yorgun gecelerin ardından
hep aynı yere dönerken
ıslak sokaklar boyu düşündüm
borcum varmış gibi kendimden
gülümseme beklerken
tren yolları boyu düşündüm
erken ölümlerin ardından
hep aynı yere dönerken
ıslak sokaklar boyu düşündüm
solmuş insanların yüzünden
gülümseme beklerken
tren yolları boyu düşündüm
sanki yıllardır uzaktayım ben
özlemlerin hep sessiz derinden
ama yalanlar görürum hala
burdan bakunca şu sonsuz dünyaya
olsun demek de zor artık
çocuk düşlerimiz yok artık
