€rd@ls10
Altın Üye
- Katılım
- 2 Ocak 2008
- Mesajlar
- 16,867
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Modern Fransız Revolverlerinin Kısa Geçmişi ve MR-93
Dominique Venner'in yazısının tercümesidir)
Manufacture du Haut Rhin (Manurhin) İkinci Dünya Savaşı’nın sonundan beri silah üretmektedir. Üretime, savaş sonrasında üretim yapamayan Walther’ın tabancalarını (PP, PPk ve P38) üreterek başladı. Bu zamanlarda Fransız Polisi’nin elinde zayıf tabancalar bulunmaktaydı. Envanterin çoğunluğunu SA, sadece tek hareketli .32 ACP, 7.65 mm Unique tabancalar oluşturuyordu. Bu tabancalar gizli taşıma için uygun olsalar da, durdurucu güçleri yetersizdi ve mermilerin hedefi delip geçme problemleri vardı. Fransız Polisi birçok kereler mermilerin hedefi delip geçtikten sonra masum vatandaşları öldürme olayıyla karşılaşmıştı( overpenetration ). Memurlar bu durumdan ziyadesiyle haberdar olmalarına karşın, üst makamlar bu problemi onlarca yıl gözardı etmişlerdi. Altmışlı yılların sonunda Raymond Sasia’nın Polis’in yönetiminin başına gelmesiyle durum değişmeye başladı. .357 Magnum revolverin polisin kendini koruması ve standart polis görevleri için uygun olduğuna ikna oldu.
Yetmişli yılların başında Fransız revolverinin yaratılmasına başlandığı zamanlardır. Silah Manurhin teknik ekibi ve Fransız Polisi’nin birlikte çalışmasının ürünüdür. Revolver için istekler şu şekilde sıralanmıştı:
*Yüksek kalite
*Yüksek dayanıklılık
*Yüksek vuruş hassasiyeti
Böylece tabanca hem görevde kullanılabilecek, hem de ISU yarışmalarında kullanılabilecekti. Bu çalışmanın sonucunda MR-73 ortaya çıktı. Tabanca tamamiyle yüksek kaliteli dövme çelikten mamuldü ve sonuç tam bir başarıydı, silah tüm istekleri karşılıyordu. Bazı MR-73’ler teste alındı. Testlere güçlü .357 Norma mermileriyle 170 bin atım yapıldıktan sonra bırakıldı. Böylece silahın gerçek servis ömrü hiç öğrenilemedi. Aynı zamanda bu silah hem DA/SA, hem de ağırlığı ayarlanabilir özellikteki tetiğe sahip tek revolverdir. DA olarak en yumuşak revolverdır. Silah kutusundan çıktığında müsabakaya hazır vuruş hassasiyetine sahiptir. Ne yazık ki bunu sağlayabilmek için silahın el ile 12 saat süren fabrika ayarı gerekmektedir. Böyle bir işçilik silahı çok pahallı bir tabanca yapmaktadır. Fiyatı o kadar yüksekti ki, bu revolver sadece özel birliklere satın alınabilmişti. Diğer birimler S&W 3” Mod 19 ve Ruger Security Six ile donatılabilmişti.
Bu arada MR-73’ün ISU yarışmalarına özel modelleri ile metalik silüetli olanları üretilmişti. Bunların en ünlüleri .38 cal MR-38, .32 cal MR-32 ve .22 cal MR-22 Silouette’tir. Her üç mühimmatı da kullanılabilen bir model de üretilmişti. Tüm yarışma modelleri SA ve ayarlı tetik ile üretilmiştir.
Manurhin daha uygun fiyatlı revolverler üretebilmek amacıyla Sturm Ruger ile bir anlaşma imzaladı. Ruger’in hassas döküm teknolojisinin know-how’ını aldılar ve yeni revolverin üretimine başladılar. Başta değişik isimlerle anıldıysa da, sonunda MR-88 olarak adlandırıldı. Bu revolver MR-73’ün silindirini kullanıyordu, gövdesi ise Security Six’tendi. Fransız Polisi sonradan bu silahı kullanmaya başladı.
Bu silah piyasaya çıktıktan sonra, öğrendiği hassas döküm teknolojisi, makina ve üretim teknikleriyle, Manurhin tamamen kendisinin olan revolverini üretmeye başladı. Bu modele MR-93 adı verilecekti. Namlu ve silindir hariç tüm parçalar dökümdü. Namlu ve silindir de MR-73’ten alınmaydı ancak yüzey işlemesi farklıydı. MR-93 üretiminin en ilginç yanı ise, dökümden çıkan parçalar CNC makinalarda toleransları Laser ile ölçülerek milimetrenin yüzde biri hassasiyetle işlenmesiydi. Daha sonra bu parçalar depolanmakta ve sipariş alındığında 4 saat içinde toplanarak silah teslimata hazır hale gelmekteydi. Silah teslimat öncesinde neredeyse hiç ayar gerektirmiyordu. MR-93, kodundaki numarayı aldığı üzere, 1993 yılında piyasaya çıktı. Avrupa’da iyi satış rakamları gördü. Fransız Polisi’nin silahı haline geldi.
Dominique Venner'in yazısının tercümesidir)
Manufacture du Haut Rhin (Manurhin) İkinci Dünya Savaşı’nın sonundan beri silah üretmektedir. Üretime, savaş sonrasında üretim yapamayan Walther’ın tabancalarını (PP, PPk ve P38) üreterek başladı. Bu zamanlarda Fransız Polisi’nin elinde zayıf tabancalar bulunmaktaydı. Envanterin çoğunluğunu SA, sadece tek hareketli .32 ACP, 7.65 mm Unique tabancalar oluşturuyordu. Bu tabancalar gizli taşıma için uygun olsalar da, durdurucu güçleri yetersizdi ve mermilerin hedefi delip geçme problemleri vardı. Fransız Polisi birçok kereler mermilerin hedefi delip geçtikten sonra masum vatandaşları öldürme olayıyla karşılaşmıştı( overpenetration ). Memurlar bu durumdan ziyadesiyle haberdar olmalarına karşın, üst makamlar bu problemi onlarca yıl gözardı etmişlerdi. Altmışlı yılların sonunda Raymond Sasia’nın Polis’in yönetiminin başına gelmesiyle durum değişmeye başladı. .357 Magnum revolverin polisin kendini koruması ve standart polis görevleri için uygun olduğuna ikna oldu.
Yetmişli yılların başında Fransız revolverinin yaratılmasına başlandığı zamanlardır. Silah Manurhin teknik ekibi ve Fransız Polisi’nin birlikte çalışmasının ürünüdür. Revolver için istekler şu şekilde sıralanmıştı:
*Yüksek kalite
*Yüksek dayanıklılık
*Yüksek vuruş hassasiyeti
Böylece tabanca hem görevde kullanılabilecek, hem de ISU yarışmalarında kullanılabilecekti. Bu çalışmanın sonucunda MR-73 ortaya çıktı. Tabanca tamamiyle yüksek kaliteli dövme çelikten mamuldü ve sonuç tam bir başarıydı, silah tüm istekleri karşılıyordu. Bazı MR-73’ler teste alındı. Testlere güçlü .357 Norma mermileriyle 170 bin atım yapıldıktan sonra bırakıldı. Böylece silahın gerçek servis ömrü hiç öğrenilemedi. Aynı zamanda bu silah hem DA/SA, hem de ağırlığı ayarlanabilir özellikteki tetiğe sahip tek revolverdir. DA olarak en yumuşak revolverdır. Silah kutusundan çıktığında müsabakaya hazır vuruş hassasiyetine sahiptir. Ne yazık ki bunu sağlayabilmek için silahın el ile 12 saat süren fabrika ayarı gerekmektedir. Böyle bir işçilik silahı çok pahallı bir tabanca yapmaktadır. Fiyatı o kadar yüksekti ki, bu revolver sadece özel birliklere satın alınabilmişti. Diğer birimler S&W 3” Mod 19 ve Ruger Security Six ile donatılabilmişti.
Bu arada MR-73’ün ISU yarışmalarına özel modelleri ile metalik silüetli olanları üretilmişti. Bunların en ünlüleri .38 cal MR-38, .32 cal MR-32 ve .22 cal MR-22 Silouette’tir. Her üç mühimmatı da kullanılabilen bir model de üretilmişti. Tüm yarışma modelleri SA ve ayarlı tetik ile üretilmiştir.
Manurhin daha uygun fiyatlı revolverler üretebilmek amacıyla Sturm Ruger ile bir anlaşma imzaladı. Ruger’in hassas döküm teknolojisinin know-how’ını aldılar ve yeni revolverin üretimine başladılar. Başta değişik isimlerle anıldıysa da, sonunda MR-88 olarak adlandırıldı. Bu revolver MR-73’ün silindirini kullanıyordu, gövdesi ise Security Six’tendi. Fransız Polisi sonradan bu silahı kullanmaya başladı.
Bu silah piyasaya çıktıktan sonra, öğrendiği hassas döküm teknolojisi, makina ve üretim teknikleriyle, Manurhin tamamen kendisinin olan revolverini üretmeye başladı. Bu modele MR-93 adı verilecekti. Namlu ve silindir hariç tüm parçalar dökümdü. Namlu ve silindir de MR-73’ten alınmaydı ancak yüzey işlemesi farklıydı. MR-93 üretiminin en ilginç yanı ise, dökümden çıkan parçalar CNC makinalarda toleransları Laser ile ölçülerek milimetrenin yüzde biri hassasiyetle işlenmesiydi. Daha sonra bu parçalar depolanmakta ve sipariş alındığında 4 saat içinde toplanarak silah teslimata hazır hale gelmekteydi. Silah teslimat öncesinde neredeyse hiç ayar gerektirmiyordu. MR-93, kodundaki numarayı aldığı üzere, 1993 yılında piyasaya çıktı. Avrupa’da iyi satış rakamları gördü. Fransız Polisi’nin silahı haline geldi.