remington
Çǿκ کε√díκ طę ∂طí
TARİHİ:Kara, antipersonel ya da tanksavar mayınları, İkinci Dünya Savaşı’nda çokça kullanılan bu mayınların özelliği, karşı tarafın toprakları üzerinde ilerleyen düşmanın temasıyla patlayabilmesidir. Özellikle tanklar, savaş alanına girdiklerinde onları durdurmaya ya da ortadan kaldırmaya yarayan mayını harekete geçirirler. Almanlar daha savaş başlamadan ve tüm savaş boyunca bu konuda üstün olduklarını gösterdiler. Daha 1935’de, yıldırım savaşında mayın kullanımı üzerine eksiksiz bir sistem geliştirmişlerdi. Metal mahfazalı bir tanksavar mayını olan Tellermine 35, bir tankın yatak takımını ağır bir biçimde tahrip etmeye ya da onu hareket edemez duruma getirmeye yetecek kadar, aşağı yukarı 5 kg patlayıcı içeriyordu; ateşleyecisi 150 kg’lık bir basınçla çalışıyordu; bu da yaya bir savaşçının ağırlığıyla patlamasını önlüyordu. Ama mayının, etkisiz bir duruma getirilmesini engelleyen bir tuzakla donatılması mümkündü. Ayrıca, 100 g ile 10 kg arasında değişen patlayıcılara takılabilen standart telli çeşitli ateşleyicileri olan sabit tipte antipersonel mayınları kullanıldı. S-35 sıçrar antipersonel mayınında bulunan ek bir patlayıcı, mayını telle önceden saptanan bir yüksekliğe sıçratıyordu; mayın bu yüksekliğe ulaşınca 100 m’den daha uzağa her yönde öldürücü şarapneller fırlatarak patlıyordu.
Libya ve Mısır’da çöl savaşı sırasında, doğal engellerin bulunmadığı yerlerde engeller oluşturmak için milyonlarca mayın kullanıldı. Tunus, İtalya ve Rusya mayının en çok kullanıldığı bölgelerdi. Yavaş ve kullanışsız olan elektromanyetik dedektörlerin sağladığı koruma, 1942’den itibaren Almanların bulduğu, dedektörle saptanamayan mayınların (ağaç, bakalit, bitüm, cam, beton) yaygınlaşmasıyla iyiden iyiye gözden düştü. Almanlar beşli kümeler halinde mayın yerleştirme yöntemini kullandılar ve mayın tarlalarının yoğunluğunu istenen amaca uygulamayı her zaman başardılar. Ucuza mal oluşu, kullanım kolaylığı ve etkinliği bu mayının tüm savaşanlarca benimsenmesini sağladı. Mayının taşıdığı tehlikenin belirsizliği ve sürekliliği, savaşanları büyük ölçüde etkiledi ve alınması gereken ek önlemler zırhlı araçların ve piyadelerin hızını azalttı. Mekanik araçlar, patlayıcılar, hatta hayvanlarla yapılan mayın çalışmaları, sondayla karış karış incelemekten vazgeçmeyi gerektirecek kadar verimli olmadı.
Dünyanın önemli ordularında eksizsiz bir tanksavar ve antipersonel sistemi vardı. Bazıları, önceden hesaplanan bir geçikmeyle, hatta elektronik olarak uzaktan harekete geçirilen çeşitli ateşleyicilerden ve plastikten yararlanarak, mekanik olarak ya da helikopterle yerleştirme yöntemleri ve etkisi ayarlanabilen imla hakları (çukur ya da düz imla hakları) geliştirerek mayınların gizlenmesi temel ilkedir. Bua karşılık, mayınlar da belirli bir süre sonra etkisiz kılınmasına ya da kendi kendini imha etmeside olanak veren aygıtlarla donatılmıştır. Nihayet, elinde nükleer güç bulunan ülkeler, doğal olarak kullanımı gizli tutulan, ama zorunlu geçiş noktalarında kesin bir durdurma etkisine sahip, düşük güçte nükleer haklı mayınlar üzerinde araştırmalar yapmaktadır.
ÇEŞİTLERİ:Kara mayınları, anti-personel (AP) ve anti-tank (AT) mayınları olmak üzere ikiye ayrılır. AP mayınları, AT mayınlarını korumak; arazi ya da köprüler gibi önemli noktaları savunmak; sınır hatları boyunca askerî ve sivil geçişlere engel olmak için kullanılır. AT mayınları ise mekanize araç trafiğini engellemek için kullanılır.
ANTİ PERSONEL VE ANTİ TANK MAYINLARI:AP ve AT mayınları şekil ve büyüklük açısından farklılıklar gösterdiği gibi metal,plâstik ya da tahta gibi çeşitli kasa ve kılıf şekillerinde de imâl edilebilirler. Bu mayınları kendi sınıflarında incelememiz gerektiği taktirde şu sınıflandırmayı yapmamız yerinde olucaktır.[6]
Anti-Personel: Bu mayın çeşitleri personel amaçlı düşük tahribatlı mayınlardır yani personele yönelik kullanım alanları pusu bölgeleri önceden tesbit edilmiş devriye geçiş bölgeleri ve daraltılmış çatışma alanları olarak ayrılabilir amaç personele verilebildiği kadarhasar verip ateş üstünlüğünü ele geçirmektir.
Anti-Tank: Bu mayın çeşitleri ise diğer mayınların aksine yüksek yahribat gücüne sahip olmakla beraber toplu ve yalnız seyir halindeki devriye araçlarında kullanılır amaç verilen en yüksek hasar personel taşıyıcıları etkisiz kılmaktır fünyesiz olarakta çalısabilme özelligine sahiplerdir birbirinden bagımsız iki ateşleyici tetik tertibatıyla da calısabilirler.
ATEŞLEME MEKANİZMALARI:Ateşleme mekanizmaları da çeşitlidir. Ayak sürçmesine duyarlı basit basınç ateşleyiciler, hileli dal/çubuk ateşleyiciler, sismik-akustik ateşleyiciler veya ışık ya da manyetik etkilere duyarlı ateşleyiciler şeklinde olabilir.
KULLANIM ALANLARI:Mayınlar farklı arazilerde farklı derinliklere gömülebildikleri gibi; yüzeye saçılı olarak, menfezlerde, bina içerisinde ya da üzeri yüksek otlarla kaplı arazi şartlarında da kullanılabilmektedirler.Mayınlar Metal ve Plastik olarak imal edilmektedir.
ANTİ PERSONEL MAYINLARI:AP mayınları genellikle disk şeklinde ya da silindir biçiminde olup; çapları 20 ile 125 mm ve yükseklikleri 50 ile 100 mm arasında değişir. Ağırlıkları 30 g civarında olan AP mayınlarında TNT, Tetryl ve Comp B gibi farklı patlayıcı malzemeler kullanılabilir.
ANTİ TANK MAYINLARI:AT mayınları genelde yassı silindirik şekilli ya da yuvarlak köşeli dörtgenler şeklinde üretilir. Çapları 150 ile 300 mm, kalınlıkları ise 50 ile 90 mm arasında değişir. Patlayıcı içerik ise genellikle TNT, comp B ya da RDZ gibi patlayıcılardan oluşur. AT mayınları genelliklel savaş ekipmanı olarak değerlendirilir ve savaş alanlarında gizlenirler. Kullanım derinlikleri de değişken olup yüzeye aynı seviyede veya yüzeyin 150 mm altına kadar olan bölgeye yerleştirilirler. Çoğu AT mayını personel basmasına karşı duyarsızdır ve patlamaz. AT mayınlarını tetiklemede birim alana uygulanan kuvvet önemli rol oynar.
anti personel mayın1
anti personel mayın2
anti tank mayin1
anti tank mayin2
Libya ve Mısır’da çöl savaşı sırasında, doğal engellerin bulunmadığı yerlerde engeller oluşturmak için milyonlarca mayın kullanıldı. Tunus, İtalya ve Rusya mayının en çok kullanıldığı bölgelerdi. Yavaş ve kullanışsız olan elektromanyetik dedektörlerin sağladığı koruma, 1942’den itibaren Almanların bulduğu, dedektörle saptanamayan mayınların (ağaç, bakalit, bitüm, cam, beton) yaygınlaşmasıyla iyiden iyiye gözden düştü. Almanlar beşli kümeler halinde mayın yerleştirme yöntemini kullandılar ve mayın tarlalarının yoğunluğunu istenen amaca uygulamayı her zaman başardılar. Ucuza mal oluşu, kullanım kolaylığı ve etkinliği bu mayının tüm savaşanlarca benimsenmesini sağladı. Mayının taşıdığı tehlikenin belirsizliği ve sürekliliği, savaşanları büyük ölçüde etkiledi ve alınması gereken ek önlemler zırhlı araçların ve piyadelerin hızını azalttı. Mekanik araçlar, patlayıcılar, hatta hayvanlarla yapılan mayın çalışmaları, sondayla karış karış incelemekten vazgeçmeyi gerektirecek kadar verimli olmadı.
Dünyanın önemli ordularında eksizsiz bir tanksavar ve antipersonel sistemi vardı. Bazıları, önceden hesaplanan bir geçikmeyle, hatta elektronik olarak uzaktan harekete geçirilen çeşitli ateşleyicilerden ve plastikten yararlanarak, mekanik olarak ya da helikopterle yerleştirme yöntemleri ve etkisi ayarlanabilen imla hakları (çukur ya da düz imla hakları) geliştirerek mayınların gizlenmesi temel ilkedir. Bua karşılık, mayınlar da belirli bir süre sonra etkisiz kılınmasına ya da kendi kendini imha etmeside olanak veren aygıtlarla donatılmıştır. Nihayet, elinde nükleer güç bulunan ülkeler, doğal olarak kullanımı gizli tutulan, ama zorunlu geçiş noktalarında kesin bir durdurma etkisine sahip, düşük güçte nükleer haklı mayınlar üzerinde araştırmalar yapmaktadır.
ÇEŞİTLERİ:Kara mayınları, anti-personel (AP) ve anti-tank (AT) mayınları olmak üzere ikiye ayrılır. AP mayınları, AT mayınlarını korumak; arazi ya da köprüler gibi önemli noktaları savunmak; sınır hatları boyunca askerî ve sivil geçişlere engel olmak için kullanılır. AT mayınları ise mekanize araç trafiğini engellemek için kullanılır.
ANTİ PERSONEL VE ANTİ TANK MAYINLARI:AP ve AT mayınları şekil ve büyüklük açısından farklılıklar gösterdiği gibi metal,plâstik ya da tahta gibi çeşitli kasa ve kılıf şekillerinde de imâl edilebilirler. Bu mayınları kendi sınıflarında incelememiz gerektiği taktirde şu sınıflandırmayı yapmamız yerinde olucaktır.[6]
Anti-Personel: Bu mayın çeşitleri personel amaçlı düşük tahribatlı mayınlardır yani personele yönelik kullanım alanları pusu bölgeleri önceden tesbit edilmiş devriye geçiş bölgeleri ve daraltılmış çatışma alanları olarak ayrılabilir amaç personele verilebildiği kadarhasar verip ateş üstünlüğünü ele geçirmektir.
Anti-Tank: Bu mayın çeşitleri ise diğer mayınların aksine yüksek yahribat gücüne sahip olmakla beraber toplu ve yalnız seyir halindeki devriye araçlarında kullanılır amaç verilen en yüksek hasar personel taşıyıcıları etkisiz kılmaktır fünyesiz olarakta çalısabilme özelligine sahiplerdir birbirinden bagımsız iki ateşleyici tetik tertibatıyla da calısabilirler.
ATEŞLEME MEKANİZMALARI:Ateşleme mekanizmaları da çeşitlidir. Ayak sürçmesine duyarlı basit basınç ateşleyiciler, hileli dal/çubuk ateşleyiciler, sismik-akustik ateşleyiciler veya ışık ya da manyetik etkilere duyarlı ateşleyiciler şeklinde olabilir.
KULLANIM ALANLARI:Mayınlar farklı arazilerde farklı derinliklere gömülebildikleri gibi; yüzeye saçılı olarak, menfezlerde, bina içerisinde ya da üzeri yüksek otlarla kaplı arazi şartlarında da kullanılabilmektedirler.Mayınlar Metal ve Plastik olarak imal edilmektedir.
ANTİ PERSONEL MAYINLARI:AP mayınları genellikle disk şeklinde ya da silindir biçiminde olup; çapları 20 ile 125 mm ve yükseklikleri 50 ile 100 mm arasında değişir. Ağırlıkları 30 g civarında olan AP mayınlarında TNT, Tetryl ve Comp B gibi farklı patlayıcı malzemeler kullanılabilir.
ANTİ TANK MAYINLARI:AT mayınları genelde yassı silindirik şekilli ya da yuvarlak köşeli dörtgenler şeklinde üretilir. Çapları 150 ile 300 mm, kalınlıkları ise 50 ile 90 mm arasında değişir. Patlayıcı içerik ise genellikle TNT, comp B ya da RDZ gibi patlayıcılardan oluşur. AT mayınları genelliklel savaş ekipmanı olarak değerlendirilir ve savaş alanlarında gizlenirler. Kullanım derinlikleri de değişken olup yüzeye aynı seviyede veya yüzeyin 150 mm altına kadar olan bölgeye yerleştirilirler. Çoğu AT mayını personel basmasına karşı duyarsızdır ve patlamaz. AT mayınlarını tetiklemede birim alana uygulanan kuvvet önemli rol oynar.
anti personel mayın1
anti personel mayın2
anti tank mayin1
anti tank mayin2
sabit bir yer yokmu bu ateşli silahlarla ilgili???
