iSpiK
Kadim Dost
Ona arkadasları tilki cemil adını takmıslardı. cemil mayınları onlarca metreden fark etmesiyle bu ismi almıstı.. görev aldıgı timde en önde yürür otun aldıgı renkten topragın seklinden mayınların yerını tespit eder ve cok kısa sürede etkisiz hale getirirdi..
Cemil in tek derdi ise nizami olarak esas duruşa gecip selam verme zorlugu cekmesıydı..
komutanlarından hep bu yüzden uyarı alırdı..
"daha dik dur. şu ellerin nizami olsun. ah be cemil askerligin bitecek sen daha selam vermeyi ögrenemeyeceksin derlerdi.. cemil in sempatik bir selam werme sekli vardı.. bazı komutanlar cemili o yüzündeki sempatik gülüşü ve durusu icin cağırıp tekmil verdirirlerdi..
"cemil CanakKale emret komutanım" benım bıle dıkkatımı cekmisti böylesine yürekten selam weren ve gönlünün güzelligi yüzünde parıldayan cemil tüm birliğin maskotu olmustu.. operasyona giden timler cemille beraber gitmek isterlerdi catısma altında bile yüzü asılmazdı... Kuzey Irak operasyonu sırasında 14 kişilik time verilmişti.. cemil mayınların bulunması we toplanması icin tüm hünerini gösteriyordu.. acelesi vardı cunku hava aydınlanacaktı ve birlik burdan gecicekti.. bir tanesini unutması demek operasyonun gecikmesi demekti. cemil şişini sokmus yerını belırledıgı mayının pimini sökerek etkisiz bırakacagı sırada karanlıgı bozan izli mermilerin sesi duyuldu.. pusuya düsmüslerdi.. nereden geldigi belli olmayan kursunlar etrafında sekiyordu cemil ortada kalmıstı.. ne olduysa o anda oldu ve bir patlama duyuldu etraf aydınlandı ve sessizlik oldu.. tim komutanı merak ettigi cemil e bagırıyordu " asker .. askerrr"
o sırada hepsinin gözleri fal tası gibi acıldı.. tepede bir kıpırtı oldu.. sallanarak bir karaltı dikildi.. bir ayagı parcalanmıs. kolu ellerinden kopmus.. dimdik ayaktaydı... parcalanmıs sallanan elini sapkasına götürdü tek b acagının üstünde bagırdı
" cemiL canakKale. emret komutanım"
verdigi tekmillerle arkadaslarını tebessüm ettiren cemil bu kez onları aglatıyordu... Bir kez daha onun kadar nizami selam veren olmadı.. Gün ağardıgında Cemil'in temizledigi araziden operasyona cıkan birlik üstlerinden ucan bir helikopter gördüler.. helikopter cemilin al bayraga sarılı cenazesini diyarbakır a götürüyordu.. selam durdular.. Dimdik cakı gibi gözyasları akıyordu...
komutan seslendi..
" sOn kez cemil gibi selam verin" Tüm birlik yamruldu büküldü.. Cemil in cenazesi ufukta kaybolurken mehmetciklerin aKıllarında operasyon ve cemilin verdigi selam kalmıstı...
Bengüc özerdem..
Cemil in tek derdi ise nizami olarak esas duruşa gecip selam verme zorlugu cekmesıydı..
komutanlarından hep bu yüzden uyarı alırdı..
"daha dik dur. şu ellerin nizami olsun. ah be cemil askerligin bitecek sen daha selam vermeyi ögrenemeyeceksin derlerdi.. cemil in sempatik bir selam werme sekli vardı.. bazı komutanlar cemili o yüzündeki sempatik gülüşü ve durusu icin cağırıp tekmil verdirirlerdi..
"cemil CanakKale emret komutanım" benım bıle dıkkatımı cekmisti böylesine yürekten selam weren ve gönlünün güzelligi yüzünde parıldayan cemil tüm birliğin maskotu olmustu.. operasyona giden timler cemille beraber gitmek isterlerdi catısma altında bile yüzü asılmazdı... Kuzey Irak operasyonu sırasında 14 kişilik time verilmişti.. cemil mayınların bulunması we toplanması icin tüm hünerini gösteriyordu.. acelesi vardı cunku hava aydınlanacaktı ve birlik burdan gecicekti.. bir tanesini unutması demek operasyonun gecikmesi demekti. cemil şişini sokmus yerını belırledıgı mayının pimini sökerek etkisiz bırakacagı sırada karanlıgı bozan izli mermilerin sesi duyuldu.. pusuya düsmüslerdi.. nereden geldigi belli olmayan kursunlar etrafında sekiyordu cemil ortada kalmıstı.. ne olduysa o anda oldu ve bir patlama duyuldu etraf aydınlandı ve sessizlik oldu.. tim komutanı merak ettigi cemil e bagırıyordu " asker .. askerrr"
o sırada hepsinin gözleri fal tası gibi acıldı.. tepede bir kıpırtı oldu.. sallanarak bir karaltı dikildi.. bir ayagı parcalanmıs. kolu ellerinden kopmus.. dimdik ayaktaydı... parcalanmıs sallanan elini sapkasına götürdü tek b acagının üstünde bagırdı
" cemiL canakKale. emret komutanım"
verdigi tekmillerle arkadaslarını tebessüm ettiren cemil bu kez onları aglatıyordu... Bir kez daha onun kadar nizami selam veren olmadı.. Gün ağardıgında Cemil'in temizledigi araziden operasyona cıkan birlik üstlerinden ucan bir helikopter gördüler.. helikopter cemilin al bayraga sarılı cenazesini diyarbakır a götürüyordu.. selam durdular.. Dimdik cakı gibi gözyasları akıyordu...
komutan seslendi..
" sOn kez cemil gibi selam verin" Tüm birlik yamruldu büküldü.. Cemil in cenazesi ufukta kaybolurken mehmetciklerin aKıllarında operasyon ve cemilin verdigi selam kalmıstı...
Bengüc özerdem..
