DeLiYuReQ
New member
Pazar akşamı 22 civarında televizyonlarının başında olanlar bir son dakika haberiyle karşılaşmışlardı. İstanbul’un Güngören ilçesinde trafiğe kapalı Menderes Caddesi kan gölüne bulaşmıştı. Meydan yaralılar, ölenler, kollar, bacaklar, feryat figan çığlıklarıyla kaplanmıştı. İlk patlatılan ses bombasının ardından meraklı kalabalık ve yakınlarına bakmak için toplanan kalabalığın artmasıyla birlikte ilk bombanın ardından yaklaşık 10 dakika sonra ikinci bomba patlatıldı. Görüntülerde direk alev topu gibi parlayan patlama inanılmaz bir görüntüye sahne oluyordu.
Dokuz aylık hamile bir anne yeni doğacak bebeğine kıyafetler almak için akşamın serinliğinde eşiyle birlikte dışarı çıkıyor, hemen geleceğiz düşüncesiyle evinin penceresini bile kapatmıyordu. Üç yaşındaki Aleyna anneannesini ziyarete gitmişti. İlk patlamanın ardından balkona çıkan küçük Şeyma evinin balkonunda ikinci patlama sonucu gelen şarapnel parçasıyla can veriyordu. Bir yanda evinde balıklarına yem almak için çıkıp bir daha dönemeyen babanın geride kalan evladı “babam öldü mü ?” diyordu.
Nasıl bir acı bu Ya Rabbi…
Güngören mahşeri yaşıyordu sanki… Bir yanda can çekişenlerin arasında ambulans sirenleri, yaralıların yüzlerinde deklanşörler patlıyordu. Ve Türk milletinin yüreğine ateş topu düşüyordu.
Halkımız patlamanın ardından teröre en büyük cevabı her yeri albayraklarla süsleyerek hain ve alçaklara ay yıldızlı albayrağın her daim dalgalanacağını bir kez daha ispat ediyordu.
Güngören ilçesinde Menderes caddesindeki hain patlama bir kez daha gösterdi ki terörün dini olmaz, imanı olmaz, milliyeti olmaz, vicdanı olmaz. Amacı sadece ve sadece dehşet, korkutma, ürkütme ve kaos yaratmak olur.
Derin güçlerin maşası olan eli kanlı terör örgütü 1984’de Eruh ve Şemdinli Baskınlarıyla başladıkları eylemler devam ederken Güngören’in Menderes Caddesinde yapılan saldırıda bu örgütü işaret etmektedir. Bugün İçişleri Bakanının Mecliste yaptığı açıklamayla patlayıcının TNT olduğu ortaya çıktı.
Bu saldırı bir kez daha ortaya koydu ki; içleri kinle nefretle en önemlisi de korkuyla dolu olan bu yarasa tipli caniler her zemin ve şartta içlerindeki önlenemez ruh hastalıklarıyla boğuşmaktadır.
Düşünebilen hiçbir varlık böyle bir hainliğin ortasında bulmaz kendini.
Büyük gazetelerin manşetlerinde terör örgütü mensuplarının elinde gitarları ile fotoğraflara poz vererek romantik (sempatik terörist olursa daha iyi olur) terörist imajı çizenler…
Bu ülkede Kürt Sorunu var diyerek cahilliklerini ortaya koyanlar…
Terör örgütünün kamplarını ziyaret ederek eli kanlı Apo’nun elinden gül alanlar…
Askerlik yan gelip yatma yeri değildir diyen, şehit cenazeleri abartılıyor diyen, şehit cenazelerinde liseli gençlerin elinde Türk bayraklarıyla katılmasına bozulan fakat Kürdistan Bölünmez sloganlarını demokrasi altında hüsnü niyetle karşılayanlar…
Ve siz karanlık güçlerin maşası kendinden vazgeçmiş çoluğun çocuğun kanına giren kansızlar istediğiniz yere gidin, ister dağda inlerde yatın ister şehirde dolaşın. Bilin ki sizin rahatladığınız an Mehmetçiğin postallarının altına boylu boyuna serildiğiniz gün olacaktır…
İşte terörün sonu da bu olacaktır.
Terör vahşettir. Terör dehşettir. Terörden nemalanmaya çalışanlar, maşanın başında elleri olanlar unutmayın bu maşa bir gün sizin de elinizi yakar. Ama siz de şunu sakın unutmayın. Bu millet geçmişte de çok büyük acılar yaşadı. Bu milletin korkup sineceğini sanıyorsanız aldanırsınız. Dağlıca şehitlerinin ardından verdiği tepki daha tazeliğini taşımaktadır.
Bu memleket elbet payidar kalacaktır.
KAYNAK
Dokuz aylık hamile bir anne yeni doğacak bebeğine kıyafetler almak için akşamın serinliğinde eşiyle birlikte dışarı çıkıyor, hemen geleceğiz düşüncesiyle evinin penceresini bile kapatmıyordu. Üç yaşındaki Aleyna anneannesini ziyarete gitmişti. İlk patlamanın ardından balkona çıkan küçük Şeyma evinin balkonunda ikinci patlama sonucu gelen şarapnel parçasıyla can veriyordu. Bir yanda evinde balıklarına yem almak için çıkıp bir daha dönemeyen babanın geride kalan evladı “babam öldü mü ?” diyordu.
Nasıl bir acı bu Ya Rabbi…
Güngören mahşeri yaşıyordu sanki… Bir yanda can çekişenlerin arasında ambulans sirenleri, yaralıların yüzlerinde deklanşörler patlıyordu. Ve Türk milletinin yüreğine ateş topu düşüyordu.
Halkımız patlamanın ardından teröre en büyük cevabı her yeri albayraklarla süsleyerek hain ve alçaklara ay yıldızlı albayrağın her daim dalgalanacağını bir kez daha ispat ediyordu.
Güngören ilçesinde Menderes caddesindeki hain patlama bir kez daha gösterdi ki terörün dini olmaz, imanı olmaz, milliyeti olmaz, vicdanı olmaz. Amacı sadece ve sadece dehşet, korkutma, ürkütme ve kaos yaratmak olur.
Derin güçlerin maşası olan eli kanlı terör örgütü 1984’de Eruh ve Şemdinli Baskınlarıyla başladıkları eylemler devam ederken Güngören’in Menderes Caddesinde yapılan saldırıda bu örgütü işaret etmektedir. Bugün İçişleri Bakanının Mecliste yaptığı açıklamayla patlayıcının TNT olduğu ortaya çıktı.
Bu saldırı bir kez daha ortaya koydu ki; içleri kinle nefretle en önemlisi de korkuyla dolu olan bu yarasa tipli caniler her zemin ve şartta içlerindeki önlenemez ruh hastalıklarıyla boğuşmaktadır.
Düşünebilen hiçbir varlık böyle bir hainliğin ortasında bulmaz kendini.
Büyük gazetelerin manşetlerinde terör örgütü mensuplarının elinde gitarları ile fotoğraflara poz vererek romantik (sempatik terörist olursa daha iyi olur) terörist imajı çizenler…
Bu ülkede Kürt Sorunu var diyerek cahilliklerini ortaya koyanlar…
Terör örgütünün kamplarını ziyaret ederek eli kanlı Apo’nun elinden gül alanlar…
Askerlik yan gelip yatma yeri değildir diyen, şehit cenazeleri abartılıyor diyen, şehit cenazelerinde liseli gençlerin elinde Türk bayraklarıyla katılmasına bozulan fakat Kürdistan Bölünmez sloganlarını demokrasi altında hüsnü niyetle karşılayanlar…
Ve siz karanlık güçlerin maşası kendinden vazgeçmiş çoluğun çocuğun kanına giren kansızlar istediğiniz yere gidin, ister dağda inlerde yatın ister şehirde dolaşın. Bilin ki sizin rahatladığınız an Mehmetçiğin postallarının altına boylu boyuna serildiğiniz gün olacaktır…
İşte terörün sonu da bu olacaktır.
Terör vahşettir. Terör dehşettir. Terörden nemalanmaya çalışanlar, maşanın başında elleri olanlar unutmayın bu maşa bir gün sizin de elinizi yakar. Ama siz de şunu sakın unutmayın. Bu millet geçmişte de çok büyük acılar yaşadı. Bu milletin korkup sineceğini sanıyorsanız aldanırsınız. Dağlıca şehitlerinin ardından verdiği tepki daha tazeliğini taşımaktadır.
Bu memleket elbet payidar kalacaktır.
Sezer YOZGAT
KAYNAK
