BaKKaL_GaZi
Romantik MiKRoP
- Katılım
- 25 Haz 2005
- Mesajlar
- 3,167
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 35
öncelik bu ilk mesajım oldugu için herkese selam diyorum.daha sonra bos zamanlarımda olesıne karaladıgım bı yazıyı buraya koyuyorum insallah beyenırsınız.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum o aynada eski Selim yok. Artık onun içinde büyümüş yüzüne yansımış bir dert var. Anlatamıyor derdini o, kimselere açmak istemiyor derdini. Biliyorlar herkes ama çare bulamıyor.
Tekrar bakıyorum aynaya açılıyor, beni içine çekiveriyor. Bu kez düşlerim var aynada. Yani o var. Bakıyoruz birbirimize bu defa onun bakışlarında şaşkınlık yok, arkadaşlık yok. Bu defa o bakışlarda aşk var. Sarılıyoruz birbirimize uzun uzun.... Durup gözlerine bakarak " seni seviyorum " diye fısıldıyor tekrar sarılıyorum. Saatler, günler, aylar geçiyor kendimi tekrar aynaya bakarken buluyorum
Daha dikkatli bakışlarım bu kez. Bakışlarım yine aynada.... Ağlamaktan kızarmış bir çift göz, bir kişi, yalnızca o kişi için atan bir kalp görüyorum. Her atışta canımı yakıyor ama geçicek. Nasır tutan bu kalp uzun zamandır ilk defa biri için bu kadar hevesli atıyor. Daha önceki hiç bir aşka benzemiyor bu.
Duruyorum çevreme bakıyorum başka bir ayna önünde ben içinde sen.... Bu sefer gözünde o tanıdık bakışlar arkadaşlığı, şaşkınlığı anlatan saf bakışlar var. Tekrar kendimi sorgularken buluyorum " acaba unutabilirmiyim " diye düşünürken kendime olan nefretim katlanıyor. Olumsuz düşüncelerini yüzüme vurduğun an kendimi tam anlamıyla bir ucube gibi hissettiğimi söylemeliyim belkide. Hislerimden bu denli emin ve bu denli ümitsizken ne yapmam gerektiğini bilmiyorum....
Kapkaranlık odanın içinde kafamı bu aynadan kaldırıp etrafıma bakıyorum bir ışık var sanki orda yanına yaklaşıyorum azalıyor tutarım umuduyla elimi uzattığım an yokoluyor. Tekrar karanlık, tekrar aynalar ve aynalarla gelen o kahreden yüzleşme.... Benim bile farketmekte farketmekte zorlandığım hislerimi küfreder gibi yüzüme vuran aynalarla yalnızız şimdi....
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum o aynada eski Selim yok. Artık onun içinde büyümüş yüzüne yansımış bir dert var. Anlatamıyor derdini o, kimselere açmak istemiyor derdini. Biliyorlar herkes ama çare bulamıyor.
Tekrar bakıyorum aynaya açılıyor, beni içine çekiveriyor. Bu kez düşlerim var aynada. Yani o var. Bakıyoruz birbirimize bu defa onun bakışlarında şaşkınlık yok, arkadaşlık yok. Bu defa o bakışlarda aşk var. Sarılıyoruz birbirimize uzun uzun.... Durup gözlerine bakarak " seni seviyorum " diye fısıldıyor tekrar sarılıyorum. Saatler, günler, aylar geçiyor kendimi tekrar aynaya bakarken buluyorum
Daha dikkatli bakışlarım bu kez. Bakışlarım yine aynada.... Ağlamaktan kızarmış bir çift göz, bir kişi, yalnızca o kişi için atan bir kalp görüyorum. Her atışta canımı yakıyor ama geçicek. Nasır tutan bu kalp uzun zamandır ilk defa biri için bu kadar hevesli atıyor. Daha önceki hiç bir aşka benzemiyor bu.
Duruyorum çevreme bakıyorum başka bir ayna önünde ben içinde sen.... Bu sefer gözünde o tanıdık bakışlar arkadaşlığı, şaşkınlığı anlatan saf bakışlar var. Tekrar kendimi sorgularken buluyorum " acaba unutabilirmiyim " diye düşünürken kendime olan nefretim katlanıyor. Olumsuz düşüncelerini yüzüme vurduğun an kendimi tam anlamıyla bir ucube gibi hissettiğimi söylemeliyim belkide. Hislerimden bu denli emin ve bu denli ümitsizken ne yapmam gerektiğini bilmiyorum....
Kapkaranlık odanın içinde kafamı bu aynadan kaldırıp etrafıma bakıyorum bir ışık var sanki orda yanına yaklaşıyorum azalıyor tutarım umuduyla elimi uzattığım an yokoluyor. Tekrar karanlık, tekrar aynalar ve aynalarla gelen o kahreden yüzleşme.... Benim bile farketmekte farketmekte zorlandığım hislerimi küfreder gibi yüzüme vuran aynalarla yalnızız şimdi....
