kocareis06
New member
AYLAR SONRA FORUMDA BİR ŞİİR PAYLAŞMAK İSTEDİM 
KAYBETTİĞİM YANIM
Sen benim kaybettiğim yanımsın.
Meçhul bir zamanda divânına vardığım,
Eşiğine bastığımda ihtişamıyla sarsıldığımsın.
Ruhuna vecd-i gönülden umutla sarmalandığım,
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Ömrüne yuva kurduğum vatanım,
Yüreğime tohumunu ektiğim yarınsın.
Gözleri yüreğimi sulasın diye umut ettiğim,
Ömrümce beklediğim yağmura duâmsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Kirpiklerine beşik kurup sallandığım,
Gözlerinin deryasında uyuduğumsun.
Tebessümle nazenine aldandığım,
Kaş çatışınla devrilip uyandığımsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Gözyaşımdan sonra doğan gözlerin; güneşim,
Ardından hep ırakta beliren gökkuşağımsın.
Rengine bir ömür koşup soluklanamadığım,
Susadıkça dinlenip kana kana içemediğimsin.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Güneşsiz şafağımsın, karanlık kalanım,
Hayatta umuda körebe olduğumsun.
Uçurumun kenarında atamadığım çığlığım,
Yıllarca dibini bulamadığım düşüşümsün.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Kıblesini bulamadığım, ezelden ebede secdem,
Kırkıncı günü bitmeyen çilehanem, uslanmaz nefsimsin.
Mertebesine ulaşamadığım yedinci makamım,
Kâinatında bir Burak bulup çıkamadığım miracımsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Meydanını tavaf ettiğim mabed, şehr-i yabancı,
Sen çeşm-i giryan, aşk-ı isyan, hayat-ı nisyânsın.
Sen bir ömür beklediğim, bahşedilmeyen varım,
Bülbül gibi güle feryadım, geceye âh-u zârımsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Meçhul bir zaman sonra divanında hiçliğe ulaştığım,
Vuslatının hasreti ile sonsuza sarmalandığımsın.
Son nefeste terennüm edemediğim şahadet,
Ârafta kaldığım, cennet için beklediğim selamsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; bensin, İhsânsın!
KOCAREİS
Sen benim kaybettiğim yanımsın.
Meçhul bir zamanda divânına vardığım,
Eşiğine bastığımda ihtişamıyla sarsıldığımsın.
Ruhuna vecd-i gönülden umutla sarmalandığım,
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Ömrüne yuva kurduğum vatanım,
Yüreğime tohumunu ektiğim yarınsın.
Gözleri yüreğimi sulasın diye umut ettiğim,
Ömrümce beklediğim yağmura duâmsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Kirpiklerine beşik kurup sallandığım,
Gözlerinin deryasında uyuduğumsun.
Tebessümle nazenine aldandığım,
Kaş çatışınla devrilip uyandığımsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Gözyaşımdan sonra doğan gözlerin; güneşim,
Ardından hep ırakta beliren gökkuşağımsın.
Rengine bir ömür koşup soluklanamadığım,
Susadıkça dinlenip kana kana içemediğimsin.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Güneşsiz şafağımsın, karanlık kalanım,
Hayatta umuda körebe olduğumsun.
Uçurumun kenarında atamadığım çığlığım,
Yıllarca dibini bulamadığım düşüşümsün.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Kıblesini bulamadığım, ezelden ebede secdem,
Kırkıncı günü bitmeyen çilehanem, uslanmaz nefsimsin.
Mertebesine ulaşamadığım yedinci makamım,
Kâinatında bir Burak bulup çıkamadığım miracımsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Meydanını tavaf ettiğim mabed, şehr-i yabancı,
Sen çeşm-i giryan, aşk-ı isyan, hayat-ı nisyânsın.
Sen bir ömür beklediğim, bahşedilmeyen varım,
Bülbül gibi güle feryadım, geceye âh-u zârımsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; hayatsın!
Meçhul bir zaman sonra divanında hiçliğe ulaştığım,
Vuslatının hasreti ile sonsuza sarmalandığımsın.
Son nefeste terennüm edemediğim şahadet,
Ârafta kaldığım, cennet için beklediğim selamsın.
Sen benim kaybettiğim yanımsın; bensin, İhsânsın!
KOCAREİS
