solids
New member
Ay doğdu üzerimize
Veda tepesinden
Şükür gerekti bizlere
Allah'a davetinden
Sen güneşsin sen aysın
Sen nur üstüne nursun
Sen süreyya ışığısın
Ey sevgili Ey Rasul
Ey bizden seçilen elçi
Yüce bir davetle geldin
Sen bu şehre şeref verdin
Ey sevgili hoş geldin
Ey Rasul sana söz verdik
Doğruluktan ayrılmayız
Sen ey esenlik yıldızı
Senin sevginle doluyuz
Önce ne için dünyaya geldik. Bunu düşünelim. Para için mi, insanları ezip geçmek için mi, hırs dolu lüksçe yaşamak için mi.
Neler yaptık bu yaşımıza kadar kendimizi sorgulayalım.
Hiç kazandığımız başarılarda, nimetlerde şükürde bulunup hala sağlığımız için aklımız için sevdiklerimizle birlikte olduğumuz için, karnımız doyurup açıkta kalamdığımız için bir sadakayı bir şükrü eksik yaptık mı. Çevremizde olan acı dolu olaylardan kendimize ders çıkardıkmı.
Allah için ne yaptık, vicdanımız rahat mı.
İnsanlar için çevremiz için ne yaptık. Hiç oturup uzun uzun düşündükmü. Bizi doğuran doyuran için.
İnsanların hakkında güzel şeyler söyleyip çirkin sözlerden kaçındıkmı.
İnsanları rahatsız etmekten kaçındıkmı. Saygılı davranmayı hoşgörülü olmayı kendimize benzettik mi.
Değer verdikmi en aciz insana en zavallı durumdakilere, yoksa iyice hor mu gördük onları.
Her verdiğimiz söz tuttukmu, insanlara umut olmayı başarabildikmi.
Değerlerimizi anlamak uygulamak için geç kalmış sayılmayız hiç bir zaman. Dinimiz ne sadece namaz kılmak nede ramazanda oruç tutup sorumluluklardan kaçmaktır. Bunları sadece dini görev diye görmek değil. Zevkle yapmak ve insana insani değerler vermektir.
Kinden nefretten arınıp insanlar hakkında güzel düşünceler edindik mi. Kalbini kırdığımızın kalbini kazandık mı.
Mendil satan çocuğa sevgi gösterdik mi, sokaktaki çalışan tek derdi ekmek parası olana elimizi uzattık mı, altımızda çalışanla sohbet edip tevazu gösterdik mi yada ağır yükü olana yardım ettik mi.
En zor anımızda Allah'a sığınıp en mutlu anımızda neşeye zevke dalmak görevlerimizi unutmak demek değildir. Dinimiz hoşgörü dinidir. İnsanlara hoşgörülü olmak gerekir.
Peygamberimizin yolundan gidelim. Doğruluktan ayrılmayalım.
Veda tepesinden
Şükür gerekti bizlere
Allah'a davetinden
Sen güneşsin sen aysın
Sen nur üstüne nursun
Sen süreyya ışığısın
Ey sevgili Ey Rasul
Ey bizden seçilen elçi
Yüce bir davetle geldin
Sen bu şehre şeref verdin
Ey sevgili hoş geldin
Ey Rasul sana söz verdik
Doğruluktan ayrılmayız
Sen ey esenlik yıldızı
Senin sevginle doluyuz
Önce ne için dünyaya geldik. Bunu düşünelim. Para için mi, insanları ezip geçmek için mi, hırs dolu lüksçe yaşamak için mi.
Neler yaptık bu yaşımıza kadar kendimizi sorgulayalım.
Hiç kazandığımız başarılarda, nimetlerde şükürde bulunup hala sağlığımız için aklımız için sevdiklerimizle birlikte olduğumuz için, karnımız doyurup açıkta kalamdığımız için bir sadakayı bir şükrü eksik yaptık mı. Çevremizde olan acı dolu olaylardan kendimize ders çıkardıkmı.
Allah için ne yaptık, vicdanımız rahat mı.
İnsanlar için çevremiz için ne yaptık. Hiç oturup uzun uzun düşündükmü. Bizi doğuran doyuran için.
İnsanların hakkında güzel şeyler söyleyip çirkin sözlerden kaçındıkmı.
İnsanları rahatsız etmekten kaçındıkmı. Saygılı davranmayı hoşgörülü olmayı kendimize benzettik mi.
Değer verdikmi en aciz insana en zavallı durumdakilere, yoksa iyice hor mu gördük onları.
Her verdiğimiz söz tuttukmu, insanlara umut olmayı başarabildikmi.
Değerlerimizi anlamak uygulamak için geç kalmış sayılmayız hiç bir zaman. Dinimiz ne sadece namaz kılmak nede ramazanda oruç tutup sorumluluklardan kaçmaktır. Bunları sadece dini görev diye görmek değil. Zevkle yapmak ve insana insani değerler vermektir.
Kinden nefretten arınıp insanlar hakkında güzel düşünceler edindik mi. Kalbini kırdığımızın kalbini kazandık mı.
Mendil satan çocuğa sevgi gösterdik mi, sokaktaki çalışan tek derdi ekmek parası olana elimizi uzattık mı, altımızda çalışanla sohbet edip tevazu gösterdik mi yada ağır yükü olana yardım ettik mi.
En zor anımızda Allah'a sığınıp en mutlu anımızda neşeye zevke dalmak görevlerimizi unutmak demek değildir. Dinimiz hoşgörü dinidir. İnsanlara hoşgörülü olmak gerekir.
Peygamberimizin yolundan gidelim. Doğruluktan ayrılmayalım.
