Kutlu
- Konbuyu başlatan yamakası
- Başlangıç tarihi
AlaınDelon
Altın Üye
- Katılım
- 2 Mar 2006
- Mesajlar
- 4,558
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 43
saol dostum
DUR YOLCU!
New member
- Katılım
- 28 Mar 2006
- Mesajlar
- 1,246
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 42
allah razı olsun
GÜLLER GÜLÜNE…
Sana hasretim yıllar yılı.
Sensiz gözlerimden yaş dinmez.
Senin yoluna serilen dikenler batar yüreğime.
Sensizliğin ızdırabı hiç bitmez.
Çok değişti insanlar,
Ne Aliler kaldı, ne Hamzalar…
Gülün bile boynu bükük;
Sensiz, yetim kaldı mazlumlar.
Müslümanlara işkence eden zalim müşrikler,
Bu gün yine hayatta, ölmediler.
Cellat olmuş zaman,
Boynumuzu vurmak için bekler.
Yok artık baharın eski tadı.
Rahman’ı anlatmıyor çiçekler.
Yürekler paslanmış, bulanık zihinler.
Nerede kaldın Habibullah?
Bu mahzun ümmetin, Seni bekler.
Kız çocuklarını diri diri gömenler,
Bu günde çöplüğe atılıyor bebekler.
Kabileler arasında savaş bitmedi;
Öldürülüyor kan davasından yetimler.
Yok artık sırtında un taşıyan Ömerler,
Komşusu aç iken, tok yatıyorlar.
Mahzun kaldı Ezanlar
Onun sesini duymuyorlar.
Silahların gölgesinde oynuyor çocuklar,
Ve, masum çocuklara çevrilmiş namlular…
Güneşi boğdu karanlıklar,
Bataklıklar çürütüyor gülleri,
Boş saman kutularına dönmüş akıllar,
Cehaletin körlüğü sarmış gözleri.
O eller ki, semaya kalkmanın hasretinde.
Ruh, Rahman’a kavuşamamanın teessüründe.
Hakkın nağmelerini fısıldıyor rüzgar,
Ama duymaktan aciz kulaklar.
Çölün ortasında güller gülü,
Etrafında, açmayı bekleyen kır çiçekleri.
Ağlıyor, kum taneleri.
Bağrında gömülü kız çocuklarına
Yanıyor mazlumların yürekleri.
Karanlıkta kalmışlar, bekliyorlar güneşi.
Gel! Ey güller gülü!
Seni bekler yoluna canını adamışlar.
Yanar hasretinle sevdalılar.
Sana yemin olsun…
Yüreğimizde imanımız var
Ki o imanla yıkılmıştı putlar
Gel Ey Güller Gülü !
Seni bekleyen ümmetin var.
YAZAN: NURCAN (İmam hatip lisesi öğr.)
Sana hasretim yıllar yılı.
Sensiz gözlerimden yaş dinmez.
Senin yoluna serilen dikenler batar yüreğime.
Sensizliğin ızdırabı hiç bitmez.
Çok değişti insanlar,
Ne Aliler kaldı, ne Hamzalar…
Gülün bile boynu bükük;
Sensiz, yetim kaldı mazlumlar.
Müslümanlara işkence eden zalim müşrikler,
Bu gün yine hayatta, ölmediler.
Cellat olmuş zaman,
Boynumuzu vurmak için bekler.
Yok artık baharın eski tadı.
Rahman’ı anlatmıyor çiçekler.
Yürekler paslanmış, bulanık zihinler.
Nerede kaldın Habibullah?
Bu mahzun ümmetin, Seni bekler.
Kız çocuklarını diri diri gömenler,
Bu günde çöplüğe atılıyor bebekler.
Kabileler arasında savaş bitmedi;
Öldürülüyor kan davasından yetimler.
Yok artık sırtında un taşıyan Ömerler,
Komşusu aç iken, tok yatıyorlar.
Mahzun kaldı Ezanlar
Onun sesini duymuyorlar.
Silahların gölgesinde oynuyor çocuklar,
Ve, masum çocuklara çevrilmiş namlular…
Güneşi boğdu karanlıklar,
Bataklıklar çürütüyor gülleri,
Boş saman kutularına dönmüş akıllar,
Cehaletin körlüğü sarmış gözleri.
O eller ki, semaya kalkmanın hasretinde.
Ruh, Rahman’a kavuşamamanın teessüründe.
Hakkın nağmelerini fısıldıyor rüzgar,
Ama duymaktan aciz kulaklar.
Çölün ortasında güller gülü,
Etrafında, açmayı bekleyen kır çiçekleri.
Ağlıyor, kum taneleri.
Bağrında gömülü kız çocuklarına
Yanıyor mazlumların yürekleri.
Karanlıkta kalmışlar, bekliyorlar güneşi.
Gel! Ey güller gülü!
Seni bekler yoluna canını adamışlar.
Yanar hasretinle sevdalılar.
Sana yemin olsun…
Yüreğimizde imanımız var
Ki o imanla yıkılmıştı putlar
Gel Ey Güller Gülü !
Seni bekleyen ümmetin var.
YAZAN: NURCAN (İmam hatip lisesi öğr.)
DayWalkerr
ABDUSSABUR
Allah razı olsun arkadaşlar...HERKESİN AYRI AYRI KUTLU VE MUBAREK OLSUN BU GÜZEL GÜNÜ....
Konuyu açan arkadaşıma ayrıyeten teşekkür ederim...
Konuyu açan arkadaşıma ayrıyeten teşekkür ederim...