Dört kaplumbağa pikniğe çıkmaya karar verirler. Erzaklarını hazırlayıp yola koyulurlar. Bir yıl, iki yıl, beş, on derken otuz yıl sonra piknik yerine varırlar. Hemen erzakları çıkarırlar. Gazozlar, yiyecekler her şey ortaya çıkar. Gazozlar da şişe gazoz ve açacak yok. Tek çözüm birinin eve gidip açacağı alıp getirmesi. Doğal olarak ta en genç kaplumbağayı seçerler.
Genç eleman: Giderim ama bir şartım var der ve ekler. Buradaki yiyeceklerin hiç birine ben gelinceye kadar dokunulmayacak. Diğerleride bunu kabul eder. Genç kaplumbağa yola çıkar. Aradan bir, iki, on, derken yirmi yıl geçer. Bu arada yaşlı kaplumbağalardan birisi fenalaşır ve ölmek üzeredir. Arkadaşları ne yapsa faydasız. Kaplumbağa’nın son dileği olup olmadığını sorarlar. O da:
Gerçi söz verdik ama, şuradaki sarmalardan bir tanesini yesem olur mu? der.
Elbette! diyerek, sarmalardan birini verirler. Tam ağzına atacağı sırada, genç kaplumbağa çalıların arasından fırlar ve:
Bana ne, Gitmiyorum işte, gitmiyorum!...
Genç eleman: Giderim ama bir şartım var der ve ekler. Buradaki yiyeceklerin hiç birine ben gelinceye kadar dokunulmayacak. Diğerleride bunu kabul eder. Genç kaplumbağa yola çıkar. Aradan bir, iki, on, derken yirmi yıl geçer. Bu arada yaşlı kaplumbağalardan birisi fenalaşır ve ölmek üzeredir. Arkadaşları ne yapsa faydasız. Kaplumbağa’nın son dileği olup olmadığını sorarlar. O da:
Gerçi söz verdik ama, şuradaki sarmalardan bir tanesini yesem olur mu? der.
Elbette! diyerek, sarmalardan birini verirler. Tam ağzına atacağı sırada, genç kaplumbağa çalıların arasından fırlar ve:
Bana ne, Gitmiyorum işte, gitmiyorum!...
