Niyaz

[ChaiCén]

Bilmek bizi değiştirmedi
Kalbimize anlayış düşür ya rabbi.


doldur avuçlarımı
içimin hastalığından telef olmasın
sabahların
ellerim kalkınca arz
titrer dilim kırpılan
kuşlar kanatlarını bırakınca
sabah çiz karanlığa
merhametin ayasından
çıkar yol serin,

çoğun sözünden arın!
kalbim pas çözerken niyazda
gözlerime inen şafaktır acil
sezinledim
gözlerim sebebin dur’unda
çakılırken geceye
isra.

vecit çığlıklarımı yaydım
gece örtüsünü çekerken üzüntülü
daldırdım kasemi kuyusuna
uzan!
bu gece ellerimden inen boşluk
âlemin künhünde sadık
bir elem gibi yıkılacaktır
yayılan ses umuda
bir ışık saçacaktır.

anlayışın gözümde
çapaksız ve duru
bir gece bekleyişidir




Bİlal Can

 

[yassi]

tesekkürler