~PRENSES~
Romantizmin Delisi
KOY ELLERİNİ YANAKLARIMA
Koy ellerini yanaklarıma, ne olur!
Kayıyor gecenin karanlığında
Yıldızlarla birlikte masum rüyalarım
Adını sayıklarım, sen ılık bir yağmurken penceremde
Islanır şehir, ıslanır gece, ıslanır hayallerim
Islanırdı gülen hayalin perdemde
Bilmiyorum gelir miyim aklına
Ellerin bir başkasının ellerinde
Koy ellerini yanaklarıma!
Ben yokum işte…
Sana gelen geminin son seferinde
Ama şiirler yazıyorum sana her gün
Geçmez akşamların son meltemlerinde
Gözlerini… gözlerini görebiliyorum
Sesini duyabiliyorum dizelerimde
Bir tek ipeksi ellerin yok
Umut beslediğim sensiz gecelerde
Hani ellerinin arasına alırdın ya başımı
Isıtırdın içimi gözlerinde
Koy ellerini yanaklarıma!
Senle giden her şeye inat
Şarkımız duruyor hala içimde
Bir o kaldı zaten…
Bir de bana yazdığın şiir zihnimde
Hani gözlerime bakarak okumuştun ya
Bir elin yanağımda, bir elin elimde
Şimdi ne ipeksi ellerin var
Ne de yıldız parlaklığında gözlerin
Artık yanaklarım üşüyerek oturuyorum sahilde
Simit attığım martılar bile ağlıyor halime
Ağlıyor sensizliğimin tanığı gemiler de
Koy ellerini yanaklarıma!
Gitmeyi düşünüyorum bu günlerde
Seni unutabileceğim herhangi bir yere
Ama bilmiyorum ki onu kayıp yer nerede?
En iyisi unutmak olurdu seni galiba
Ama seni unutmak ne mümkün bu serde
Koy ellerini yanaklarıma!
“Bana şiirler yaz” derdin ya hep
Yazıyorum işte!
Ama duymazsın ki beni gittiğin yerlerde
Sen beni zaten çoktan unutmuşsundur
Biliyorum çok iz bırakmadım sende
Belki yaşlı bir göz, bir de kırık kalp
Ama senin izlerin hep kalacak bu tende
Koy ellerimi yanaklarıma!
Belki bir gün yakalarız o kaçak mutluluğu
Başka yerde, bir başka seferde
Ama iyi ki geçtin hayatımdan
Sende gördüm, umudu da, sevgiyi de, özlemeyi de
Koy ellerini yanaklarıma!
Nasıl bir tutkudur bende ki bilinmez
Yalan değil, sözde değil, yürekte!
Bir dert ki sevdan başımda duman duman
Ama telaşlanma! Ben gizlerim derdimi bu sinede
Bu derdi atmanın bir yolu vardır elbet
Ama bütün yollar benim için meçhulde
Koy ellerini yanaklarıma!
Kimsesiz bir divaneyim ben
Yıpranan, boğulan kendi sitemlerinde
Adımlar dalgalardan esinti saçlarını arar
Beraber gezdiğimiz ıssız caddelerde
Her sabah tenim değiyor yokluğuna, üşüyorum
Yaşamayı beceremedim sessizliğinde
Aceleci bir ölümü karşıladığımda sensizliğimde
Koy ellerini yanaklarıma, ne olur!...
ALINTI
Kayıyor gecenin karanlığında
Yıldızlarla birlikte masum rüyalarım
Adını sayıklarım, sen ılık bir yağmurken penceremde
Islanır şehir, ıslanır gece, ıslanır hayallerim
Islanırdı gülen hayalin perdemde
Bilmiyorum gelir miyim aklına
Ellerin bir başkasının ellerinde
Koy ellerini yanaklarıma!
Ben yokum işte…
Sana gelen geminin son seferinde
Ama şiirler yazıyorum sana her gün
Geçmez akşamların son meltemlerinde
Gözlerini… gözlerini görebiliyorum
Sesini duyabiliyorum dizelerimde
Bir tek ipeksi ellerin yok
Umut beslediğim sensiz gecelerde
Hani ellerinin arasına alırdın ya başımı
Isıtırdın içimi gözlerinde
Koy ellerini yanaklarıma!
Senle giden her şeye inat
Şarkımız duruyor hala içimde
Bir o kaldı zaten…
Bir de bana yazdığın şiir zihnimde
Hani gözlerime bakarak okumuştun ya
Bir elin yanağımda, bir elin elimde
Şimdi ne ipeksi ellerin var
Ne de yıldız parlaklığında gözlerin
Artık yanaklarım üşüyerek oturuyorum sahilde
Simit attığım martılar bile ağlıyor halime
Ağlıyor sensizliğimin tanığı gemiler de
Koy ellerini yanaklarıma!
Gitmeyi düşünüyorum bu günlerde
Seni unutabileceğim herhangi bir yere
Ama bilmiyorum ki onu kayıp yer nerede?
En iyisi unutmak olurdu seni galiba
Ama seni unutmak ne mümkün bu serde
Koy ellerini yanaklarıma!
“Bana şiirler yaz” derdin ya hep
Yazıyorum işte!
Ama duymazsın ki beni gittiğin yerlerde
Sen beni zaten çoktan unutmuşsundur
Biliyorum çok iz bırakmadım sende
Belki yaşlı bir göz, bir de kırık kalp
Ama senin izlerin hep kalacak bu tende
Koy ellerimi yanaklarıma!
Belki bir gün yakalarız o kaçak mutluluğu
Başka yerde, bir başka seferde
Ama iyi ki geçtin hayatımdan
Sende gördüm, umudu da, sevgiyi de, özlemeyi de
Koy ellerini yanaklarıma!
Nasıl bir tutkudur bende ki bilinmez
Yalan değil, sözde değil, yürekte!
Bir dert ki sevdan başımda duman duman
Ama telaşlanma! Ben gizlerim derdimi bu sinede
Bu derdi atmanın bir yolu vardır elbet
Ama bütün yollar benim için meçhulde
Koy ellerini yanaklarıma!
Kimsesiz bir divaneyim ben
Yıpranan, boğulan kendi sitemlerinde
Adımlar dalgalardan esinti saçlarını arar
Beraber gezdiğimiz ıssız caddelerde
Her sabah tenim değiyor yokluğuna, üşüyorum
Yaşamayı beceremedim sessizliğinde
Aceleci bir ölümü karşıladığımda sensizliğimde
Koy ellerini yanaklarıma, ne olur!...
ALINTI
:melek
