ilgi duyan araştırıcılar projeleri ile başvuracaklar; kabul edilecek projeleri çerçevesinde laboratuvar olanaklarını yeni nanoteknoloji ürünlerini geliştirmek üzere kullabileceklerdir. Bu araştırmalarda yurt dışında çalışan bilim adamlarımızın da aktif bir şekilde yer almasını bekliyoruz. Merkez, araştırma-geliştirme işlevleri yanında ülkemizde nanobilim ve nanoteknoloji konusunda uzman yetişmesinde aktif bir rol üstlenecektir. Projede en önemli araştırma-geliştirme çalışmaları nanotekstil, fiber, nanofotonik- nanoelektronik ve spintronik aygıtlar, fiber lazerler, spektroskopi, nanodetektörler ve nanoölçeklerde ölçüm aletlerinin geliştirilmesi üzerine yoğunlaşacaktır. Ulusal Nanoteknoloji Araştırma Merkezinde yapılan yüksek lisans ve doktora tezlerinin kısa zamanda ürüne dönüşmesi ve öğrencilerimizin kendi işletmelerini kurarak uluslararası nanoteknoloji pazarına girmesi en büyük arzumuzdur. Bu şekilde çok değerli beyinlerimiz dışarıya ihraç edilmek yerine ülkemizin refahına katkıda bulunacaktır, ülkemiz modern teknolojide mesafe kaydedecektir." UNAM binasının inşaatı bitmiştir ve çalışmalarına başlamıştır.


Artık bilim ve teknoloji politikamızda bir paradigma değişikliğine gitme zamanı gelmiştir. Teknoloji transferinden vazgeçip, ihtiyacımız olan teknolojiyi ortaya çıkaracak bilimi kendimiz, ülkemizde üretmek zorundayız. Baş döndürücü bir hızla ortaya çıkan ve gelişen yeni teknolojilere yaptığımız araştırmalarla katkı sağlamalıyız. Yakın, orta ve uzun vadede sonuçlar alabileceğimiz kritik alanlar belirlenmeli (bu alanların başında nanoteknoloji gelmektedir), kaynakların ayrılmasında bu alanlara öncelik verilerek, ihtiyacımız olan beyin gücü ve altyapı hazırlanmalıdır. Aksi takdirde, yüksek teknolojiye ödediğimiz miktar gittikçe artacak, ülkemizin kaynakları yetersiz hale gelerek gün geçtikçe daha fakir bir ülke haline geleceğiz. Üretim maliyeti 10 YTL’i geçmeyen kalp damarlarına takılan bir stent için 10000 YTL ödeyen bir çiftçimiz, 7 ton kiraz ihraç ederek bu parayı denkleştirebilecektir. Devamlı kullanmak zorunda olduğumuz bir kutu kanser ilacını almak için her seferinde 5 buzdolabı satmak zorunda kalacağız. Önümüzdeki yıllarda nanoteknolojiye yatırım yapan ülkeler ayakta kalacaklar milli birliklerini koruyabileceklerdir.


Nanoteknolojinin kullanım alanları

Endüstriyel Alanda: Mikrosensörlerin, mikromakinaların, optoelektronik elemanların imalatı ve uygun şekilde bir araya getirilmesi.

Medikal Alanda: Mikro cerrahide (göz, beyin vb.), Diagnostik kitlerde, Bilimsel Araştırmalarda, Yüzey karakteriasyonu ve modifikasyonu, →Mikroorganizmaların taşınması, İlaç salınım sistemleri, DNA modifikasyonu vb.

Hava Temizleme cihazları

Nano teknoloji nedir ? Günümüzde hemen her konuşma veya yazıda nano teknoloji metrenin bir milyar*da biri yani nanometre büyüklüğünde boyutlarla uğraşan yeni bir teknoloji olarak tanımlanıyor. Malzemenin büyüklüğü nanometre ölçütlerine inince kuvantum davranışlar bilinen klasik davranışların yerini almakta, fiziksel özellikleri kesikli bir değişim göstermeye başlamakta. Kimyasal ve fiziksel özellikler, yapının büyüklüğüne ve atom yapısının ayrıntılarına, dışarıdan sisteme bağlanan yabancı bir atomun cinsine ve yerine göre çok farklı ve olağanüstü davranışlar sergilemekte.

Şöyle ki mevcut nano yapıya yabancı bir atomun yapışması elektronik özellikleri, örneğin elektrik iletkenliği fark edilebilir şekilde değiştirmekte. Bu yabancı bir atom geçiş elementi olduğunda yapıştığı bir nano yapıya manyetik özellikler kazandırabilmekte. Kısaca, bir nano yapının fiziksel özellikleri, bağ yapısı ve dolayısı ile mukavemeti onun büyüklüğüne ve boyutuna bağlı olarak önemli değişimler gösterebilmekte. Örneğin, karbon atomlarından oluşan elmas kristali iyi bir yalıtkan olduğu halde bir boyutlu karbon atom zinciri altın ve gümüş zincirlerinden bile daha iyi bir iletken ola*bilmektedir.

Şimdi çok kısa bir tanım gerekirse, Nano bilim, nanometre ölçütlerinde ortaya çıkan bu yeni davranışları kuvantum kuramı yardımı ile anlamamızı sağlar; nano teknoloji ise ya yeni nano yapılar tasarlayıp sentezlemeyi, ya da nano yapılara yeni olağan üstü özellikler kazandırmayı ve bu özellikleri yeni işlevlerde kullanmayı amaçlar. Bir başka deyişle nanoteknoloji bilinen molekülleri yeni atom ve molekül*ler ekleyerek işlevsel duruma sokar veya kuvantum noktaları ve telleri, tüpler gibi yapay yapılar tasarlayıp sentezler. Bu şekilde sentezlenen yapılar çok aktif olabilir ve önemli kimyasal süreçlere aracılık ederler, olağanüstü elektronik veya manyetik özellikler sergilerler. Nanoteknoloji bilinen bütün teknolojilere kıyasla çok daha fazla temel bilime ve kuramsal araştırmalara gereksinim gösterir.

Nano teknolojinin gelişmesi

Ekonomistler nano teknolojinin yeni bir sanayi ve bilgi devrimi olarak 21. yüzyıla damgasını vuracağına inanıyorlar. Yakın bir gelecekte bir ülkenin nano teknolojideki seviyesi o ülkenin gücünün bir göstergesi olabilecek. Nano teknolojinin öncelikle mal*zeme ve biyo teknoloji alanlarında gelişeceği, ancak 10-15 yıl sonra elektronik ve spintronikde, özellikle moleküler elektronikte ağırlığını hissettireceği beklenmektedir.

Nano malzemelerin olağanüstü özellikleri hemen hemen her alanda; savunma sanay*inde, tekstilde, otomotiv sanayinde, inşaatta, elektronikte, yeni tedavi yöntemlerin*de ve ilaç sanayinde devrim yaratacaktır. Sürtünmesiz yüzeyler sayesinde taşıtlarda motor yağı değiştirme sorunu ortadan kalkabilecek, kir tutmayan kumaşlar belki çamaşır makinalarına olan talebi azaltacak. Binalardaki betonarme kolonların kes*itleri belki küçülüp elastik özellikler kazanabilecek; bu sayede depremler binalarımıza daha az tahribat yapabilecek.

NANOTEKNOLOJi: Yeni bir teknoloji devrimi

DEVRİMSEL GELİŞMELER

Nano bilim ve nano teknoloji araştırmaları için gelişmiş ülkelerde kamu sektörü 2006 yılında yaklaşık 6 milyar ABD Doları yatırım yapmıştır. Son yıllarda ABD, Japonya, AB Ülkeleri, Kore. israil, Güney Afrika Birliği, Kanada gibi ülkelerde her biri 100 mily*on Doların üzerinde harcama yapılarak çok sayıda Ulusal Araştırma Merkezleri veya Enstitüleri kurulmuştur. Yalnız başına ABD'de kamu kaynakları ile Stanford, Har*vard, Cornell gibi tanınmış 1 3 üniversitede ve Argonne, OIMRL, Lawrence-Berkeley, Sandia, Brookhaven Ulusal Merkezlerde dev Nanoteknoloji Araştırma Laboraluvarları kurulmuştur. Nanoteknolojiye bu kadar yatırım yapan ABD'de 2015'lerde nan*oteknoloji ürünlerinin satışlarının 3 trilyon Dolara erişmesi beklenmektedir. Daha 2004 yılında nanoteknoloji kullanan ürünlerin pazar payının 13 milyar dolara erişmiş olduğu bilinmektedir. İran'da Sharif Üniversitesinde 2005 yılında kurulan Ulusal Nanobilim ve Nanoteknoloji Enstitüsünde disiplinler arası doktora programı ile birlikte bilimsel araştırmalar da yürütülmektedir. Çeşitli konularda elliye yakın nanoteknoloji şirketinin kurulduğu israil'de hükümet nanoteknolojiye yapacağı desteği 230 milyon Dolara çıkarmıştır. Bu teknoloji devriminde yer almak ve gelişen pazardan pay kap*mak için ülkeler adeta birbirleri ile yarışmaktadır.

Ulusal Nanoteknoloji Araştırma Enstitüsü

Nano teknoloji dünyanın her yerinde hızla popüler hale gelirken ülkemizde de önce bilim çevrelerinde, daha sonra sanayi kuruluşlarında önemi vurgulanmaya, medyada sık sık yer almaya başladı. Son yıllarda Nano teknoloji konusunda hızlı gelişmeler karsisinda T.C. Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı Bilkent Üniversitesi'nden su*nulan UNAM Ulusal Nanoteknolojİ Araştırma Merkezi projesi aracılığı ile ulusal nite*likte bir nanoteknoloji merkezi kurulması için destek sağladı. Bu proje 5 Ekim 2005 yılında başladı. Nanoteknolojideki yönelimler ve gelişmelere uygun olarak UNAM'ın araştırma konularına nanobiyoteknoloji, nano malzeme ve kimya, enerji ve hidrojen ekonomisi, nanotriboioji, yüzey kaplama, katalizör tasarımı gibi çok güncel konu*lar da eklendi. Ayrıca disiplinler arası çalışmayı geliştirmek amacı ile UNAM'daki araştırmalara paralel olarak yürütülen 'Malzeme Bilimi ve Nanoteknolojİ' yüksek lisans ve doktora programı açıldı. Bu program ile Nanoteknolojinin en aktif araştırma konularında uzman yetiştirilmeye başlandı. Yedi katlı ve 8500 metrekare kapalı al*anda 62 adet laboratuvarı bulunan yeni binamız bilim ve teknolojinin sınırlarında araştırmalara olanak verecek çok modern bir anlayışla tasarlanmıştır. Binamızın bun*dan sonra ülkemizde kurulacak araştırma merkezlerine iyi bir örnek olması beklen*mektedir. Merkezin inşaatı Ağustos 2007'de bitirilecektir. İnşaat çalışmalarına paralel olarak bir yanda araştırmalarda kullanılmak üzere bugüne kadar değeri 15 milyon YTL'nin üzerinde ekipman ve çok hassas cihazların alımı gerçekleştiriliyor, diğer yanda da merkezin verimli bir şekilde yönetilmesini sağlayacak organizasyon çalışmaları sürdürülüyor.

2005 yılında başlayan çalışmalarımız sonucu 2007 yılının başında Bakanlar Kurulu Kararı ile UNAM Malzeme Bilimi ve Nanoteknoloji Enstitüsü'ne dönüştürülmüştür. Bun*dan böyle UNAM Türkiye'nin ulusal bir mükemmeliyet merkezi olarak gelişecektir.

UNAM'ın kuruluş sürecinde bilimsel çalışmalar Bilkent Üniversitesinden 28 öğretim üyesi ve 50'den fazla araştırma asistanı tarafından yürütülmektedir. İzleyen 4 yıl içinde çoğu fizik, kimya, moleküler biyoloji, malzeme bilimi konularının birinde dok*tora çalışması yapmış 50 kadar uzmanın ve çok sayıda doktora öğrencisinin çeşitli araştırma projelerinde görev alması beklenmektedir. Enstitümüz yürütmekte olduğu projeler kapsamında Koç, Sabancı, Anadolu, Ege, Pamukkale, Mersin, Kırıkkale, Orta Doğu Teknik Üniversitesi öğretim üyeleri ile işbirliği yapmaktadır. Diğer üniversite ve sanayi kuruluşları ile işbirliğimiz yeni araştırma projeleri ile hızla artmaktadır. Ayrıca ABD'nin çeşitli laboratuvarlarında çalışmakta olan çok değerli Türk bilim adanılan da UNAM ile Ortak araştırmalar yapmaktadır. UNAM, DPT, TÜBİTAK, Mili Sa*vunma Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü, Deniz Kuv*vetleri Komutanlığı'nın destekledikleri projeleri yürütmekte ve/veya yeni proje tekli*fleri hazırlamaktadır. Çeşitli projeler kapsamında Roketsan, DYO, Arçelik, Vestel, Korteks, Şişe Cam gibi şirketlerle işbirliği ve müşterek ARGE çalışmaları üzerinde çalışılmaktadır. UNAM'da akıllı tekstil, yüzey kaplama ve boya, hidrojen ekonomi*si, spintronik, fiber, femtosaniye lazer, nanoaygıt, nanobiyoteknoloji konularındaki ana projeler başlama aşamasına gelmiştir. Kısaca UNAM, sanayi ürünlerimizin kat*ma değerinin yükselip dış pazarda rekabet gücü kazanması için kamu, özel sektör ve diğer üniversitelerle birlikte nanoteknoloji geliştirmeyi ve bu yeni teknolojileri uygulamayı hedeflemektedir.

UNAM'ın kuruluşunda stratejik bilim politikaları

UNAM'ın ulusal nitelikli bir mükemmeliyet merkezi olması dünyada hızla sürdürülen yeni teknoloji yarışına ülkemizin de katılmasını sağlayacaktır. Bunun için UNAM'ın kuruluşuna ve çalışmasına yönelik önemli stratejik politikalar saptanarak uygulama*ya konulmuştur. Bunlardan en önemlisi eğitime yönelik olanıdır, Her konuda olduğu gibi nanoteknolojide de araştırıcı uzman sayısı son derecede kısıtlıdır. Bu nedenle bu uzmanların bir an önce eğitimlerini almaları ve daha sonra gerekli her türlü araştırma ekipmanına sahip olan profesyonel araştırma kurumlarında deneyim kazanmaları gerekmektedir. Bu bağlamda Malzeme Bilgisi ve Nanoteknoloji konusunda ki çok disiplinli yüksek lisans ve doktora programımız UNAM'daki işlevlerimizin temelini oluşturmaktadır. Doktora ve yüksek lisans tez çalışmalarından hemen uygulama alanı bulabilecek buluşların ve 'inovasyon'ların ortaya çıkması hedeflenmektedir.

Nano teknolojide geniş bir alanı kapsayan araştırmalar son derecede hassas ve pahalı ekipmanlar ile ayrıcalıklı araştırma koşullarını gerektirmektedir. Böyle araştırma merke*zlerini bir üniversitenin kendi imkanları ile kurup işletmesi ilerlemiş ülkelerde bile müm*kün olamamakta. İşte, kısıtlı kaynakların bir yerde toplanarak gerekli her türlü cihaz ve ekipman ile donatılmış laboratuvarların kurulması ve mevcut olanakların birinci sınıf deneyimli araştırıcıların denetiminde bilimsel çalışmalara tahsis edilmesi bu ko*nuda alınmış ikinci stratejik kararımızdır. Böyle merkezlerde araştırmalardan kazanılan deneyim de birikmekte ve yeni araştırmalarda kullanılmakladır. Zamanla uzmanlar yetiştikçe yeni uydu merkezlerin veya uzmanlaşmış araştırma laboratuvarlarının üniversitelerde veya şirket bünyelerinde kurulması, hatta araştırma üçkenlerinin oluşturulması gündeme gelecektir. Bu stratejiye uygun olarak kamu ve özel sektörün gereksinimleri doğrultusunda UN A M uzmanları tarafından yönlendirilen projelere diğer üniversitelerde ve sanayiden ilgilerin araştırıcıların katılımı sağlanacaktır. Avrupa Birliği, özel sektör, TÜBİTAK, DPT ve benzeri kuruluşlar tarafından destekle*necek bu projelerde misafir arastırmacıların UNAM'ın bütün imkanlarını kullanarak çalışmalara katılmalarına ve projedeki yükümlüklerini yerine getirmelerine olanak tanınacaktır.

Kamu kaynakları ile üniversitelerde büyük bütçeli ulusal laboratuvarların kurulması ol*gusu ABD'den değişik çok sayıda ülkeye yayılmıştır. Bu bağlamda iran ve Pakistan'da da ulusal merkezlerin veya enstitülerin kurulması devlet politikası olmuştur. Ülkemizde başka alanlarda da değişik üniversitelerimizde bu tür mükemmeliyet merkezlerinin zaman kaybetmeden kurulması gerekmektedir. Herakiion Araştırma Merkezinin AB Çerçeve programlarından milyonlarca Avro kaynak kullanarak Yunanistan'ın bilim ve teknolojisine yaptığı katkı bu 'Ulusal Merkez' fikrinin ne kadar yerinde olduğunu göstermektedir.

UNAM'ın çok ileri düzeyde donatılmış bir mükemmeliyet merkezi olarak gelişmesi yabancı ülkelerde doktora derecesini almış çok yetenekli genç bilim adamlarımıza Türkiye'ye dönerek ülkemizin bilimsel ve teknolojik alanda gelişmesine katkıda bulunmasına fırsat verecek, beyin göçünü tersine döndürecektir. Ayrıca yabancı ülkelerde yerleşmiş çok değerli bilim adamlarımız için UNAM bilimsel bir 'kontak' noktası olacak, önemli bilim ve teknoloji transferi sağlanacaktır, italya, Çin, İsrail, Hindistan gibi ülkelerin bu yolla kazanımları göz önünde bulundurulmalıdır.

UNAM yukarıda özetlenen stratejik kararlar ve hedefler doğrultusunda hızla gelişip büyümektedir. Ancak yukarıda özetlenen bu çalışmalar UNAM'ın kurulup büyümesinde sadece 1. fazı oluşturmaktadır, izleyen yeni fazlarla enstitümüzün başarı kazanarak büyümesi ve toplam yatırımımızın 100 milyon Dolara erişmesi planlanmıştır. Bunun için gerekli olan kaynak merkezde yürütülmekte olan projelerden elde edilen gelirden sağlanacaktır. UNAM'ın ürün ve teknoloji geliştirmeye yönelik işlevleri ile Türkiye'de profesyonel araştırma kurumu için iyi bir örnek oluşturması bütün UNAM çalışanlarının hedefidir.
 
alferd nobel, dinamitin mucidi..

dinamti keşfederken kardeşinin ölümüne neden olan kişi,

dünyanın en büyük silah tüccarlarından biri..

elde ettiği kirli paralar sayesinde sattığı bombaların dinamitlerin parasıyla elde ettiği bir servtin sahibidir..


http://www.hackhell.com/hut-videola...bel-banu-avar-sinirlar-arasinda-belgesel.html


buradaki videoyu izleyin...

banu avatarın NOBELin nasıl birşey olduğunu anlatan çok güzel bir belgeseli...

ayrıca neden Orhan Pamuk'a verildiğini de anlatıyor...
 
hmmm... konuya yorum yapan arkadasın belgeselini merak ettim
 
Geri
Üst